کاهش کلسترول خون با رژیم پریتیکین

رژیم پریتیکین

رژیم پریتیکین (Pritikin diet) چندین سال پیش توسط ناتان پریتیکین ابداع شد. این رژیم غذایی مصرف نمک و کافئین و قندهای ساده را تا ۱۰۰ گرم در روز محدود می کند، همچنین مصرف گوشت را تا ۲۵ درصد در روز کاهش می دهد. اما نکته مهم این است که در این رژیم ها چربی ها باید ۱۰ درصد رژیم غذایی روزانه را تشکیل دهند، ولی ۵ درصد ترجیح دارد. مورد اخیر (ترکیب کم چربی)،بسیار سخت است، چون درصد بیشتری از انرژی غلات نیز از چربی است.

تردیدی وجود ندارد که در مراحل اولیه رژیم غذایی پریتیکین چندین اثر درمانی خوب برای بسیاری از افراد حاصل می شود. برای نمونه میزان کلسترول خون به سرعت رو به کاهش می گذارد و ۵۰ درصد از افراد دیابتی نوع ۲، از تزریق انسولین رهایی مییابند. همچنین فشار خون بالا در کمتر از ۲ هفته کاهش مییابد و وزن بدن معمولا به مقدار طبیعی می رسد. این رژیم غذایی، به عنوان یک رژیم غذایی کوتاه مدت، رژیم موفقی است. با این وجود، حمایت از رژیم پریتیکین در طولانی مدت، به شدت کاهش یافته است. چون این رژیم به طور چشمگیری محدود کننده بوده و به زمان زیادی برای آماده سازی نیاز دارد، همچنین این رژیم وابستگی زیادی به حبوبات و غلات دارد و این مساله مشکلات عدم تحمل گلوتن (ماده موجود در برخی غلات) را افزایش میدهد. گلوتن پروتئینی است که در تعداد زیادی از حبوبات و غلات وجود دارد و حتی در افراد غیر حساس نیز، مصرف بیش از حد آن موجب گاز روده، اسهال، خستگی و بی ثباتی ذهنی می شود. معلوم شده که محتوی فیبرهای نامحلول تعداد زیادی از حبوبات و غلات برای بیشتر افراد زیاد بوده و این میزان فیبر در رژیم پریتیکین عملا جذب املاح را در بدن کاهش خواهد داد.

مشکلات رژیم پریتیکین

مشکلات مرتبط با تخمیر در شمار مهمترین مشکلات رژیم پریتیکین است. سرانجام اینکه، در این رژیم به دلیل مصرف زیاد میوہ ، آب سیب و سایر آبمیوه ها که محتوی قند زیادی هستند (و همین عامل سبب افزایش میزان تریگلیسیرید خون خواهد شد) به حل مشکل کمکی نخواهد کرد. بسیاری از انتقادات بیان شده در بالا، انتقاداتی هستند که سرپرست پیشین مرکز تغذیه پریتیکین، در سانتامونیکای کالیفرنیا گفته بود. همچنین این رژیم، چربیهای مورد نیاز برای حمل ویتامین های محلول در چربی به منظور تغذیه مغز، سلولهای عصبی و تغذیه دستگاه ایمنی را در کمترین مقدار ممکن داراست. مصرف کمتر از ۵ درصد کالری روزانه به صورت چربی با سرطان در ارتباط است، با این حالی مصرف زیاد چربی نیز مناسب نیست. توصیه شده ۷ درصد کالری از چربیها تامین شود، در حالی که رژیم پریتیکین به سبب مصرف چربی مورد نیاز برای سلامتی در طولانی مدت، مناسب نیست. لازم به یادآوری است که تفاوتهای زیادی در رابطه با موضوع کاهش بنیادی کالری و استفاده از برخی اجزاء ویژه در رژیمهای غذایی وجود دارد. رژیمهای غذایی (زن ماکروبیوتیک) رژیم های برنج قهوه ای در این طبقه بندی قرار می گیرند. تعدادی از مردم به خاطر سوء تغذیه ناشی از این گونه رژیمهای غذایی فوت کرده اند. اگرچه به نظر نمیرسد کسی از سوء تغذیه ساده ناشی از رژیم پریتیکین بمیرد، ولی چندین مطالعه در ایالات متحده و اروپا در رابطه با رژیمهای فوق العاده کم چرب، افزایشی را در میزان مرگ و میر ناشی از تصادفات، فعالیتهای خشونت آمیز و خودزنی نشان داده اند. بهترین توضیح ممکن برای موارد عنوان شده می تواند، آسیب سیستمهای عصبی مرکزی و محیطی و یا تولید ناکافی مواد شیمیایی ناشی از میزان چربی ناکافی رژیم غذایی باشد.

رژیم غذای بورلی هیل چیست؟

یک دوره ۷ تا ۱۰ روزه، مهمترین دوره این رژیم غذایی است که در آن مدت، فرد تحت رژیم فقط میوه میخورد و تا پایان هفته سوم پروتئین بسیار کمی به رژیم غذایی وی اضافه می شود. از هفته سوم تا ششم مصرف پروتئین و کربوهیدراتهای موجود در غلات در حد پایین حفظ می شود. عجیب نیست که مردم با این رژیم وزن کم کنند، چون مصرف کالری برای دو هفته نخست فقط حدود ۵۰۰ کالری در روز است.رژیمهای غذایی که بر پایه مصرف میوه هستند، چندین اشتباه دارند. نخست،حذف پروتئین منجر به از دست دادن بسیار زیاد بافت خالص بدن و آب میشود تجزیه بافت خالص پروتئینی با دفع آب همراه است که منجر به تخلیه بدن از الکترولیت ها به ویژه کلسیم می شود. این دفع به وسیله اسهال تشدید شده که معمولا ناشی از خوردن بیش از اندازه میوه است. تمام این موارد به ضعف عضلانی، مشکلات تنفسی، بیماریهای کلیوی و بی نظمیهای قلبی منجر می شود. دوم اینکه، رژیمهای حاوی میوه زیاد، دارای فروکتوز بالایی هستند. تعدادی از قندهای ساده منجر به صدمات کبدی می شوند، همانطور که پیش از این عنوان شد، فروکتوز منجر به افزایش تری گلیسرید و به هم ریختگی سوخت و ساز بدن میگردد. هر دو رژیم بورلی هیل و رژیم تناسب برای زندگی مصرف میوه را از مصرف سایر غذاها جدا می کنند. بنابراین رژیمهای غذایی، کربوهیدراتهای ساده و چربیها را حتی در حداقل ممکن نیز ترکیب نمی کنند. اما مصرف بالای میوه به تنهایی، بهداشتی نیست در حالی که میدانیم صرفا یک عامل عمده چاقی مردم خوردن مواد شیرین است.

رژیم غذایی دیاموند و جودی مازلز

این رژیم ها برای افرادی مناسب است که در مناطق گرم (مانند جنوب کالیفرنیا) زندگی می کنند درحالی که برای افرادی که در آب و هوای سرد زندگی می کنند، این رژیم های غذایی جذابیتی ندارد. با نگاه دقیق به پوست افرادی که به مدت طولانی و زیاد میوه میخورند، خواهیم دید که پوست آنها به احتمال زیاد حالت خشکی و چروکیدگی و سایر علایم پیری را نشان میدهد که مربوط به مصرف بالای قند و پروتئین همراه با قرار گرفتن در معرض نور آفتاب است. به نظر نمیرسد که رژیم های میوه ای برای مدت طولانی موفقیت آمیز باشند.کاهش وزن سریعی که همراه با رژیم میوه ای اتفاق میافتد، موجب کاهش قابل ملاحظه ای در بافت خالصی بدن خواهد شد؛ که در این حالت اثار یو-یو شروع می شود. مگر اینکه رژیم گیرنده، رژیم اصلی خود را حفظ کند. رژیمهای غذایی پیشنهاد شده توسط جودی مازلز و دیاموند غیر بهداشتی اند و احتمالا این رژیمها برای کسانی که در آب و هوای سرد زندگی می کنند، قابل تحمل نخواهند بود. نقطه ضعف نهایی این رژیم ها کاهش افراطی مصرف چربی و روغن است. این نکته در رژیم پریتیکین به بحث گذاشته شد.