بررسی بی حسی دندان کودکان

بی حسی دندان از نوع موضعی سطحی

بی حس کننده های سطحی (Dental anesthesia) ناراحتی جزیی را که ممکن است هنگام ورود سوزن قبل از تزریق ماده بیحس کننده موضعی ایجاد شود، کاهش می دهند. البته مزه نامطبوع بی حسی دندان برای کودک ناخوشایند بوده و خود یک عیب محسوب می شود. هم چنین زمان اضافی لازم برای عمل این مواد می تواند به کودک اجازه دهد که تفکری بیمناک و نگران کننده نسبت به اعمال آتی داشته باشد. بیحس کننده های سطحی به اشکال ژل، مایع، پماد، اسپری فشاری موجود هستند. به هر حال مزه مناسب و عمل سریع مایع، ژل یا پماد باعث می شود که بیشتر دندانپزشکان ترجیح دهند از آنها استفاده کنند. این مواد به کمک وسیله ای با نوک پنبه ای، بر روی مخاط دهان بکار می روند. انواع مختلفی از عوامل بیحس کننده نظیر می شود. دنتی پچ محصولی جدید برای ایجاد بی حسی دندان موضعی است (سیستم انتقال داخلی دهانی لیدوکائین). به نظر میرسد که این سیستم اساساً جهت مواقعی که در آن بیحسی سطحی مخاط دهان برای چندین دقیقه به جای زمان کوتاهتری که برای تزریقات بی حسی دندان موضعی مورد نیاز است، طراحی شده است. استفاده راحت یا مؤثر از این محصول هنوز در کودکان خردسال نشان داده نشده است.

تزریق فشاری بی حسی دندان

اساس کار دستگاه تزریق فشاری بر پایه این اصلی است که مقادیر بسیار کمی مایعات از میان سوراخهای بسیار کوچک تحت فشار بالا می توانند غشامخاطی یا پوست را بدون ایجاد آسیب بافتی بیحسی کنند. تزریق فشاری، فورا بی حسی دندان سطحی ایجاد می نماید و توسط بعضی دندانپزشکان به جای بی حسی دندان موضعی استفاده می شود. این روش سریع و اصولاً بدون درد است اگر چه شدت تزریق می تواند اضطراب لحظه ای ایجاد کند.

بی حسی دندان موضعی با تزریق مرسوم

معمولا برای تزریق بی حسی دندان از سوزن های بسیار باریک استفاده میشود.استفاده از سوزنهای قطور برای تزریق به نواحی پر عروق یا در جایی که خمیدگی سوزن در نسج نرم ممکن است رخ دهد پیشنهاد شده است.صرفنظر از اندازه سوزن مصرفی همه بر این عقیده اند که محلول های بیحسی باید به آرامی تزریق شود و دندانپزشک باید بیمار را به دقت از نظر هرگونه واکنش غیرمنتظره تحت نظر داشته باشد.

عوارض بعد از بی حسی دندان

مسمومیت با ماده بیحسی

واکنش مسمومیت سیستمیک از مواد بیحس کننده به ندرت در بزرگسالان مشاهده میشود. به هر حال کودکان خردسال بیشتر در معرض تجربه واکنش مسمومیت می باشند زیرا وزن بدنی کمتری دارند. هم چنین کودکان خردسال اغلب با عوامل دارویی قبل از درمان آرام می شوند. بنابراین پتانسیل واکنش های مسمومیت هنگام استفاده از مواد بیحس کننده موضعی همراه با داروهای آرام بخش افزایش مییابد.برای دندانپزشکانی که اطفال را درمان می نمایند، مهمترین چیز این است که کاملاً از حداکثر دوز توصیه شده ماده بیحس کننده که بکار می برند آگاه باشند، چرا که دوز مجاز براساس وزن بیمار تعیین می شود.

آسیب به نسج نرم

والدین کودکانی که در مطب دندانپزشکی، بیحسی موضعی ای ناحیه ای دریافت داشته اند، باید آگاه شوند که نسج نرم در ناحیه در مورد نظر برای مدتی معادل ۱ ساعت یا بیشتر بدون حس خواهد بود. این کودکان باید به دقت تحت نظارت باشند تا به طور عمد یا سهواً این نسج را گاز نگیرند. کودکانی که برای اعمال ترمیمی معمول تزریق آلوئولار تحتانی دریافت داشتهاند، ممکن است لب، زبان یا سطح داخلی گونه را گاز بگیرند. گاهی اوقات یکی از والدین یک یا دو ساعت بعد از ملاقات دندانپزشکی برای گزارش آسیب وارده به غشاء مخاطی دهان کودک، با مطب دندانپزشکی تماس میگیرند. والد ممکن است متحیر شود. تصور کند که این حادثه طی ملاقات دندانپزشکی رخ داده است. کلاً این احتمال وجود دارد که کودک این ناحیه را جویده باشد و نتیجه آن در ۲۴ ساعت بعد زخمی خواهد بود که غالباً زخم تروماتیک نامیده می شود.

استفاده از ضددردها

استفاده سیستمیک ضد دردها برای کنترل درد لازم می باشد، این ضد دردها احتمالا در دردهای متوسط تا شدید مرتبط با آسیب یا عفونت مثل آبسه دندانی، و یا قبل و بعد از مراحل درمانی دندانی که ایجاد درد می کنند، در کودکان استفاده میشود. علت استفاده قبل از کار دندانی ضد دردها بر این تئوری استوار است که داروی تجویز شده قبل از درمان بیدردی مؤثری ایجاد میکند، چون از پاسخ های التهابی و درد ناشی از آن در جریان مراحل درمانی جلوگیری می کند. با این وجود، این تئوری مخالف هایی دارد، و گزارشات متناقضی در مقالات در مورد کارایی این تکنیک وجود دارد. انتخاب در اکثر موارد ضعیف ترین ضددرد با حداقل عوارض جانبی است. ندرتاً دوزاژ پیشنهادی استامینوفن و داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی نمیتواند درد دندان را کنترل کند. در موارد نادری که استامینوفن و داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی برای کنترل درد کافی نیستند، ترکیب کدئین و استامینوفن باعث کاهش درد میشود. نهایتاً در موارد درد شدید که استامینوفن و کدئین مؤثر نیست، مپریدین میتواند مؤثر باشد.