اسکلروتراپی نوعی روش درمانی است که طی آن ماده ی مخصوصی را به داخل عروق خونی و یا عروق لنفاوی به منظور کوچک تر کردن و یا از بین بردن آنها تزریق می کنند. اسکلروتراپی روشی کاملا سرپایی است که امروزه برای درمان برخی بیماری ها مانند واریس و هموروئید کاربرد دارد.
اسکلروتراپی
اسکلروتراپی (Sclerotherapy) روشی است که برای درمان عروق خونی یا ناهنجاری‌های رگهای خونی و همچنین سیستم‌های لنفاوی استفاده می‌شود. وقتی که این دارو به عروق تزریق می‌شود باعث جمع شدن و کوچک شدن‌شان می‌گردد و لذا از آن برای درمان کودکان و نوجوانانی که دارای ناهنجاری‌های عروقی یا لنفاوی هستند، استفاده می‌شود. در بزرگسالان، اسکلروتراپی اغلب برای درمان رگهای عروقی عنکبوتی، رگهای واریسی کوچک‌تر، هموروئید و هیدروسل استفاده می‌شود. اسکلروتراپی به عنوان یک “استاندارد طلایی” برای درمان رگ های عنکبوتی شناخته شده است. این روش شامل تزریق یک محلول اسکلروئیدی به داخل رگ ها با یک سوزن بسیار کوچک است. سوزن هایی که برای اسکلروتراپی مورد استفاده قرار می گیرند عموماً در اندازه مشابه فولیکول مو هستند و احساسی که بیماران هنگام تزریق سوزن دارند، حسی ماشبه نیش پشه است. موادی که در رگ تزریق می شود باعث تخریب درونی رگ می شود و به تدریج باعث نابودی رگ ها می شود. اسکلروتراپی می تواند به صورت تصویری یا سونوگرافی در دفتر پزشک انجام شود.خطرات و عوارض جانبی اسکلروتراپی
به طور کلی، اسکلروتراپی یک روش سالم است و خطر و عوارض جدی کمی دارد. خطراتی که ممکن است داشته باشد، شامل لخته شدن خون، واکنش های آلرژیک و زخم شدن است. همچنین، در برخی از بیماران ممکن است هیپرپیگمانتاسیون اتفاق بیافتد که قسمتی از بدن قهوه ای رنگ می شود و این تغییر رنگ معمولاً موقتی است. همچنین ممکن است کبودی یا حساسیت در ناحیه درمان شده، رخ دهد. به علاوه، لکه دار شدن پوست یکی دیگر از عوارض جانبی نادری است که ممکن است رخ دهد، اما زمانی این اتفاق می افتد که پس از درمان، زیر نور خورشید و در معرض آفتاب قرار بگیرید.واریس و اسکلروتراپی
رگ های واریسی دلیل عمده ی درد پا هستند. مردم اغلب احساس سنگینی و درد شدید دارند. برای تشخیص رگ های واریسی پزشک شما را معاینه کرده و پاهای شما را در حالت ایستاده برای بررسی ورم معاینه می کند. پزشک از شما می خواهد که درد پاها را توصیف کنید. ممکن است نیاز به سونوگرافی برای بررسی عملکرد نرمال رگ ها و لخته های خون داشته باشید. در این آزمایش غیر تهاجمی، پزشک ابزاری کوچک اندازه ی قالب صابون روی پوست شما کشیده تا بتواند ناحیه را به خوبی معاینه کند. ترانسدوکتور تصویری از رگ های پا نشان داده تا دکتر و متخصص بتوانند رگ ها را بررسی کنند. برای بازگشت خون به قلب شما خون باید در رگ های پا جریان پیدا کند. انقباضات عضلانی، خون را به سمت بالا هدایت می کند، دریچه های کوچک در رگ ها اطمینان حاصل می کند که خون در جهت درست حرکت می کند. وقتی دریچه ها باز می شود خون به سمت بالا جریان پیدا می کند و زمانی که دریچه بسته می شود، از حرکت خون به سمت پایین جلوگیری می کند. هنگامی که یک دریچه ضعیف شود یا آسیب ببیند، جریان خون به عقب می رود و خون ها در رگ های زیر دریچه جمع می شود. این حالت، نارسایی مزمن وریدی نامیده می شود، که باعث ایجاد رگ های واریسی می شود. رگهای واریسی ممکن است علایمی مانند درد، خارش یا خستگی پا داشته باشد. رگ های بزرگ ممکن است عوارض جدی داشته باشند از جمله زخم های استاز و ترومبوز ورید عمقی (لخته شدن خون در رگ های عمقی).علایم واریس
علائم اصلی رگ های واریسی بسیار مشهود، و بصورت وریدهای غیرطبیعی، معمولاً روی پاها است. همچنین ممکن است درد یا تورم و سنگینی در وریدهای بزرگ شده وجود داشته باشد. در بعضی موارد، همراه با تورم و تغییر رنگ می باشد. در موارد شدید، رگ ها به میزان قابل توجهی پر از خون می شوند و زخم ایجاد می شود. گاهی اوقات رگ های واریسی هیچ علایمی ندارند، اما در دیگر مواقع رگ های واریسی علایم متعددی دارند. علایم رایج عبارتند از:- پا درد
- ورم پا و قوزک پا
- سوزش
- گرفتگی عضلانی مخصوصا شب هنگام
- خارش پوست آن ناحیه
- سنگینی و خستگی پا
دلایل ابتلا به واریس
علایم در هوای گرم، ساعات پایانی روز، و هنگام ایستادن شدید تر هستند. رگهای واریسی هنگامی رخ می دهند که رگها به درستی کار نکنند. رگها دارای دریچه های یک طرفه هستند که مانع از گردش خون به عقب نمی شوند. هنگامی که این دریچه ها از بین می روند، خون به جای حرکت به سمت قلب شما شروع به جمع شدن در رگ ها می کند. سپس رگ ها بزرگ می شوند. رگ های واریسی اغلب روی پاها تأثیر می گذارند. رگهای آنجا دورتر از قلب هستند و گرانش زمین حرکت جریان خون را به سمت بالا سخت می کند. برخی از دلایل احتمالی واریس شامل موارد زیر است:- بارداری
- یائسگی
- سن بالای 50 سال
- ایستادن برای مدت طولانی
- چاقی
- سابقه خانوادگی واریس
تشخیص واریس و نیاز به اسکلروتراپی
- پزشک احتمالاً در حالت نشسته یا ایستاده برای تشخیص رگهای واریس، پاها و رگهای قابل مشاهده شما را معاینه خواهد کرد.
- ممکن است آنها از شما درمورد هرگونه درد یا علائمی که دارید، سؤال کنند.
- همچنین ممکن است پزشک بخواهد سونوگرافی انجام دهد تا جریان خون را بررسی کند.
- این یک آزمایش غیر تهاجمی است که از امواج صوتی با فرکانس بالا استفاده می کند و به پزشک شما اجازه می دهد ببیند که چگونه خون در رگ های شما جاری است.
- بسته به مکان، ممکن است یک ونوگرام برای ارزیابی بیشتر رگ های شما انجام شود.
- در طی این آزمایش، پزشک رنگ خاصی را به پاهای شما تزریق می کند و اشعه X منطقه را می گیرد.
- این رنگ در پرتوهای ایکس ظاهر می شود و به پزشک می تواند چگونگی جریان خون شما را بهتر نشان دهد.
- آزمایشاتی مانند سونوگرافی یا ونووگرام به شما اطمینان می دهد که اختلال دیگری مانند لخته خون یا انسداد باعث ایجاد درد و تورم در پاهای شما نمی شود.
روش اسکلروتراپی
تزریق یک محلول اسکلروئیدی به ورید موردنظر، سبب می‌شود که ورید بلافاصله کوچک شده و سپس طی یک هفته در بدن جذب شده و ناپدید شود. اما بر خلاف روش لیزر، محلول اسکلروز، رگهای فیدری را که در زیر پوست قرار دارند و باعث ایجاد رگهای عروقی عنکبوتی می‌شوند از بین می‌برد، بنابراین عود مجدد رگهای عنکبوتی در منطقه تحت درمان محتمل است.- معمولا محلول رقیق، چندین‌بار به داخل رگهای غیرطبیعی درگیر در پا تزریق می‌شود.
- پس از آن پای بیمار به مدت دو هفته پس از درمان با جوراب یا بانداژ بسته می‌شود و در این مدت.
- بیماران نیز تشویق می‌شوند که به طور مرتب راه بروند.
نظر شما