به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری سلامت به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی جمعیت هلال‌احمر؛ «متین» 7 سال دارد و از سه سالگی راهروهای مرکز جامع توانبخشی را می‌شناسد. کفش‌های مخصوص طبی‌اش یکی با پاشنه بلند و دیگری با پاشنه کوتاه، کوتاهی پای راست نسبت به پای چپش را جبران می‌کند و کمک می‌کند راحت‌تر قدم بردارد. پدرش می‌گوید :«مدتی بعد از تولد متین بود که متوجه شدیم یکی از پاهایش رشد بیشتری نسبت به دیگری دارد و راه رفتن او را با مشکل روبرو کرده است.
همزمان با اینکه از کفش طبی مخصوص استفاده می‌کردیم باید کاردرمانی را شروع می‌کردیم و تمرین‌های خاصی را برای تقویت پای ضعیف‌تر انجام می‌دادیم. این تمرین‌ها به پسرم که در سن رشد است کمک می‌کند تا بتواند تا حدود زیادی این عدم توازن در رشد را جبران کند.» متین هر روز بزرگتر می‌شود و با تغییر سایز نیاز به کفش‌های طبی تازه دارد : «ما هم به کاردرمانی و تمرین نیاز داریم و هم فیزیوتراپی. کفش‌ها هم معمولا بین شش ماه سایز مناسبی برای پای متین دارند و خیلی زود کوچک می‌شوند و باید آن راعوض کنیم.»
«محمد رحیمی» با یک دست و یک پای مصنوعی مشغول ورزش است. چند سالی است که به زندگی با دست و پای مصنوعی عادت کرده؛ از وقتی که بار ماشینش به کابل فشار قوی برخورد کرد و دچار برق گرفتگی شد. او می‌گوید :«پروتز گرچه جای دست طبیعی را نمی‌گیرد، اما خیلی از مشکلات حرکتی من را حل می‌کند. با وجود اینکه یک دست و یک پا ندارم اما به کمک همین وسایل می‌توانم رانندگی کنم. پروتزهایی در اینجا ساخته می‌شوند که می‌توانند به کمک عصب‌های دست من حرکت کنند. هزینه خرید این پروتز 180 میلیون است که در این مرکز با یک سوم این قیمت می‌توانم آن را تهیه کنم.»
عصب‌های دستی که از آرنج به پایین قطع شده را تکان می‌دهد و می‌گوید :«گرچه من نیمی از دست خودم را دیگر ندارم، اما به دلیل وجود رشته‌های عصبی آن را حس می‌کنم. مثلا می‌توانم انگشتی که دیگر وجود ندارد را در ذهن خودم حرکت دهم. یعنی مغزم فرمان عصبی برای حرکت آن انگشت یا مچ را صادر می‌کند. به کمک همین رشته‌های عصبی است که پزشکان اینجا پروتزهای مصنوعی را برای من ساخته‌اند و منتظر تحویل آن هستم.»
برای اولین بار در ایران
کارشناسان ارتز قالب گچی پای مصنوعی را با دقت فرم می‌دهند و جاهایی از آن را به اندازه‌ای که قبلا گرفته شده نزدیک می‌کنند. این قالب‌های گچی قرار است شاخصی برای ساخت ارتز و ابزارهای کمک حرکتی باشند. «مینو خانعلی» مسئول کلینیک ارتز مرکز جامع توانبخشی هلال احمر می گوید :«مراجعان بخش ستون فقرات ما اغلب دانش‌آموزانی هستند که به دلیل سن بلوغ یا نشستن اشتباه دچار انحراف ستون فقرات شده‌اند. در این بخش برای اْن‌ها وسایل کمک حرکتی (ارتز) می‌سازیم تا با کمک آن به مرور انجرافات ستون فقرات اصلاح شود. همچنین ورزش‌ها و حرکات اصلاحی به آن‌ها آموزش می‌دهیم تا با انجام آن روند بهبودشان سریع‌تر شود. ارتزهای «شنو» نوع جدیدی از ارتز ها هستند که برای اولین بار در کشور با عتبار نامه بین المللی توسط هلال احمر ساخته شده و در اختیار مراجعان قرار می‌گیرند.»
افرادی که بر اثر تصادف دچار آسیب‌های شدید یا شکستگی شده‌اند هم با هدایت پزشکان به مرکز توانبخشی هلال احمر معرفی می‌شوند تا با دریافت ارتز و پروتزهای مناسب بتوانند بخشی از مهارت‌های حرکتی و یا تمام آن را دوباره به دست بیاورند. مرکز جامع توانبخشی شبیه هیچ کلینیک و مرکز درمانگاهی دیگر نیست؛ در کارگاه‌ها و سالن‌های این مرکز گچ و سوهان ابزارهایی هستند که به کمک بیماران می‌روند. در گوشه دیگری از این کارگاه‌ها بوی چسب و فوم و چرم به مشام می‌رسد که کارگاه ساخت کفش‌های طبی و ارتز است. کفش‌هایی که نمونه‌هایی از آن از سایزهای خیلی کوچک تا بزرگسال به چشم می‌خورد.
خدمات این مرکز از جامع‌ترین خدمات توانبخشی است و امکانات زیادی در اینجا وجود دارد. بسیاری از سازمانها ، بانک ها و شرکت های بیمه ای طرف قرارداد مرکز هستند می‌توانند از خدمات بیمه‌ای خاص این مرکز استفاده کنند. اما بسیاری از بیماران هنوز این مرکز را نمی شناسند. بیش از نیم قرن از فعالیت مرکز توانبخشی هلال احمر می‌گذرد و 20 سال است که این مرکز در خیابان ولی‌عصر (ع)، خیابان شهید یاسمی فعالیت می‌کند.