خبرگزاری سلامت: پارکینسون بیماری مغزی با اختلال حرکتی، لرزش دست و پا و اندام‌ها در حالت استراحت و اختلال عملکرد مغز و عضلات است. خیلی از ما لرزش دست پدربزرگ و مادربزرگ هایمان را در پیری دیده‌ایم. پدر بزرگ‌ها و مادربزرگ‌هایی که به سختی حرکت می‌کنند و موقع غذا خورردن قاشق از دست های مهربانشان می‌افتد، غذا بر روی لباسشان می‌ریزد، بیشتر ما فکر می‌کنیم بخشی از عوارض پیری دست و پنجه نرم کردن  با لرزش‌ها، خشک شدن و درد دست و پا است، اما بسیاری از این لرزش‌ها نه تنها در پیری بلکه در سن امید و آرزو یعنی جوانی هم رخ می‌دهند. این از دست و پا افتادن‌ها و لرزش‌های دست و سر، نشانه بیماری تخریب کننده مغز به نام پارکینسون است.
دکتر مجیدغفارپور رییس مرکز بیماری‌های مغز و اعصاب ایران می‌گوید: بیماری پارکینسون جزء اختلالات حرکتی محسوب و به دو گروه کلی به نام گروه ثانویه (پارکینسونیسم) و بیماری پارکینسون تقسیم می‌شود. بیماری پارکینسون جزء گروهی از اختلالات مغزی است که نورون‌ها خودبه خود یا به علل ناشناخته از بین می‌روند. بیماری معمولا در سنین بالاتر دیده می‌شود، اما سندروم‌های دیگر پارکینسون امکان دارد در اثر عفونت‌های مغزی و یک‌سری مسمویت‌ها و ضربه‌های مغزی ایجاد شود یا ثانویه به سکته مغزی باشد.
وی اضافه می کند که به نظر می‌رسد بیماری پارکینسون در مردان بیشتر از زنان دیده می‌شود و البته برای این امر علت خاصی وجود ندارد. این بیماری معمولا از سنین 65 سالگی به بالا شروع می‌شود، اما پارکینسونیسم که عللی غیر از بیماری پارکینسون دارد در هر سنی امکان دارد حادث شود.

متخصص مغز و اعصاب چنین عنوان می‌کند: از نظر بالینی این بیماری یا سندروم بیشتر به صورت کند شدن حرکات بیمار مانند راه رفتن، صحبت کردن، غذا خوردن و حتی پلک زدن است. در واقع غیر از کند شدن حرکات، تعداد حرکات هم کاهش می‌یابد. ایجاد یک سفتی در بدن و لرزش هم از دیگر علائم پارکینسون به شمار می‌روند. البته لرزش بیمار پارکینسونی با لرزش‌های معمولی به ویژه با لرزش‌هایی که در افراد مُسن و یا موارد فامیلی دیده می‌شود، متفاوت است. لرزش پارکینسونی در حال استراحت است؛ یعنی زمانی که اندام در حالت نسبی استراحت قرار دارد، لرزش بارز اما هنگام انجام کاری لرزش کمتر می‌شود. در خواب لرزش پارکینسونی از بین می‌رود، اما به عنوان مثال هنگام راه رفتن و ایستادن دست‌ها شروع به لرزش می‌کنند، اما در زمان انجام کاری این لرزش کمتر می‌شود.

وی می‌گوید: غیر از بروز علائم پارکینسونی تعدادی از این بیماران همزمان با پارکینسون دچار افسردگی و اختلال افت کارکرد مغزی، حافظه و ... می‌شوند. به طور کلی طیف سندروم‌های پارکینسون متفاوت است، اما از آنجا که داروهای پارکینسونی دوره محدودی اثر می‌گذارد و بعد از یک مدتی اثرگذار نخواهند بود، با افزایش دارو میزان عوارض نیز افزایش می‌یابد. بیماری پارکینسون پیش رونده است و متأسفانه وسیله و ابزاری وجود ندارد که از پیشرفت آن جلوگیری کند، بلکه فقط می‌توان علائم بیمار را با دارو تخفیف داد، اما متأسفانه بعد از یک مدت اثرگذاری دارو از بین می‌رود و با پیشرفت بیماری، فرد مبتلا قادر به غذا خوردن نیست و حتی تنفس او مختل و دچار عفونت ریوی و ادراری خواهد شد.

بر اساس این گزارش و طبق گفته دکتر غفارپور، پارکینسون درمان قطعی ندارد و معمولا تمام بیماران باید تا آخرعمر دارو مصرف کنند. اخیرا درمان‌های جدیدی ایجاد شده، برخی از آنها در صورتی که سن بیمار، پاتولوژی و نوع سندروم بالینی ایجاب کند با جراحی و تحریک عمقی مغز به بیمار کمک می‌کند .به طور معمول بیماران دچار پارکینسون از نظر بارداری و زایمان هم مشکلی نخواهند داشت. این بیماران باید داروهای را تحت نظر پزشک مصرف کنند.

نکته بسیار مهم انجام ورزش و فعالیت‌های بدنی روزانه است، چرا که این کار از نظر روحی به بیمار پارکینسونی کمک می‌کند.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران یادآوری می‌کند که در بیماری پارکینسون آلودگی هوا تأثیر مستقیمی ندارد، استرس هم علت ایجادکننده نیست، اما جزء عوامل تشدیدکننده بیماری به شمار می‌رود. معمولا بیماران دچار پارکینسون زمانی که دچار استرس می‌شوند لرزش آنها نیز افزایش می‌یابد.

کد خبرنگار: 410100