به گزارش گروه ورزش خبرگزاری سلامت وریا غفوری که در بازی آخر استقلال در لیگ قهرمانان به دلیل مصدومیت قادر به همراهی آبی پوشان نبود پس از حذف استقلال در گفتگویی با خبر ورزشی در خصوص شرایط استقلال در پایان فصل و ارزیابی از نتایج این تیم، توضیحاتی داد که در ادامه می خوانید: بالاخره این فصل خیلی سخت و کذایی برای استقلال تمام شد. باز هم با تمام مشکلات و سختی‌ها، استقلال از نظر من تیم سربلندی بود، اما متاسفانه می‌توانم بگویم ما دو قدم آخر یعنی فینال جام حذفی و لیگ قهرمانان آسیا را از دست دادیم. به ویژه فینال جام حذفی را خیلی بد از دست دادیم و هنوز برای من هضم نشده است. در لیگ قهرمانان هم دیدید که ما با چه مشکلاتی به مسابقات ورود کردیم. تیم کاملی نداشتیم و خریدهای جدید را نتوانستیم ببریم. با این وجود نتایج قابل قبولی گرفتیم، اما تیم در بازی آخر حذف شد. هدف ما صعود به مرحله بعد بود. ناراحتی من بیشتر از این است که در بازی با پاختاکور، استقلال بازی خودش را نشان نداد؛‌ اگرچه در ایجاد موقعیت از حریف بهتر بودیم. تیم ما همیشه بازی مالکانه انجام می‌داد، اما در این مسابقه نتوانستیم بازی که باید را انجام دهیم. تعدادی از بازیکنان خودمان را در اختیار نداشتیم و همین مساله موجب شد تا برخی بازیکنان در پست غیر تخصصی بازی کنند و دست مربی برای این بازی بسته باشد. در این چند سال استقلال همیشه تیم خوبی بوده. درست است که قهرمان نشده، اما هیچ وقت دست و پا بسته نبوده و همیشه دوم یا سوم شده و یا در فینال جام حذفی بوده است. البته چیزی که من می‌خواهم به آن اشاره کنم، کلمه انسجام است که به معنای واقعی در استقلال نبوده؛ چه در بخش مدیریت، چه در بخش‌های دیگری. فرق تیمی که لحظه آخر کم می‌آورد و تیمی که می‌رود و موفق می‌شود، در همین است. نبود این انسجام در بخش مدیریت خیلی پررنگ بوده و در بخش بازیکنان هم باید بگویم آنطور که باید نبودیم و به همین خاطر قهرمان نشدیم. البته مشکلاتی که از بالا و مدیریت به تیم استقلال تحمیل شده هم روی عملکرد بازیکنان بی‌تاثیر نبوده که مهم‌ترین آن‌ها تغییرات زیاد است. این مشکلاتی بود که موجب شد ما انسجامی که باید را برای رسیدن به هدفمان نداشتیم. نمی‌خواهم خیلی وارد این بحث مدیریت شوم. شرایط حساسی است و مدیر فعلی توانسته تا الان تیم را حفظ شود. یکسری کارها هم هست که مدیریت باید انجام دهد تا تیم مثل سال‌های قبل تغییرات گسترده نداشته باشد. من از هواداران به عنوان بازیکنی که چند سال در استقلال بازی کرده و تجربه دارد، خواهش می‌کنم که فقط و فقط به اسم استقلال فکر کنند. هیچ شخصی نباید اینقدر بولد و بزرگ شود که بخواهد به استقلال آسیب بزند یا حاشیه‌ای ایجاد کند که در انتها استقلال ضرر می کند. باید خیلی زود بفهمیم چه کسی برای استقلال مفید است و چه کسی مشکل ایجاد کرده. خیلی‌ها بودند که برای منافع شخصی یک‌سری کارها می‌کنند و به استقلال ضربه می‌زنند یا یک‌سری روی بی‌تجربگی و اشتباهات بچه‌گانه این ضربه را می‌زنند. هر کسی در هر سمتی به استقلال می‌آید باید بفهمد مسئولیتش را به نحو احسن انجام دهد. استقلال تیمی نیست که خیلی راحت بیای و یک اشتباهی کنی و بگویی اشکالی ندارد. یک اشتباه ما خیلی از آدم ها را ناراحت می‌کند. در آخر هم استقلال ضربه می‌خورد. خیلی باید هوشیار باشیم و در جایگاه هوادار به شدت با کسی که می‌خواهد حاشیه درست کند، برخورد کنیم. ما اعتقاد داریم یک خانواده هستیم، چرا باید مشکلات تیم باز شود و خبرهای تیم بیرون برود؟ من دیدم یک استوری بعد از این بازی‌ها علیه آقای نامجومطلق و مصطفوی گذاشته شده. واقعا این افراد آمدند و تلاش کردند و آبرویشان را گذاشتند. این دو نفر بدون هیچ چشمداتی آمدند و به استقلال کمک کردند. کسی که ۶ ماه است در تیم آمده، حقی ندارد اینطور حرف بزند و حاشیه بزرگی به وجود بیاورد. هر کسی باید حد و حدود خودش را بداند. تو تا جایی که می‌توانی باید با بازی کردنت به تیم کمک کنی. حالا در جایگاه مربی و مدیر هم همینطور. این به نظر من خوب درک نشده که هر کسی باید کارش را انجام دهد. اینکه بازیکن، مربی یا مدیر استقلال می‌شوی، یک شانسی است که خدا به هر کسی می‌دهد تا بتوانی دل مردم را شاد کنی و یا با کارهای اشتباه مردم را ناراحت کنی. این اتفاقات من را واقعا ناراحت کرد. بازیکن حق ندارد حاشیه به وجود بیاورد. فوتبال حرفه ای داریم، پول حرفه‌ای می‌گیریم و باید حرفه‌ای برخورد کنیم. خواسته من از هواداران همین است که به شدت با کسی که حاشیه به وجود می آورد، برخورد شود. همه باید بدانند در چارچوب تیم اصولی هست که باید طبق آن رفتار کنند. غیر از این می‌شود که انسجام تیم از بین می‌رود؛ اینکه کسی پایش را از گلیمش درازتر کند. من به شما صراحتا می‌گویم واقعا بازیکنان استقلال از نظر فنی، غیرت و تعصب بهترین هستند و مثل آنها را نمی‌شود، پیدا کرد. واقعا هرچه دارند در زمین پیاده می‌کنند ولی برخی اشتباهات و بچه بازی‌ها به تیم ضربه می‌زند. شاید بی‌تجربگی و ندانم‌کاری است. حرف اصلی من این است که همه باید بفهمیم چه کارهایی بکنیم و چه کارهایی انجام ندهیم تا به تیم ضربه نخورد. اگر همه روی اینکه استقلال موفق باشد، زوم کنیم و جایگاه تیم را ارتقا بدهیم خیلی مشکلات حل می‌شود و انسجام بیشتر خواهد بود. با این حال حواشی در همه تیم‌ها وجود دارد و در تیم ما هم بوده است. اولین بار نیست و آخرین بار هم نیست که چنین مسائلی می‌افتد. خیلی تیم استقلال امسال حواشی زیادی نداشت، اما موضوعات خیلی بزرگ می‌شود. برخی افراد هستند که دوست دارند استقلال را بدون بزرگتر نشان بدهند. آنها حتی کوچک‌ترین اتفاق هم می‌افتد، می‌گویند استقلال بزرگ‌تر ندارد. در گذشته استقلال بزرگ‌تر هم داشته، چه اتفاقی افتاده؟ با وجود بزرگ‌تری که آنها دوست دارند هم حاشیه در استقلال وجود داشته و بدون آنها نیز حاشیه بوده است. حاشیه همیشه در فوتبال وجود دارد و اختلاف نظر هم هست. اینکه موضوعات کوچک را بزرگ کنیم تا بگوییم استقلال بزرگ‌تر ندارد، درست نیست. ما امسال خیلی خوب نتیجه گرفتیم. با تمام مشکلات در لیگ دوم شدیم، به فینال حذفی رسیدیم در حالی که لایق قهرمانی بودیم و خیلی عجیب بازی را از دست دادیم. بازی‌ای که تیم حریف ۲۰دقیقه وقت‌کشی کرد. تیم ما قابل احترام بوده و حداقل باید جام می‌گرفت. ما اگر به مشکل نمی‌خوردیم می‌توانستیم حرف‌های بیشتری برای گفتن داشته باشیم این حرف‌ها فقط فرافکنی است و حتی نامردی است که از کوچک‌ترین مسائل بگوییم تیم بزرگ‌تر ندارد. من نمی‌فهمم دنبال چه چیزهایی هستند. موقعی که مشکلی پیش می‌آید یا بازیکنی به مشکل می‌خورد، من واقعا ناراحت می‌شوم. ما همه برادر هستیم. آخرش اما می‌توانم پادرمیانی کنم، توصیه کنم، نصیحت کنم تا تیم ضربه نخورد. من باید کل تیم را در نظر بگیرم، اما برخی دوست دارند یک برخوردی بشود یا نشود. با این حال من نمی‌خواهم این بحث را ادامه بدهم. فقط بگویم انصاف چیز خوبی است و آدم نباید قلمش را نجس کند. قلم مقدس است و کسی که در جایگاه نوشتن است، باید مسائل درست را بنویسد. من هیچ وقت مدیرانی که باعث شدند استراماچونی از استقلال برود را نخواهم بخشید. نه تنها من، مطمئن هستم هواداران هم چنین حسی دارند چون از نظر روحی و روانی لطمه بزرگی به تیم ما زد. آن تیم قدرتمندی که همه از تماشای بازی‌اش لذت می‌بردند را با حاشیه از بین بردند و یک تیم تازه ساختند. استقلال بازهم سرپا شد، ولی خیلی چیزها را از دست داد. تیم ما صدرجدول را از دست داد. قطعا با ماندن استراماچونی استقلال حرف‌های بیشتری برای گفتن داشت. او الان رفته و دیگر در ایران نیست و نمی‌خواهم بیشتر از این بهانه‌جویی کنم اما اگر بود، شرایط کاملا فرق می‌کرد. زمانی که استراماچونی وارد ایران شد هم تحریم وجود داشت. روزی که قرارداد او بسته شد، باید توجیهش می‌کردند و قرارها را می‌گذاشتند که به چه شکلی پرداختی می‌توانند داشته باشند. این بحث‌ها قدیمی شده و فرافکنی است. خیلی مشخص بود که وقتی با یک خارجی قرارداد می بندید چطور باید ارز مورد نظر را به او پرداخت کنید. این ها همه سوء مدیریت‌هایی بوده که به این تیم ضربه زده و باعث شد استقلال به یکباره قهرمانی را از دست بدهد. قبلا از این صحبت ها زیاد انجام شده است. بعد از آنکه دوباره بحث حضور این مربی ایتالیایی مطرح شد، خودم با استراماچونی صحبت کردم. ایشان کاملا مایل بود به استقلال برگردد. می‌دانستم که باشگاه پیگیر است تا ایشان را برگرداند و عجیب است که ما می‌گوییم برای آنکه بیت‌المال از دست نرود، حاضر هستیم بیشتر از پولی که استراماچونی برای برگشتن می‌خواست را به او بدهیم، اما این مربی را در کنارمان نداشته باشیم. نمی‌دانم چه مصلحتی در این کار بود  قانون منع ورود خارجی‌ها مقطعی است و برداشته می‌شود، اما این اتفاق هم ضربه بزرگی به استقلال زد. هم از نظر مالی ضربه زد و هم از نظر فنی. قطعا نباید قبل از دربی نیمه نهایی حذفی آن اتفاقات می‌افتاد. مدیران باشگاه می‌گویند سفر به ایتالیا خارج از اختیارشان بوده و چون آن موقع ویزا دادند، باید به اروپا می‌رفتند تا مذاکره کنند، اما این اتفاق باز هم باعث شد تا تمرکز تیم بهم بخورد و باعث حاشیه شود. شرایط کنونی استقلال ناراحت کننده است. تیم بزرگی که اینقدر هوادار دارد، باید این شکلی باشد. ما حتی یک زمین تمرین درست برای خودمان نداریم. سالن بدنسازی اختصاصی نداریم و ... . با این حال واقعا ما می توانیم حرف‌هایمان را دو بخش کنیم. اگر بشود تیمی که در لیگ قهرمانان آسیا بوده را حفظ کرد که یک تیم قدرتمند برای فصل بعد خواهیم داشت. فقط باید به فکر یک مربی خوب و حرفه‌ای باشند که خیلی زود برنامه‌ها را تدارک ببیند و تمرینات را شروع کند. آن‌وقت می‌شود با برنامه‌ریزی برای قهرمانی تلاش کرد. الان شرایط حساس است. مدیران باید خیلی سریع به فکر این باشند که شرایط را جمع کنند تا دوباره لحظه آخری نشود. پنجره نقل و انتقالات باید باز شود تا نفرات جدید اضافه شوند. اگر در آسیا هم نفرات جدید را داشتیم، شرایط فرق می‌کرد و دست مربیان باز می‌شد. پرسپولیسی‌ها زرنگی کردند و با نفرات جدید به میدان رفتند. به آنها هم تبریک می‌گویم. استقلال هم می‌توانست چنین شرایطی داشته باشد که متاسفانه نشد. مشکلات مالی که همیشه بوده. زمین هم زمین تمرین اختصاصی نبوده، ولی الان وظیفه مدیریت سنگین شده و خیلی زود باید تیم را جمع کرده و مربی را مشخص کنند. تیم را باید حفظ کرد و الان تیمی که در آسیا حضور داشته باید تمام و کمال در اختیار داشته باشیم به علاوه خریدهای جدید. باید تیمی قوی داشته باشیم برای بازی‌ها و باید دید چه می کنند. اگر این اتفاق نیفتد بار دیگر به مشکل خواهیم خورد همانند سالیان گذشته. اگر دیر اقدام شود، همانند گذشته هماهنگی بین مربی و بازیکنان سخت خواهد شد و همان مشکلات را خواهیم داشت و عقب می‌افتیم. اگر سریع تیم را جمع و جور کنند استقلال قدرتمند می‌شود و می‌توانم قهرمان شویم و باید دید در چند روز اخیر چه می‌شود. نمی‌خواهم دیگر وارد بحث استراماچونی شوم. اما هر بازیکنی دوست دارد زیر نظر مربی حرفه‌ای کار کند تا به داشته‌هایش اضافه کند و ارتقا یابد. همه بازیکنان همین هستند و امیدوارم تصمیم خیلی خیلی خوب گرفته شود. راحت بگویم که مهم‌ترین کار و تصمیمی است که باید مدیران انجام بدهند. یک تصمیم حرفه ای بگیرند تا سال بعد حضوری قدرتمند در‌همه بازی‌ها داشته باشیم. بالاخره دو تیمی که رقیب هستند مقایسه هم انجام می‌شود به‌خصوص اینکه خیلی غلط هم اداره می‌شوند. جفت آنها زیر نظر یک ارگان هستند و وزارت ورزش متوالی آن است. این قشنگ شک و شبهه به وجود می‌آورد. هر تیمی که قوی شود، تیم رقیب ناراحت خواهد شد و صحبت زیادی به وجود می‌آورد. به نظرم هرچه زودتر باید هر دو تیم واگذار شود تا رقابت سالم انجام شود. قطعا هم استقلال و پرسپولیس دوست ندارند به این شکل اداره شوند و زیر نظر یک جای دولتی باشند و امیدوارم واگذار شوند تا یک رقابت سالم و درست انجام شود و بیشتر به یکدیگر احترام بگذارند. از این نظر نمی‌خواهم خیلی ریز شوم، اما آن حواشی که در استقلال بوده در تیم آنها نبوده. حالا خیلی دلایل می‌تواند داشته باشد که شاید الان نشود به آن اشاره کرد، اما تیم پرسپولیس خوب و منسجمی دارند که به آنها تبریک می‌گویم و ثمره آن را هم می‌بینند، اما ما اگر اینقدر اذیت نمی‌شدیم و تغییرات نداشتیم، شرایط فرق می‌کرد. نمی‌شود در این مورد زیاد حرف زد و نمی‌خواهم زیاد درباره آن حرف بزنم. کلا مسوولیت داشتن در چنین تیم‌هایی که درست اداره نمی‌شود و همه چیز سر جایش نیست سخت است. شاید باورتان نشود سالی که گذشت و مسوولیت کاپیتانی تیم را داشتم خیلی به من فشار آمد. از نظر روحی روانی و فشار عصبی کاملا تحت فشار بودم. عجیب ترین سال استقلال هم بود که تغییرات زیادی از نظر مدیریتی و ... داشت و شرایطی پیش بیاید که تیم نه سرپرست نه مدیر و نه سرمربی داشته باشد. واقعا سالی که برای من گذشت، سخت بود و امیدوارم سال بعد چنین اتفاقاتی نیفتد، کمی سر و سامان داشته باشد و همه چیز سر جایش باشد. الان در کل دنیا این بحث وجود دارد بازیکنی با بازیکن دیگر دوست است و صحبتی درباره او شود، اما این بحث به‌طور کلی درست نیست که دخالت کند و بازیکنی بیاید چراکه بعدها خیلی صحبت‌ها درباره آن شکل می‌گیرد.اگر باشگاه باشگاه باشد و همه چیز سر جایش باشد،این وظیفه آنهاست که خیلی زود و قبل از اینکه کار به اینجا برسد و بازی‌ها تمام شود به دنبال تمدید قرارداد با بازیکنان مهم باشند و دنبال بازیکنان خوب باشند و به فکر برنامه ریزی و موفقیت در فصل بعدی باشد من قراردادم را تمدید کردم، اما وقتی می‌بینی تکلیف تیم مشخص نیست و هدفی که می‌خواهی با این برنامه ریزی قابل دسترس نیست، اذیت می‌شوی. انرژی می‌گذاری و کار می‌کنی و دوست داری و نزدیک می شوی به هدف اما اتفاقاتی می افتد که همه چیز از دست می‌رود. این موضوع هم بازیکن را دلسرد می‌کند و هم هوادار را ناراحت و فشار مضاعفی روی بازیکن شکل می‌دهد. من یک چیزی را باید صادقانه بگویم. بازیکنان ایرانی به جرات می‌توانم بگویم که ترجیح می‌دهند پول کمتری بگیرند، اما از ایران بروند! به دلیل همین نابسمانی‌ها و مشکلات و البته پرداختی‌هایی که به موقع و کامل داده نمی‌شود. اینقدر همه چیز بی‌نظم است که نمی‌توانند برای زندگی خودشان تصمیم بگیرند و برنامه‌ریزی کنند. همین عاملی می‌شود تا با رقم کمتری راضی به بازی در تیم‌های خارج از ایران شوند و این واقعا درد بزرگی است. الان استقلالی که اینقدر عشق در آن هست و اینقدر هوادار دارد و آدم‌ها را بزرگ می‌کند به خاطر مشکلاتی که در مدیریتش هست، مدیریت منظورم نوع اداره است، کار را به جایی رسانده که این تیم یک زمین تمرین هم برای خودش ندارد باعث شده تا بازیکنان ترجیح بدهند این همه عشق را ول کنند و بروند در جایی خلوت بازی کنند و این واقعا درد بزرگی است! قطعا احتمال آن هست. اگر همه چیز استقلال سر جای خودش باشد، چه کسی دوست دارد این تیم را رها کند؟ چه کسی دوست دارد از این همه هوادار دل بکند و جای دیگری بازی کند؟ موقعی که شرایط به این شکل است، بازیکن به سرش می‌زند که رها کند و برود به جایی که در آرامش و دور از حواشی باشد چون اینجا هیچ چیز سر جایش نیست و فشار هم تا دل‌تان بخواهد هست. همه جوره فشار هست روی تیم. مشخص است که بازیکن تشویق می شود خیلی راحت تیم را رها کند و برود بدون دغدغه فوتبال حرفه‌ای بازی کند. برود تمرین کند در زمین تمرین مشخص و در سالن بدنسازی کار را دنبال کند و در کمترین فشار با حقوق به موقع کار را دنبال کند و فقط فوتبال بازی کند. این درد بزرگی است که فکر نکنم حالا حالاها درست شود.