محمدسیاح: به گزارش
خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاری سلامت؛ کرونا تنها یک بیماری برای انسان ها نبود، کرونا آسیب های جدی ای را به همه بخش های زندگی بشر وارد کرد و همه جنبه های آن را دچار تغییر ساخت. این تغییرات در از شیوه زندگی گرفته تا تغییر روش های اقتصادی و مراودات تجاری و حتی روش های برخورد با حادثه را دچار تحول کرد. کروناویروس جدید یا همان کووید 19 نشان داد که انسان و دنیای آن ها چقدر می تواند آسیب پذیر باشد و چقدر از دانش عقب است.
از زمان شیوع این ویروس در جهان تا به امروز علاوه اینکه بیش از 500 هزار نفر جانشان را از دست دادند و بیش از 13 میلیون نفر هم به این بیماری مبتلا شدند، بیش از نیمی از مشاغل جهان هم به نابودی کشیده شده و از این بدتر جمعیت بیکار در کشورها افزایش یافت. این ویروس میکروسکوپی اقتصادهای جهان را با بحرانی در قرن 21 ام روبرو کرد که پیش از این کسی حتی تصورش را هم نمی کرد که یک اپیدمی چنین قدرتی داشته باشد.
در کنار همه کسب و کارهایی که آسیب دیدند مراکز درمانی را هم باید در نظر گرفت! مراکز درمانی نیز از یک طرف برای بهبود وضعیت بهداشتی جامعه و از طرفی برای کسب درآمد در جهت تامین هزینه هایش تلاش می کند. این فرایندی عادی در همه جای دنیاست نه اینکه فکر کنیم چون بیمارستانی در ایران برای کسب درآمد تلاش می کند پس قسم های پزشکی اش را فراموش کرده است. همانطور که در ابتدا گفتم کرونا تمامی جنبه های زندگی انسان ها را تحت تاثیر قرارداده است. اقتصاد یکی از مهمترین جنبه های کشورهاست که این روزها علاوه بر مشکلات گذشته تحت فشارها و محدودیت هایی است که براثر انتشار این ویروس درجهان ایجاد شده است. کاهش منابع مالی داخلی، کاهش صادرات غیرنفتی، کاهش ورود منابع ارزی و کسری بودجه و همچنین ترس مردم برای مراجعه به بیمارستان ها و درمانگاه ها باعث شده تا درآمدهای پایدار بیمارستان ها کاهش چشمگیری پیدا کند که حتی آنها را از تامین حقوق پرسنل خود هم عاجز سازد. این نه تنها اتفاق خوبی نیست که در بخش بهداشت و درمان کشوردر حال وقوع است بلکه در چنین شرایطی که به نیروهای کادر درمانی بیشتری برای مبارزه با کرونا وجود دارد، خطرناک و فاجعه ساز است. اگر بیمارستانی با امکانات و تجهیزاتی دارد به ورشکستگی برسد و نتواند نیروهای خود را نگهدارد و به ادامه خدمت رسانی درمان بپردازد باید منتظر فاجعه دیگری درحوزه درمان و مبارزه با کرونا باشیم.
نیروهای خسته و تجهیزاتی که تامین نمی شوند
دکتر رضا زندی، رییس بیمارستان آیت الله طالقانی ضمن هشدار نسبت به افزایش تصاعدی آمار ابتلا به کرونا در کشور و در عین حال کاهش ظرفیت درمانی بیمارستان‌ها نسبت به ماه‌های اسفند و فروردین، به ایسنا، گفته است: «متاسفانه به دنبال حذف محدودیت‌ها و بازگشایی‌ها و در کنار آن رهاسازی رعایت اصول بهداشتی و حفاظتی از سوی مردم، امروز شاهد افزایش تصاعدی آمار ابتلا و بستری بیماران کرونایی هستیم، این در حالیست که کادر درمان و نظام سلامت بعد از پنج ماه ارایه خدمت بی‌وقفه خسته و فرسوده شده و همچون ماه‌های اول توان ارایه خدمت ندارد.» او همچنین با اشاره به مشکلات اقتصادی بیمارستان‌های دانشگاهی و تشدید این شرایط در بحران کرونا، اضافه کرد: «بسیاری از بیمارستان‌ها در حال ورشکستگی هستند و علاوه بر این در بحران کرونا دچار معضل کاهش درآمدهای اختصاصی شده‌اند. در حالیکه سیستم سلامت به دنبال کاهش هزینه‌های درمانی مردم است، هزینه‌ها و مخارج بیرونی بیمارستان‌ها در کنترل نبوده و روز به روز در حال افزایش است. این در حالیست که یک هزینه اضافی مربوط به وسایل حفاظتی (ماسک، مواد ضدعفونی، گان و ...) و داروهای پروتکل درمانی کرونا نیز به مخارج بیمارستان‌ها اضافه شده و تا کنون نه بیمه‌ها و نه وزارت بهداشت تامین این هزینه را بر عهده نگرفته و تعیین تکلیف نکرده‌اند.»
دولت و کمـــــــک هایش
ورشکستگی بیمارستان ها نه تنها به از دست رفتن پتانسیل های درمانی در برابر کروناویروس خواهد انجامید بلکه با از دست رفتن کادر درمانی فشار بر سایر کادرهای درمانی افزایش یافته و خستگی آنها را چند برابر خواهد کرد. آن هم در شرایطی که آمارهای وزارت بهداشت از افزایش شمار مبتلایان و قربانیان این ویروس منحوس خبر می دهند. همه می دانیم که کادر درمانی بیشتر از پنج ماه است که به صورت شبانه روزی با این ویروس در حال مبارزه است و چندین نفر را هم در این راستا از دست داده است؛ کادر درمان تحمل فشار بیشتر از این را ندارد و در صورت تعطیلی بیمارستان ها براثر مشکلات شدید مالی دوام نخواهد آورد. با این وجود خطر به نظر نمی رسد که دولت توجه چندانی به حمایت از بیمارستان ها کرده باشد، دکتر زندی با انتقاد نسبت به عدم حمایت مالی از بیمارستان‌ها در شرایط کرونایی و همچنین عدم تحقق وعده‌های مرتبط با تخصیص مشوق‌های مالی و مالیاتی به بیمارستان‌ها و کادر درمان، گفت: با وجود تحمیل بارکاری و مالی مضاعف بر بیمارستان‌ها، هیچ حمایتی از این بخش به عمل نمی‌آید. به عنوان نمونه در رابطه با بخش‌های دولتی دیگر بحث ارایه تسهیلات مالی و کاهش ساعت کاری مطرح شده ولی بیمارستان‌ها نه تنها قادر به انجام این کار نیستند، بلکه باید ساعت و حجم کاری را تا چند برابر افزایش دهند تا بتوانند پاسخگوی بیماران باشند، با این وجود نه تنها مشوقی تخصیص داده نشده بلکه حقوق و کارانه‌ها و اضافه کاری‌ها نیز با تاخیر چندماهه پرداخت می‌شود. در این شرایط داروخانه‌ها نیز دچار مشکل شده‌اند و شرکت‌های دارویی آنها را بلاک می‌کنند. این وظیفه دولت و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است که با تامین منابع مالی و همچنین حمایت از بیمارستان ها از خارج شدن آنها از چرخه بهداشت و درمان کشور جلوگیری کند. ورشکستگی بیمارستان ها موضوع بسیار جدی ای است که می تواند به بحران کرونا بیافزاید و به نگرانی مردم از کرونا و کاهش ظرفیت های درمانی و بهداشتی تسری بخشد. در حالیکه مردم به سیستم درمانی کشور اعتماد کرده اند وقوع چنین اتفاقی بحران را بحرانی تر خواهد کرد. این را هم باید در نظر داشت که اگر چنین اتفاقی در مناطق محروم رخ دهد فاجعه بزرگتر خواهد بود چراکه در شرایط حاضر هم مناطق محروم با کمبود امکانات بهداشتی و درمانی مواجه هستند.
