به گزارش گروه سلامت طبنا (خبرگزاری سلامت) از دیلی‌میل، بررسی‌ها نشان می‌دهد، یک بخش کوچک از ژن می‌تواند دلیل نقص شناختی در برخی از افراد مبتلا به اوتیسم باشد. این بخش از ژن با نام میکرو اکسون eIF4G، نقش مهمی در رشد مغز و پردازش اطلاعات دارد. محققان کانادایی در بررسی روی موش‌ها دریافتند، موش‌هایی که این بخش از ژن را در خود ندارند، از مهارت‌های اجتماعی ضعیفی برخوردارند و در یادگیری و به خاطر سپردن هم دچار مشکل هستند. این بررسی نشان می‌دهد اگر آنها روزی بتوانند با ژن‌درمانی، این بخش از ژن را بازسازی کنند می‌توانند در درمان این دسته از افراد مبتلا به اوتیسم موفق شوند. محققان کانادایی می‌گویند، درک و شناخت مکانیسم‌هایی که موجب بیماری اوتیسم، به‌ویژه اشکال ناشناخته این بیماری، می‌شود می‌تواند در درمان این بیماری موثر باشد. اختلال طیف اوتیسم، نوعی اختلال رشدی است که افراد مبتلا نمی‌توانند به‌راحتی با دیگران ارتباط برقرار کنند و همچنین آنها مشکلات رفتاری دارند. این اختلال دربرگیرنده مشکلاتی مانند اوتیسم، سندرم آسپرگر و دیگر اختلال‌های زبانی و حرکتی است و آن از خفیف تا شدید متغیر است. در سندرم آسپرگر هم فرد مبتلا در ارتباطات بین‌ فردی و غیرکلامی دچار مشکلات بسیاری است و او معمولا دچار رفتارهای وسواسی و تکراری می‌شود. اختلال اوتیسم معمولا در کودکان ۲ ساله تشخیص داده می‌شود. آنها علایمی چون اجتناب از تماس چشمی، واکنش نشان ندادن به اسم‌هایشان و انجام دادن حرکات تکراری از خود بروز می‌دهند. محققان با بررسی میکرو اکسون، ژنی که با نام eIF4G شناخته می‌شود و به سلول‌ها در تولید پروتئین کمک می‌کند دریافتند، نبود این بخش کوچک از ژن eIF4G در مغز افراد، آنها را به نوعی بیماری اوتیسم مبتلا می‌کند. به گزارش طبنا، محققان امیدوارند با این کشف بتوانند در آینده، روش ژن‌درمانی مناسبی برای این دسته از افراد مبتلا به اوتیسم بیابند. مترجم: نادیا زکالوند