گزارش: پرستو خلعتبری
تاریخ انتشار: ۸ مهر ۱۳۹۹ - ۱۱:۲۶
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری سلامت، هفته آخر ماه سپتامبر به عنوان هفته ناشنوایان نام‌گذاری شده است. این نام‌گذاری بهانه‌ای است تا به مشکلات این قشر از جامعه بپردازیم. به همین بهانه پای صحبت چند تن از این عزیزان نشستیم تا مسائل مربوط به این قشر را از نگاه خودشان ببینیم و لمس کنیم که در ادامه می‌خوانید. مردم من را مسخره می‌کردند الناز عزیزپور که خودش، همسرش و دخترش کم‌شنوا هستند از زندگی پرفراز و نشیب خود می‌گوید: 32 سال دارم، پدر ومادر من، پسر عمو ودختر عمو هستند و فقط من بین خواهر وبرادرهایم کم شنوا شدم. پدر شوهرم و خواهر شوهرم هم این مشکل را دارند. من وهمسرم دختر دایی و پسر عمه هستیم. مردم در گذشته شرایط ما را درک نمی‌کردند چون آگاهی کافی در این زمینه نداشتند. مردم من را مسخره می‌کردند؛ سه بار سمعک جیبیام را شکاندم. زمانی که معلم را حین تدریس نمی‌دیدم، نمی‌توانستم خوب لب‌خوانی کنم و از بچه‌ها یا خود معلم سوال می‌کردم اما جواب نمی‌دادند. یا زمانی که جزوه می‌گفت و من عقب می‌افتادم، دانش‌آموز کناردستی من نمی‌گذاشت از روی دست او ببینم و معلم هم کار او را تایید می‌کرد. زمانی که اعتراض کردم هم به من گفت: « برو مدرسه استثنایی». من به شدت از این رفتارها ناراحت می‌شدم. حتی معلم من را کتک زد و گوشم خون‌ریزی کرد چون با وجود سمعک داخل گوش هر فشاری منجر به خون‌ریزی می‌شود. در اینجا از مادرم با تمام وجود تشکر ویژه می‌کنم که در هر شرایطی کنارم بود و راهنمایی‌ام کرد که چطور مثل یک شیرزن زندگی کنم. معلم‌ها فکر می‌کردند که همسرم توانایی و درک درس‌خواندن، ندارد او که توانسته با عبور از موانع درس بخواند و مشکلات را پشت سر بگذارد در ادامه از مشکلاتی گفت که همسرش در طول تحصیل متحمل شده است. عزیزپور افزود: همسرم در مدرسه ناشنوایان تحصیل کرد که بسیاری از کتاب‌ها را نداشتند چون مسئولین فکر می‌کردند، این بچه‌ها توانایی ودرک درس‌خواندن را ندارند و گاهی راحت به آنها نمره می‌دادند تا فقط از مدرسه بروند. همسرم اکنون از نظر املایی، گفتاری و درک‌مطلب مشکل دارد و من به او توضیح می‌دهم. آنها فکر می‌کردند که همسرم توانایی و درک درس‌خواندن، ندارد! درحالی که اینطور نیست. به طور مثال او برای گواهینامه موتور نمی‌تواند به صورت تئوری امتحان بدهد اما در عملی کار را به نحواحسن انجام می‌دهد.