به گزارش طبنا (خبرگزاری سلامت)، ایده اولیه این فناوری افزودن ویژگی‌های مکانیکی جدید به ساختارهای سه‌بعدی به منظور شبیه‌سازی ساختار طبیعی بافت‌های بدن بود. این فناوری امکان تولید میکروساختارهای سفارشی را به منظور مدل‌سازی بیماری‌ها در اختیار می‌گذارد. رگ‌های خونی در اثر بیماری‌های قلبی و عروقی سخت می‌شوند، اما تاکنون راهکار موثری برای تولید رگ‌های مصنوعی انعطاف‌پذیر و جایگرینی آنها با بافت طبیعی بدن ارائه نشده است. اما اکنون محققان با بهره‌گیری از نقش اکسیژن در شکل‌گیری نهایی اشیای تولید شده با فناوری چاپ سه‌بعدی، راهکار جدیدی را برای تولید رگ‌های مصنوعی انعطاف‌پذیر ابداع کردند. وجود اکسیژن در ساختارهای سه‌بعدی چندان مطلوب نیست زیرا بر سختی اشیای تولید شده با فناوری چاپ سه‌بعدی اثر می‌گذارد. اما محققان به منظور کنترل نحوه اثرگذاری اکسیژن بر ساختارهای سه‌بعدی، لایه‌ای را روی این ساختارها ایجاد می‌کنند که ضریب نفوذ اکسیژن در آن ثابت است. بدین ترتیب می‌توانند به صورت جزئی میزان سختی بخش‌های مختلف ساختار سه‌بعدی را کنترل کرده و شکل کلی آن را حفظ کنند. در آزمایش‌های اولیه این فناوری، محققان توانستند ساختارهایی با شکل ظاهری یکسان و میزان سختی متفاوت تولید کنند. این فناوری امکان تولید ساختارهایی با ابعاد 10 میکرون را با استفاده از یک چاپگر رومیزی در اختیار می‌گذارد. محققان امیدوارند به زودی بتوانند ساختارهایی با ابعاد بسیار کوچک‌تر تولید کنند. (ایرنا)