تاریخ انتشار: ۸ آذر ۱۳۹۷ - ۱۰:۴۰
به گزارش طبنا(خبرگزاری سلامت)، علائم شایع این بیماری شامل سوزش ادرار، تکرر ادرار، احساس فوریت دفع ادرار و گاه احتباس ادراری میشود، تشخیص قطعی این بیماری نیازمند بررسی ادرار و کشت آن بوده و معمولا درمان آن با استفاده از آنتیبیوتیکهای متناسب با عامل بیماری صورت میگیرد. درصورت عدم درمان ممکن است عفونت به سایر نواحی گسترش یابد و مثلاً موجب پیلونفریت شود. گرچه اغلب التهاب مثانه را معادل عفونت مثانه تلقی می کنند ولی این حالت شامل وضعیت تحریک شده غیرعفونی مثانه به وسیله مواد محرک ویژه در خانمها نیز میشود، این بیماری شایع بوده و همه سنین را در برمی گیرد. علل بیماری التهاب مثانه علت اصلی و شایع التهاب مثانه نوعی خاص از باکتریها است ولی عفونتهای غیرباکتریایی، قرار گرفتن در معرض اشعه X (رادیوتراپی ناحیه لگن)، روابط زناشویی بیش از حد و داشتن دیابت، باردار بودن و فعال بودن از لحاظ جنسی نیز از علل غیرباکتریایی این بیماری محسوب میشود. البته سابقه حساسیت یا آلرژی به داروها، غذاها، یا سایر مواد؛ تب یونجه یا آسم از عوامل تشدید کننده بیماری التهاب مثانه است. زنان 8 برابر بیشتر از مردان مستعد ابتلا به بیماری التهاب مثانه هستند، به این دلیل که پیشابراه در زنان لوله ای از مثانه که از طریق آن ادرار خارج میشود کوتاهتر بوده و نزدیکتر به مقعد باز میشود. 15% از زنان هر سال به بیماری التهاب مثانه مبتلا میشوند و تقریبا نیمی از آنان، حداقل یک بار ابتلا به عفونت مثانه را در طول زندگیشان دارند. عواقب مورد انتظار در درمان التهاب مثانه برای درمان التهاب مثانه روشهایی وجود دارد که به کمک آنها ممکن است بتوان علایم بیماری التهاب مثانه را کنترل کرد یا به حداقل رساند، اما این روشهای درمانی بیماری را معالجه نمیکنند. تحقیقات پزشکی در زمینه تعیین علت بیماری التهاب مثانه، درمانهای سودمندتر و معالجه آن ادامه دارند. خانمهایی که دچار التهاب مثانه هستند ممکن است شعلهور شدن و فروکش کردنهای این بیماری را تجربه کنند؛ ممکن است در بیماران مبتلا به التهاب مثانه درمانهای مختلف موثر واقع میشود. حتی در یک خانم هم، یک نوع درمان ممکن است اثر کند ولی بعد تاثیر خود را از دست بدهد. در التهاب مثانه بهترین وسیله برای تشخیص پزشک، شرح حال کامل بیمار است، ولی استفاده از آزمایش کامل ادرار هم در تشخیص بیماری التهاب مثانه کمک کننده است. در صورت آلودگی میکروبی، آزمایشات کشت ادرار و بررسی حساسیت آنتی بیوتیک لازم است. خبرنگار: مسعود هدایت