به گزارش گروه بهداشت و درمان طبنا(خبرگزاری سلامت)، ریحانه عابدنیا با بیان اینکه به این نوع موارد فرسودگی روانی در خانواده بیماران بدحال، ‌گفته می‌شود، اظهار داشت: وقتی یکی از اعضای خانواده به بیماری جسمی‌یا روانی شدید و ناتوان کننده‌ای مبتلا می‌شود، سایر اعضای خانواده نیز در وضعیت ناراحت کننده و سختی واقع می‌شوند و منابع مالی، وقت و انرژی روانی افراد خانواده کاملا تحت تاثیر این موضوع قرار می‌گیرد. وی گفت: وجود بیماری جسمی‌یا روانی مزمن در خانواده باعث بروز مشکلات و علائم رفتاری مانند تحریک پذیری و عصبانیت و سایر رفتارهای غیرانطباقی در خود بیمار و نیز بروز اضطراب و نگرانی در اطرافیان بیمار و در کل کاهش کیفیت روابط بین فردی در خانواده می‌شود. این روان‌درمانگر تصریح کرد: این نوع رفتار علاوه بر افت سطح عملکرد و کارایی بیمار در زمینه‌های مختلف،  منجر به اثرات منفی بر اطرافیان مانند تداخل در شغل و اوقات فراغت آنها می‌شود. عابدنیا با بیان اینکه مراقبین خانوادگی مبتلا به بیماری بخصوص کرونا، خود نیز متحمل فشار زیاد در نگهداری از این بیماران بوده و در معرض خطر آسیب از جمله قرنطینه قرار خواهند داشت، ‌افزود: از آنجا که استرس طولانی ناشی از زندگی با فردی که بیماری مزمن دارد، برای سلامتی مراقبین خانوادگی مضر است، لازم است که اعضای خانواده با فعالیت‌های تفریحی، ورزشی، معنوی و تغذیه مناسب و معاشرت‌های اجتماعی، انرژی خود را مرتب شارژ کنند. وی گفت: این قشر از خانواده‌ها حتما زمانی را برای امور شخصی خود در نظر داشته باشند زیرا زندگی در کنار فرد مبتلا به بیماری جسمی‌یا حتی روانی در خانواده می‌تواند برای دیگر اعضا مملو از استرس، درگیری و فشار روانی باشد و اعضای خانواده در این مواقع بایستی بیاموزند که چگونه به نیازهای خود نیز توجه کنند. این روان‌درمانگر توصیه کرد: خانواده‌ها در چنین مواقعی با تشکیل جلسات خانوادگی مستمر و برنامه ریزی و تقسیم کار بین اعضای خانواده در امور مربوط به مراقبت از بیمار به نوعی سهیم باشند. حتی در صورت عدم وجود فرد مراقبت دهنده دیگر می‌توان برای اوقاتی از کمک پرستاری که مورد تایید است، ‌ بهره برد. عابدنیا تاکید کرد: خانواده‌ها حتما به دستورالعمل‌های بهداشتی ارائه شده از سوی مراکز درمانی توجه کرده تا سلامت خود و بیماری که در منزل نگهداری می‌کنند، ‌ تامین و بهبودی به سرعت حاصل شود.