به گزارش گروه اجتماعی طبنا(خبرگزاری سلامت)، ابراهیم کاظمی‌مومن سرایی افزود: برخی ورودی ایستگاه‌های مترو مناسب نیست؛ ورودی مترو با پله آغاز می‌شود و سپس به پله برقی دسترسی ایجاد می‌شود یا اینکه آسانسور برخی ایستگاه‌ها مشکل دارد. بنابراین در جلساتی با شرکت بهره برداری مترو، مقرر شد تیمی‌متشکل از کارشناسان مترو و ستاد مناسب سازی کشور ایجاد شود. وی اضافه کرد: این تیم مشترک از تمام ایستگاه‌های مترو بازدید خواهد کرد، ایرادات احصا خواهد شد و این ایرادات به صورت عملیاتی برطرف می‌شود و برای اجرایی شدن آن، نیاز به تفاهم نامه نیست. رئیس دبیرخانه ستاد پیگیری و هماهنگی مناسب سازی کشور گفت: جلسه مفصلی با شرکت راه آهن داشتیم و تفاهم نامه ای در حال انعقاد است تا واگن‌های مناسب سازی شده به سیستم حمل و نقل ریلی کشور افزوده شود. مومن سرایی افزود: ایرادات ضمنی به آسانسور و سرویس‌های بهداشتی سیستم حمل و نقل ریلی کشور برای استفاده افراد دارای معلولیت، وارد کردیم که این ایرادات برطرف شد و درحال حاضر پیگیر مناسب سازیِ فضای کل ایستگاه‌های راه آهن کشور هستیم. وی ادامه داد: همچنین افزودن واگن‌های مناسب سازی به سیستم حمل و نقل ریلی کشور را پیگیری می‌کنیم تا جلسه ای با شرکت واگن سازی در این زمینه داشته باشیم. رئیس دبیرخانه ستاد پیگیری و هماهنگی مناسب سازی کشور گفت: در کشورهای پیشرفته در مسیرهای پرتردد راه آهن، واگن‌هایی هست که ورودی و کوپه‌های مناسبی دارد. مومن سرایی تصریح کرد: تلاش می‌کنیم که حتی اگر واگن مناسب سازی برای قطارها میسر نباشد، حداقل دو کوپه مناسب سازی شده در هر مسیری وجود داشته باشد. وی با تاکید بر اهمیت دسترسی حمل و نقل شهری برای افراد دارای معلولیت گفت: هیچ خوشحالی برای افراد ناتوان، بالاتر از استفاده مستقل از امکانات شهری نیست. سوار شدن معلولان به قطار، مترو و دیگر وسائل نقلیه به طور مستقل به مفهوم تحقق عدالت و حقوق شهروندی است. رئیس دبیرخانه ستاد پیگیری و هماهنگی مناسب سازی کشور با ابراز تاسف برای حادثه پیش آمده برای یک نابینا در اصفهان که هنگام استفاده از اتوبوس، جان خود را از دست داد، گفت: درگذشت این نابینا ارتباطی به مساله مناسب سازی ندارد بلکه راننده دقت نکرده و سریع تر راه افتاده و باعث شده که فرد نابینا از اتوبوس به بیرون پرت شود. مومن سرایی با تاکید بر لزوم صبر حوصله رانندگان و تمام اقشار جامعه در مواجهه با نابینایان افزود: فرد نابینا برای اینکه از وسیله نقلیه پیاده شود، به زمان بیشتری نسبت به افراد معمولی نیاز دارد و ممکن است چند دقیقه تاخیر داشته باشد بنابراین این افراد به مساعدت بیشتری نیاز دارند. وی ادامه داد: چگونگی برخورد با افراد ناتوان و کم توان مانند سالمندان و افراد دارای معلولیت یک مساله فرهنگی-اجتماعی است و نمی‌توان ۸۰ میلیون نفر را در این زمینه به طور مجزا آموزش داد.