به گزارش گروه سلامت طبنا (خبرگزاری سلامت) از مدیکال‌اکسپرس، وقتی آن دسته از رگ‌های خونی که به مغز خون می‌رسانند، دچار انسداد می‌شوند، سکته مغزی ایسکمی رخ می‌دهد. تشنج هم حاصل از فعالیت ناهنجار مغزی است که موجب حرکات تند و شدید بدن فرد مبتلا و بیهوش یا  گیج شدن او می‌شود. بیماران مبتلا به سکته مغزی ایسکمی که حداقل ۷ روز پس از سکته، به تشنج مبتلا می‌شوند، احتمال دارد که بارها این تشنج‌ها را تجربه کنند و به نوعی از صرع مبتلا شوند. محققان انجمن بین‌المللی سکته مغزی در آمریکا، عوامل خطری را شناسایی کرده‌اند که احتمال ایجاد تشنج یا صرع (تشنج‌های مکرر) را به دنبال سکته مغزی شدید، افزایش می‌دهد. همچنین آنها در بررسی‌های خود دریافتند، بیمارانی که پس از سکته مغزی به این نوع تشنج‌ها مبتلا می‌شوند، حداقل تا یک سال پس از سکته، در خطر بیشتر مرگ یا ناتوانی هستند. محققان آمریکایی به مدت ۱۲ ماه، ۱۲۴۶ نفر مبتلا به سکته مغزی ایسکمی شدید را بررسی کردند. آنها دریافتند: * ۸ درصد از بازماندگان سکته مغزی، یک هفته پس از سکته به تشنج مبتلا شدند و ۵ درصد از این بیماران در ۱۲ ماه آینده، حداقل یک تشنج دیگر هم داشتند. * بیماران ۱۸ تا ۴۰ ساله، آسیب‌پذیرترین بازماندگان سکته مغزی بودند. بیش از ۱۳ درصد از این بیماران دچار تشنج‌های صرعی شدند. * هر چه جراحت مغزی ناشی از سکته مغزی بیشتر باشد، احتمال ابتلا به تشنج هم بیشتر است. ابتلا به تشنج در افرادی که برای بار اول به سکته مغزی ایسکمی شدید مبتلا شده بودند، دو برابر افرادی بود که برای بار دوم سکته کرده بودند. * احتمال مرگ یا ناتوانایی‌های ذهنی یا جسمی در افرادی که پس از سکته، به تشنج‌های شدید مبتلا شده بودند، در طول ۱ سال پیش رویشان، ۳۷ درصد بیشتر از دیگران بود. * عوامل دیگری که خطر مرگ یا ناتوانی پس از سکته مغزی را افزایش می‌دهد، بالای ۶۵ سال سن داشتن، شدت سکته مغزی، نارسایی قلبی و فیبریلاسیون دهلیزی (شایع‌ترین نوع آریتمی قلبی) است. به گزارش طبنا، محققان می‌گویند برای پیشگیری از احتمال سکته مغزی بعدی و همچنین کنترل تشنج‌ها، بیماران تا ۱۲ ماه پس از سکته، باید داروهای ضد تشنج و صرع مصرف کنند تا از خطر ناتوانایی‌های جسمی و ذهنی شدید یا مرگ زودهنگام پیشگیری کنند. مترجم: نادیا زکالوند