خبرگزاری سلامت: بر اساس قانون تامین اجتماعی، هر نوع بیماری منجر به کاهش قدرت کار در حد از کارافتادگی نمی شود؛ بلکه این کاهش باید پایدار باشد. تایید از کارافتادگی در کمیسیون های پزشکی و پس از خاتمه درمان و غیرقابل علاج تشخیص داده شدن بیماری و به ثمر نرسیدن خدمات توانبخشی انجام می شود.

نیار کیانی رییس شعبه 3 تامین اجتماعی، در گفتگو با برنامه «ره آورد» شبکه رادیویی سلامت اذعان داشت: در فصل ششم قانون تامین اجتماعی به موضوع از کارافتادگی بیمه شدگان پرداخته شده است. بر این اساس، در صورتی که بیمه شده ای طبق قانون مذکور دچار بیماری و یا نقص عضو شود و پس از انجام خدمات و امور درمانی قادر به انجام کار نباشد، با تشخیص پزشک معالج و عدم توانایی انجام کار، برای نوضوع از کارافتادگی می تواند به کمیسیون پزشکی معرفی شود.

وی تصریح کرد: در قانون تامین اجتماعی، دو نوع از کارافتادگی پیش بینی شده است؛ بخشی از این موضوع مربوط به از کارافتادگانی است که دچار حوادث حین کار می شوند و بخش دیگر بیماری هایی که بیمه شده بدان مبتلا می شود.

طبق قانون تامین اجتماعی، در صورتی که تشخیص کمیسیون پزشکی به از کارافتادگی بیش از 66 درصد باشد، بیمه شده به عنوان از کارافتاده تلقی شده و برای وی طبق قانون مستمری برقرار می شوذ. این در حالی است که از کارافتادگی چزئی شامل افرادی است که حین کار دچار حادثه می شوند و چنانچه درصد آسیب از 10 تا 33 درصد باشد، برای فرد مستمری ای تحت عنوان «غرامت نقص مفتوح» برقرار می شود. اگر آسیب وارد شده به فرد از 33 تا 66 درصد باشد، به تشخیص کمیسیون پزشکی و موضوع مرتط با حادثه حین کار باشد، مستمری تحت عنوان مستمری جزئی و چنانچه از کارافتادگی بیش از 66 درصد باشد، مستمری از کارافتادگی تحت عنوان مستمری کلی ناشی از کار برقرار می شود.