وی افزود: مدارسی که از سامانه های قویتری استفاده کردند این خلاء را برطرف کردند و کیفیت و سرعت قابل قبولی به آزمون های مجازی دادند و سامانه های خودکار آزمون‌ساز این امکان را فراهم کرد که آزمون‌های بسیاری گرفته، تصحیح و نمرات اعلام شود اما باز هم به علت فرهنگ غلط ، نگرانی از تقلب و غیره وجود داشت. داوری با بیان اینکه به دلیل مشکلات فرهنگی و نرم افزاری بحث آزمون ها، منفی ترین بخش آموزش در دوران غیرحضوری بود گفت: نتایج ارزشیابی ها از طریق آزمون های مجازی کمتر به واقعیت نزدیک بوده، مگر اینکه تعداد دانش آموزان کم و امکان کنترل و نظارت تصویری در آزمون آنلاین وجود داشته باشد که تعداد کمی از مدارس این قابلیت را داشته اند. این فعال صنفی و کارشناس آموزش و پرورش ادامه داد: درباره سنجش و برگزاری آزمون ها این تصورات وجود دارد، ولی با توجه به اینکه مشخص نیست کرونا و به تبع آن آموزش های غیرحضوری تا چه زمانی ادامه داشته باشد، لازم است ظرفیت هایی که اعتبار آزمون ها را بالاتر می برد مورد استفاده قرار بگیرد. به عنوان مثال آزمون فقط تستی نباشد و امکان طرح سوالات تشریحی هم وجود داشته باشد و معلم ها فقط به آزمون اتکا نکنند، عملکرد تکوینی و نمره مستمر ملاک باشد و هرجلسه امکان ارزیابی و ارسال فعالیت ها و تکالیف وجود داشته باشد. وی به ضرورت تلفیق روش های ارزشیابی و تدوین نظام ارزشیابی و امتحانات مختص آموزش غیرحضوری تاکید کرد و گفت: خلاء چنین نظام ارزشیابی وجود دارد. ضمن آنکه مدارس هم می توانند چارچوب هایی داشته باشند تا نقش ارزیابی های مستمر را بیشتر کنند و بر اعتبار ارزیابی آموزش غیرحضوری بیفزایند به نحوی که آزمون ها عادلانه بوده و به گونه ای باشد که تبعاتش در پایه های بالاتر هویدا نشود. داوری درباره اعتراضات اخیر دانش آموزان به برگزاری حضوری امتحانات پایه نهم و دوازدهم نیز گفت: فلسفه ارزشیابی یا امتحانات این است که عملکرد و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بررسی شود و بر اساس آن دوباره برنامه ریزی آموزشی، درسی و فعالیت های آموزشی صورت گیرد تا ضعف ها و نواقص برطرف شوند اما در پایه های گذار به مقطع دیگر مانند پایه نهم و یا سال دوازدهم که نمرات آن در کنکور سراسری تاثیر دارد، هدف دیگری هم وجو دارد و آن برقراری عدالت و ارزیابی عادلانه است.  آنچه مسئولین را واردار می کند امتحانات را حضوری برگزار  کنند نگرانی از تقلب است که می تواند نتایج را غیرواقعی کند. وی افزود: برگزاری حضوری امتحانات پایه دوازدهم با این منطق پذیرفتنی است اما می شد برای پایه نهم از روش تلفیقی، آزمون غیرحضوری و ارزیابی عملکرد سالانه استفاده کرد. این کارشناس آموزش و پرورش تاکید کرد که وجود یک تناسب میان نوع آموزش و ارزشیابی امری منطقی، ضروری و کارشناسانه است و باید هر آزمونی متناسب با نوع و سطح آموزشی که ارائه شده طراحی و اخذ شود.