سال‌های سال است که سیاستگذاران و تصمیم گیران حوزه سلامت، از اجرای برنامه پزشکی خانواده و نظام ارجاع، به عنوان تنها برنامه در حوزه سلامت یاد می‌کنند که می‌تواند منجر به ارتقای سطح سلامت جامعه و کاهش هزینه‌های سلامت شود. در این سال‌ها، هر کدام از وزرای بهداشت که بر مسند کار قرار گرفته اند، دم از اجرای این برنامه زده اند، اما هیچ وقت شاهد اجرایی شدن آن در هیچ کدام از دولت‌ها نبوده ایم.
بعد از روی کار آمدن دولت پزشکیان، انتظار می‌رفت با توجه به سابقه رئیس جمهور در کسوت وزیر بهداشت و نگاه ویژه او به شبکه بهداشت و درمان و همچنین اجرای برنامه‌های کارآمد در حوزه سلامت، اجرای برنامه پزشکی خانواده در دولت چهاردهم عملیاتی شود. این در حالی است که متأسفانه در اولین لایحه بودجه دولت چهاردهم برای ۱۴۰۴، هیچ اعتبار و بودجه‌ای برای پزشک خانواده در نظر گرفته نشده است. به طوری که وزیر بهداشت، در نامه‌ای به رئیس سازمان برنامه و بودجه، از این موضوع به شدت دلخور و گلایه مند شده است.
محمدرضا ظفرقندی، در این نامه خطاب به پورمحمدی رئیس سازمان برنامه و بودجه نوشته است که با این وضعیت تخصیص منابع به برنامه پزشکی خانواده، عملاً این برنامه قابلیت اجرا ندارد.
چندی قبل هم علیرضا رئیسی معاون بهداشت وزارت بهداشت، نسبت به عدم تخصیص منابع به برنامه پزشکی خانواده انتقاد کرده بود.
یکی از وظایفی که در قانون برنامه هفتم توسعه بر عهده دولت و وزارت بهداشت گذاشته شده، اجرای برنامه پزشکی خانواده به عنوان یکی از راه‌های ساماندهی نظام سلامت است که البته سال‌ها است در استان‌های فارس و مازندران شروع شده اما فقط محدود به سطح یک خدمات است. اما، تا زمانی که برنامه پزشکی خانواده در سطوح ۲ و ۳ خدمات، اجرایی نشود؛ قطعاً پویایی و اثربخشی لازم را ندارد. این برنامه باید به درستی با توسعه زیرساخت شبکه بهداشت کشور و فراهم کردن الزامات آن اجرایی شود.