به گزارش خبرنگار خبرگزاری سلامت (طبنا)زنجان، دکتر مهدی حسین زاده مسئول تیم جراحی در خصوص این عمل جراحی در جمع خبرنگاران، اظهار کرد: بیمار متقاضی این عمل جراحی، مردی  ۵۲ ساله با وزن ۸۰ گیلوگرم  از زنجان بود که به دلیل دررفتگی مادرزادی لگن و کوتاهی به بیمارستان تامین اجتماعی امام حسین (ع)مراجعه و خواستار حل مشکل خود با عمل جراحی بود.

وی افزود: در رفتگی مادرزادی مفصل ران، یک ناهنجاری مادرزادی شایع است که در صوت تشخیص به موقع، درمان این بیماری آسان است و در صورتی که تشخیص و درمان به تاخیر بیفتد درمان های جراحی پیچیده و مشکلی را نیازمند است.

مسئول تیم جراحی تصریح کرد: بیماری یاد شده در کشور هایی که سیستم درمانی نسبتا پیشرفته ای دارند مانند کشور ما در بدو تولد از طریق غربالگری تشخیص داده و جا انداخته می شود.

حسین زاده اظهار کرد: این عمل پس از سن ۶ سالگی جراحی و درمان بسیار مشکلی دارد و پس از ۱۲ سالگی درمان آن غیر ممکن است که در نتیجه آن، بیمار دچار کوتاهی شدید عضو لگنی و درد شدید اندام و کمر می شود.

متخصص ارتوپدی بیمارستان امام حسین (ع) با اشاره  به علائم این بیماری افزود: علائم بیماری در زیر یک سال کوتاهی عضو ، عدم قرینه بودن چینهای پوستی ران در دوطرف و عدم توانایی در بازکردن پاها به طور یکنواخت و قرینه هنگام پوشاک کردن طفل است.

حسین زاده با بیان اینکه این عمل جراحی با موفقیت انجام شد،افزود: امیدوارم با برنامه‌ریزی‌های مدون و تامین تجهیزات و نیروهای مورد نیاز در این مرکز بتوانیم عمل‌هایی از این دست را افزایش دهیم، که این امر با توجه به وجود متخصصان موفق در بیمارستان امام حسین (ع)زنجان، دور از دسترس نیست و می تواند از خروج همشهریان برای پیگیری روند درمانی خود در شهرهای بزرگ و تحمیل هزینه های زیاد آنان بکاهد.

ریاست بیمارستان امام حسین (ع) زنجان، با بیان اینکه هدف ما بهبود کیفیت خدمات درمانی در بیمارستان امام حسین(ع)است،خاطرنشان کرد: بیمه شذدگان محترم تامین اجتماعی در صورت وجود موارد بیماری مشابه می توانند، به درمانگاه بیمارستان امام حسین (ع) زنجان مراجعه و بصورت رایگان تحت درمان قرار گیرند و نیازی نیست به بیمارستان های شهرهای بزرگ مجاور بروند.

شایان ذکر است: دررفتگی مادرزادی لگن در ناحیه مفصل ران که نام کامل آن (DDH) Developmental Dysplasia of the Hip است جزو بیماریهای مادرزادی سیستم حرکتی بدن است که بر اثر آن سر استخوان ران به درستی در داخل حفره استابولوم لگن قرار نمی گیرد. در این افراد حفره استابولوم در دوران جنینی به درستی تشکیل نشده و شکل و یا عمق کافی را نداشته و نمی تواند سر استخوان ران را در خود نگه دارد.

انتهای پیام/