به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری سلامت(طبنا)،افشین علیار منتقد سینما پیرامون موضوع فیلم صبحانه با زرافه‌ها گفت: ما در کشوری زندگی می‌کنیم که هشتاد و پنج میلیون جمعیت دارد و نمی‌توانیم بگوییم شخصیت‌های فیلم صبحانه با زرافه‌ها در جامعه وجود ندارند.
وی افزود: همه در مورد این فیلم می‌گویند فیلم کثیف و چرکی بود؛ اما کسی مؤلفه بخشش در فیلم را نمی‌بیند. این فیلم خوب است؛ اما باید شرایط سنی برای دیدن آن در سینما گذاشته شود.
علیار تصریح کرد: ما وقتی می‌گوییم یک کمدی مبتذل است به این دلیل است که فیلم بر پرده سینما نه میزانسن دارد و نه ساختار اما در این فیلم از ابتدا تا انتها ما قصه می‌شنویم و می‌بینیم.
وی اظهار کرد: سکانس موتورخانه کش‌دار است؛ اما طولانی‌بودن آن اصلاً احساس نمی‌شود این موضوع حاصل فیلم‌نامه نوشتن است.
منتقد سینما گفت: نمی‌توانیم با سینما این گونه برخورد کنیم و فیلم‌ها را تفسیر کنیم و بگوییم این قشر افراد در جامعه وجود ندارند. فیلم‌های جنگی بسیاری نیز در جشنواره فجر بوده‌اند که خیلی از منتقدان اعتقاد داشتند به درد جشنواره نمی‌خورد.
علیار افزود: این فیلم ساختار و سروشکل مناسب دارد. در این فیلم قصه‌ای را تعریف می‌کنند که در چارچوب و ابعاد سینمای ماست.
منتقد سینما در ادامه و در مصاحبه با رادیو گفت‌وگو مطرح کرد: عده‌ای معتقدند باید ابعاد معنا گرایی در سینما باشد. من این فیلم را صرفاً کمدی هم نمی‌دانم چرا که علاوه بر کمدی بودن یک حرف جدی را هم به دنبال دارد دیگر کارهای آقای صحت مانند سریال لیسانسه‌ها نیز همین‌طور بود.
وی افزود: سینما مفاهیم را تبدیل به نمایش می‌کند و قرار نیست همه واقعیت‌ها را همان‌گونه که هست نشان دهد. در مجلس عروسی در فیلم، در هنگام رقص، در موتورخانه دیالوگ‌های پینگ‌پنگی ریتم و تداوم داشته و چگالی مناسبی برای ریتم دارند. در صحنه‌ای که هادی حجازی‌فر هنگام پایین آمدن از پله‌های خانه از مخاطب خنده می‌گیرد این خنده ادامه می‌یابد و در شرایط بحرانی در قصه این اتفاق می‌افتد. من از این فیلم دفاع می‌کنم چرا که جهان فکری آقای صحت را به‌شدت قبول دارم.
علیار در آخر با بیان اینکه من نوشته‌های آقای صحت را دنبال می‌کنم گفت: ما در برهه‌ای زندگی می‌کنیم که بچه‌های ما بهترین فیلم‌های روز دنیا را می‌بینند و می‌فهمند. با سینما باید مهربان باشیم سینمای آقای صحت دوست‌داشتنی است فقط به نظرم پایان فیلم صبحانه با زرافه‌ها کمی طولانی شده بود.