به گزارش گروه بهداشت و درمان خبرگزاری سلامت(طبنا)این مطالعه توسط متخصصان مرکز پزشکی دانشگاه «راش» با استفاده از داده‌های آلودگی نوری به دست آمده از ماهواره ها و سوابق Medicare از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۸ میلادی انجام شده است.

این مطالعه که در نشریه تخصصی Frontiers in Neuroscience منتشر شد، ارتباط قابل توجهی را بین سطوح بالای نور مصنوعی در فضای باز در شب و افزایش شیوع بیماری آلزایمر به ویژه در افراد زیر ۶۵ سال نشان داد.

همچنین این گروه، ارتباط قوی‌تری بین آلودگی نوری و بیماری آلزایمر نسبت به جمعیت‌های مسن‌تر را نشان دادند.

این تجزیه و تحلیل برخی از ایالت ها را بر اساس میانگین شدت نورهای مصنوعی در شب دسته بندی کرد و نشان داد که تفاوت آماری معناداری در میزان بیماری آلزایمر بین تاریک ترین و روشن ترین ایالت ها وجود دارد. به عنوان مثال، ایالت هایی با بالاترین آلودگی نوری شیوع قابل توجه آلزایمر در مقایسه با ایالت‌ هایی که کمترین میزان آلودگی نوری را داشتند، نشان دادند.

«رابین ووگت»، محقق اصلی این مطالعه تاکید کرد: آلودگی نوری می‌تواند به التهاب عصبی، اختلالات ریتم شبانه‌روزی و اختلالات خواب کمک کند؛ عواملی که در ایجاد بیماری آلزایمر نقش دارند.

ووگت گفت: یافته ها نشان می دهد که افراد زیر ۶۵ سال ممکن است به ویژه در برابر تأثیرات نور شبانه آسیب پذیر باشند.

به گزارش آناتولی، در حالی که شرایطی مانند فشار خون بالا و دیابت به شدت با بیماری آلزایمر مرتبط هستند، آلودگی نوری عامل مهم تری نسبت به سایر عوامل خطر شناخته شده از جمله مصرف الکل، افسردگی و چاقی است.

این تحقیق بر اساس مطالعات قبلی انجام شده است که پیامدهای سلامتی گسترده‌تر آلودگی نوری را که شامل اختلال خواب و افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های مختلف می‌شود، بررسی کرده‌اند.

یافته‌ها نشان می‌دهد که مداخلات بهداشت عمومی با هدف قرار دادن آلودگی نوری می‌تواند به کاهش خطرات بیماری آلزایمر کمک کند، به‌ویژه در مناطق شهری که سطوح نور با وجود مقررات موجود همچنان بالاست.

با ادامه شهرنشینی جمعیت جهان و افزایش آلودگی نوری، محققان بر نیاز به درک پیامدهای گسترده تر آن برای بیماری های عصبی تاکید کردند.

به دلیل پیر شدن سریع جمعیت در سراسر جهان، پیش بینی می شود تعداد افراد مبتلا به زوال عقل تا سال ۲۰۵۰ تقریباً سه برابر شود و از ۵۷ میلیون نفر در سال ۲۰۱۹ به ۱۵۳ میلیون نفر برسد. افزایش امید به زندگی همچنین باعث افزایش افراد مبتلا به زوال عقل در کشورهای کم درآمد می شود. هزینه های بهداشت جهانی و اجتماعی مربوط به زوال عقل سالانه بیش از یک تریلیون دلار تخمین زده می‌شود.