سلام بر اربابی که امسال هم نتوانستم به پابوسش بیایم و با اینکه از ما دور است؛ مهرش همچنان در قلب های عاشقانش جاری است
به گزارش خبرگزاری سلامت(طبنا) از کرمان؛ امروز اربعین است؛ به رسم هر ساله که جاماندگان اربعین به یاد آنان که مسیر نجف تا کربلا را پیاده می پیمایند؛ آنان که جاماندند نیز به سمت اماکن مذهبی و امامزادگان و گلزار شهدا پیاده روی برگزار می کنند.
قدم هایم را آرام آرام در مسیری که به یک امامزاده ختم می شود برمی دارم و به یاد اربعین هایی که می توانستم به زیارت اربابم بروم اشک می ریزم.
صدای نوحه " کنار قدم های جابر" از بلندگوها به گوش می رسد. نوحه ای که می خواند: کنارِ قدم های جابـــر؛ سویِ نینوا رهسپـاریـم… ستون های این جــاده را ما؛ به شوق حـــرم، می شمــاریم
نوحه ای که هرگاه به گوش مان می رسد؛ ناخودآگاه یاد پیاده روی اربعین می افتیم؛ یاد موکب ها، آن دو گنبد طلای زیبا، صحن بین الحرمین، آن نوحه ها و روضه های سوزناکی که با هر لهجه و زبانی خوانده می شود و یاد آن شعر معروف که می گوید: به گمانم که میان همه زائرها فقط امضای برات دل من جامانده
اربعین این حماسه بزرگ تاریخ و آن همه اتحاد و همبستگی که بین تمام فرهنگ ها و مذاهب و نژادها به چشم می خورد؛ مصداق بارز شعار "حب الحسین یجمعنا" است؛ که هر کس از هر آیین و نژاد و مذهب خودش را به این قافله می رساند.
اما امروز که اربعین است؛ برای ما که جامانده ایم غمی بزرگ بر دلهایمان هست. بودند و هستند کسانی که مثل من و شاید مثل خیلی های دیگر از پیاده روی اربعین و ابراز ارادت به ارباب شان حسین جاماندند و در راهپیمایی جاماندگان اربعین شرکت کردند.
اینجا دیار کریمان است؛ دیاری که مردمانش در ابراز عشق و ارادت به اهل بیت مثال زدنی هستند و هر سال دوشادوش سایر هموطنانشان در سرتاسر خاک پهناور ایران به راهپیمایی جاماندگان اربعین می آیند.
از شمالی ترین نقطه استان کرمان تا مرکز و جنوبی ترین نقطه، در روستاها و بخش ها همه و همه در مراسم راهپیمایی جاماندگان اربعین حضوری پررنگ داشتند.
از نوزادی که در آغوش مادرش هست؛ تا افراد مسنی که هر از چندگاه از شدت خستگی در گوشه ای می نشینند؛ همه به میهمانی امام حسین دعوت اند. هر کس هر نذری دارد به اینجا آورده تا از آنان که در هوای گرم و با پای پیاده راه آمده اند؛ پذیرایی کنند.
در این میان نهادهای خدمت رسان نیز نقش پررنگی داشته و پا به پای مردم در این همایش بزرگ مذهبی مشغول خدمت رسانی هستند. آنان که از چند روز قبل در حال تدارک این مراسم بودند ولی نشانی از خستگی بر چهره آنان نبود.
من نیز به همراه این جاماندگان در حالی که دلم در بین الحرمین و جسمم اینجاست؛ به نیابت از همه آنان که جاماندند رو به قبله ایستاده و آرام زیر لب می گویم: به تو از دور سلام