به گزارش گروه علمی-فناوری خبرگزاری سلامت(طبنا)نسیم نایب پاشایی، محقق و مجری این طرح با بیان اینکه از سال ۸۶ تا سال ۹۹ در بخش فنی و مهندسی هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران، مشغول به کار بودم و در این مدت، دوره‌های کامل آشنایی با بدنه و موتور هواپیما را نیز گذراندم، گفت: در سال ۹۴، به دلیل اعمال تحریم‌های جدید و بیشتر علیه کشورمان، ضد یخ بدنه هواپیما که یک محصول ویژه و خاص است و تنها ۵ تولیدکننده در جهان دارد، توسط شرکت انگلیسی به کشور ما داده نشد.
وی ادامه داد: این امر موجب بروز چالش‌هایی در پروازها در اقصی نقاط کشور شد، چرا که در فصل زمستان و بارش‌های جوی و برودت هوا، یخ زدن بدنه هواپیما زیاد اتفاق می‌افتد و هواپیما نیز بدون انجام فرآیند یخ‌زدایی نمی‌تواند پرواز کند، از این رو یخ‌زدایی از بدنه هواپیماها در هوای سرد یکی از الزامات پیش از پرواز است تا از بروز حادثه یا سانحه جلوگیری شود.
نایب پاشایی عدم موفقیت در از بین بردن سطوح یخ‌زده پیش از پرواز را موجب از دست رفتن کنترل هواپیما اندکی پس از برخاستن دانست و ادامه داد: در این پروژه به فرمولاسیون ماده ضد یخ و یخ‌زدای بدنه هواپیما مطابق با استانداردهای جهانی صنعت هوایی دست یافتیم.
مجری طرح با بیان اینکه این طرح پژوهشی در دو مرحله انجام شد، در این باره توضیح داد: در مرحله اول تحقیقاتی در زمینه محلول ضد یخ و یخ‌زدای بدنه هواپیما اجرایی و فرمولاسیون نهایی محلول ضد یخ و یخ‌زدا با هدف کاربرد در صنعت هوانوردی طراحی و نمونه اولیه سنتز شد. مقایسه نتایج خواص فیزیکی و رئولوژیکی محلول ضد یخ و یخ‌زدای سنتز شده با نمونه مرجع و استاندارد مربوطه (AMS ۱۴۲۸) از تطابق بسیار بالای نتایج خبر می‌داد.
به نقل از روابط عمومی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران کشور (INSF)، وی اضافه کرد: در مرحله دوم اثر افزودنی‌های نانو به صورت ذراتی که می‌توانند در بهینه‌سازی عملکرد و بهبود خواص سیال ضد یخ و یخ‌زدا مؤثر باشند، مورد بررسی قرار گرفت. در این بخش نانوذرات آلومینا، گرافن، اکسید مس، اکسید آهن و اکسید تیتانیوم که سازگار با جنس بدنه هواپیما هستند، انتخاب شدند و مشخصه‌یابی‌های اولیه شامل آنالیزهای SEM، TEM، XRD و BET بر روی این نانوذرات انجام شد.
نایب پاشایی با اشاره به مزایای ضد یخ هواپیمای تولیدشده، گفت: وقتی مقادیر کمی ضد یخ‌های ساخت کشورهای خارجی بر روی بدنه هواپیما می‌ماند، در پرواز و دمای پایین تبدیل به ژل شده و به مرور زمان، خوردگی روی سطح هواپیما ایجاد می‌کند؛ این در حالی است که ماده تولیدشده در این پروژه به دلیل اضافه شدن نانو ذرات، میزان خوردگی ناشی از این مشکل را تا حد زیادی کم می‌کند.
منبع:ایسنا