در طی عمل هضم غذاها در دستگاه گوارش، کربوهیدرات‌ها به گلوکز تبدیل می‌شوند. گلوکز وارد جریان خون می‌شود و توسط هورمونی به نام انسولین که از لوزالمعده ترشح می‌شود، به داخل سلول‌های بدن منتقل می‌شود تا بسوزد و انرژی تولید کند.

در بیماران مبتلا به دیابت، انسولین به مقدار کافی تولید نمی‌شود و یا این که سلول‌ها نمی‌توانند از انسولین استفاده کنند و گلوکز وارد سلول‌ها نمی‌شود، در نتیجه میزان گلوکز (قند) خون بالا می‌رود.

دیابت بارداری یک نوع از بیماری دیابت است که در طی دوران بارداری در زنان بروز می‌کند و معمولا بعد از تولد نوزاد برطرف می‌شود.

دیابت بارداری در 3 تا 6 درصد زنان باردار دیده می‌شود و معمولا در سه ماهه دوم بارداری شروع می‌شود.

علائم شایع دیابت بارداری شبیه سایر نشانه های مرتبط با بارداری است. لذا تشخیص آن سخت است.

اگر هر یک از علائم زیر را در خودتان مشاهده کردید به پزشک مراجعه کنید تا آزمایش سنجش قندخون را برای شما بنویسد.

1- افزایش اشتها

پرخوری از علائم دیابت بارداری است، ولی علی رغم آن زن باردار ممکن است دچار کاهش وزن شود.

بدن در پاسخ به میزان بالای هورمون انسولین در خون، انسولین بیشتری را تولید و ترشح می‌کند. یک تاثیر انسولین این است که اشتها را زیاد می‌کند، در نتیجه میزان بیشتر انسولین، گرسنگی را بیشتر می‌کند.

2- تشنگی زیاد

زن باردار مبتلا به دیابت بارداری دچار تشنگی زیاد می‌شود، زیرا بدن برای رقیق کردن گلوکز بالا در خون، آب و مایعات بیشتری طلب می‌کند.

همچنین بدن برای رقیق کردن خون، مایعات را از بافت‌ها به سمت خون بیرون می کشد؛ بعنوان مثال آب عدسی چشم را خارج می‌کند. این عمل مسیر تمرکز بینایی را تحت تأثیر قرار داده و باعث تاری دید می‌شود.

وقتی نوسانات قندخون زیاد شود باعث احساس خستگی می‌گردد، زیرا بدن نمی‌تواند به طور مناسب از قندخون (گلوکز) به عنوان سوخت برای تولید انرژی استفاده کند. لذا انرژی بدن کم می‌شود

3- پرادراری

مصرف زیاد مایعات در اثر تشنگی زیاد باعث می‌شود زن باردار ادرار زیادی از بدن دفع کند.

همچنین پُر ادراری یکی از علائم دیابت است، زیرا کلیه‌ها با افزایش حجم ادرار می‌خواهند قند اضافی را از خودشان دور کنند.

این دفع زیاد ادرار با دفع متناوب مقادیر کم ادرار که طی بارداری شایع است متفاوت می باشد.

دادن آزمایش ادرار میزان بالای گلوکز را در ادرار مشخص می‌کند.

4- عفونت‌ها

زمانی که بیماری دیابت توانایی مبارزه بدن با عفونت‌ها را کم می‌کند، زن باردار دچار عفونت‌های مکرری در مثانه، واژن و پوست می‌شود.

گلبول‌های سفید خون از بدن در برابر باکتری ها دفاع می کنند، ولی با افزایش قندخون در دیابت، این گلبول‌ها نمی‌توانند به طور طبیعی عمل کنند. در نتیجه قدرت دفاعی بدن کم می‌شود.

همچنین یک خانم باردار مبتلا به دیابت بارداری می‌تواند دچار عفونت قارچی در واژن یا پوست شود.

تعداد کمی قارچ به طور طبیعی در ناحیه واژن وجود دارد. در دیابت بارداری، ترشحات واژن و ادرار حاوی گلوکز (قند) بیشتری هستند. در نتیجه قارچ های واژن، به عنوان غذا از گلوکز استفاده کرده و تکثیر پیدا می کنند.

در اثر قندخون بالا سیستم ایمنی بدن در معرض خطر قرار می‌گیرد و باعث می‌شود سلول‌های قارچ به عفونت قارچی تبدیل شوند.

دیابت باعث رشد زیاد قارچ کاندیداآلبیکانس می‌شود، در نتیجه فرد دچار عفونت‌های مکرر قارچی می‌گردد.

5- قندخون بالا

زمانی که یک خانم باردار علامت قابل توجهی از دیابت بارداری را نشان ندهد و علائم آن شبیه علائم بارداری عادی باشند، انجام آزمایشات تشخیص دیابت بارداری، به عنوان بخشی از مراقبت‌های پیش از زایمان برای زنان در معرض خطر بین هفته های 24 تا 28 بارداری لازم است.

برای این تشخیص (غربالگری)، پزشک آزمایش خون را برای اندازه گیری میزان گلوکز خون برای خانم باردار تجویز می‌کند.

6- تغییرات غیرعادی وزن

یک خانم باردار به طور متوسط در سه ماهه دوم بارداری، نیم کیلوگرم وزن در هفته اضافه می‌کند، ولی اگر خیلی بیشتر وزن اضافه کرد، یا افزایش وزن او متوقف شد و یا وزنش کم شد، باید به پزشک متخصص خودش مراجعه کند.

7- احساس خستگی

اگر سلول‌های بدن نتوانند از هورمون انسولین استفاده کنند، در نتیجه گلوکز نمی‌تواند وارد سلول‌ها شود و میزان آن در خون بالا می‌رود در نتیجه بدن مجبور می‌شود برای تأمین انرژی مورد نیاز سلول‌ها، عضلات و ذخایر چربی بدن را بسوزاند.

بنابراین زن باردار در اثر کاهش بافت‌ها و عضلات بدن دچار کاهش وزن و خستگی و بیحالی دائمی می‌شود، چون این عمل باعث می‌شود بدن انرژی بیشتری مصرف کند.

همچنین وقتی نوسانات قندخون زیاد شود باعث احساس خستگی می‌گردد، زیرا بدن نمی‌تواند به طور مناسب از قندخون (گلوکز) به عنوان سوخت برای تولید انرژی استفاده کند. لذا انرژی بدن کم می‌شود.

منبع:تبیان