به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری سلامت به نقل از روابط عمومی شبکه پنج سیما، پدرام کاویان میهمان میز جمعیت این هفته برنامه "یه روز تازه" درباره آمار زوجهای نابارور گفت: میانگین ابتلا به ناباروری میان زوجها در سن باروری در دنیا بین ۱۰ تا ۱۵ درصد است. اما بعضا به دلایل شناخته و ناشناخته مثل انباشت بیماری در سالهای گذشته، درصد ابتلا در بین زوجها در ایران به ۲۰ درصد رسیده است. یعنی از هر ۵ زوج، یک زوج نابارور هستند. طبق نظر کارشناسان، در یکسال از بین کسانی که برای باروری اقدام میکنند، ۲۰ درصد زوجهای ایرانی بارور نمیشوند. طبق نظر همین کارشناسان، قریب به اتفاق زوجها احتمال باروری دارند که این احتمال بنابر وضعیت بیماران کم یا زیاد است و یکسری از آنها با درمان اولیه رفع میشود و یکسری دیگر به عملهای پیشرفته نیاز دارند.
وی افزود: در مجموع بیش از ۹۵ درصد کسانی که نابارور هستند میتوانند فرزنددار شوند. به ازای ۸۰ میلیون نفر، ۸۰ مرکز درمان ناباروری داریم که ۷۵ مرکز فعال هستند. ۷۵ مرکز برای بیش از ۱۰۰۰ شهر نشان میدهد که توزیع منطقی و عادلانه نیست. دسترسیها به مراکز کم است. در کنار آن متخصصان ناباروری که از سال ۱۳۷۰ تربیت آنان در کشور شروع شده است در مجموع ۱۵۰ نفر هستند که نسبت به جمعیت بسیار آمار پایینی است. همچنین بیش از ۵۰ درصد متخصصان در تهران هستند و بعضا این متخصصان از تهران به صورت موقتی و چند روزه به مراکز شهرستانها میروند.
این پژوهشگر درباره هزینههای درمان ناباروری گفت: بستگی به شرایط بیمار دارد، اگر فقط با دارو درمان شوند چیزی حدود ۲ میلیون تومان در ۲ ماه باید هزینه کنند. البته مشکل خیلی از زوجها با اصلاح سبک زندگی حل میشود. به طور کلی کمتر از ۲۰ درصد زوجها به عمل نیاز پیدا میکنند. ۸۰ درصد در بخشهای اصلاح سبک زندگی، کاهش وزن، ترک سیگار یا دارو درمانی قرار میگیرند. متاسفانه هیچیک از مراحل درمان ناباروری تحت پوشش بیمه نیست و عملهای کمک باروری در کنار عملهای زیبایی طبقهبندی شدهاند. در حالیکه در تمام کشورهای دنیا هزینه این مراحل به ۲ صورت کاهش مییابد.
وی ادامه داد: در کشورهایی که نظام سلامتشان مالیات پایه است، افراد به بیمارستانها مراجعه میکنند و یا رایگان یا با پرداخت ۷۰ درصد هزینه درمان میشوند. اما در ایران ۵۰ درصد اقلام دارویی شاید شامل دفترچه شود و هزینه عملهای آزاد کاملا شخصی است. این عملها هم بین ۸ تا ۲۰ میلیون تومان هزینه دارند. یک اتفاق خوب در این سالها این بود که نیروهای مسلح هزینههای درمان را برای پرسنل خود نصف کرد. این نشان میدهد که بیمهها مانند تامین اجتماعی یا سلامت هم میتوانند این کار را انجام دهند. برخی از بیمههای تکمیلی بخشی از هزینهها را پوشش میدهند اما عموم مردم دسترسی بیمهای ندارند و ۵۰ درصد آنها بیمه تامین اجتماعی دارند بنابراین باید هزینهها را از جیب خود بپردازند که این پرداخت در نهایت به فروش اساس منزل منجر میشود.
کاویان درخصوص کمک دولت برای کاهش این هزینهها توضیح داد: قبلا یک رقمی در بودجه به عنوان یارانه به ناباروران تعیین شد اما در نهایت به شکل خاصی هزینه شد. مثلا در سال ۹۵، بودجه اختصاصی ۲۰۰ میلیارد تومان بود که تنها ۲۰ درصد آن اعطا شد و ۱۸۰ میلیارد مابقی را گفتند که برای احداث بیمارستان هزینه شده است. در صورتی که اگر با ۱۸۰ میلیارد تومان بیمارستان احداث شده بود، الان به جای ۸۰ مرکز باید ۱۸۰ مرکز میداشتیم. از طرفی تمام بیماران به این یارانه دسترسی ندارند زیرا فقط در مراکز دولتی و تا یک سقف محدود اعطا میشود که حتی عدهای هم خبر ندارند که چنین چیزی هست.
وی ادامه داد: مراکز خصوصی و پیشرفته که حتی در منطقه معروف هستند نمیتوانند این یارانه را به بیماران خود دهند. وقتی سیاستهای جمعیتی رو به فرزندآوری است باید از کسانی حمایت شود که قصد فرزند شدن دارند اما توانایی آن را ندارند. متاسفانه این سه و نیم میلیون زوج فراموش شدهاند. در بودجه ۱۴۰۰، بودجه همه بخشها بین ۲۰ تا ۳۰ درصد افزایش داشته در حالیکه یار…