سید مرتضی خاتمی، نایب رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی، در گفتگو با خبرنگار پارلمانی خبرگزاری سلامت در خصوص نصب کارتخوان در مطبها اظهار کرد: این روش برخورد با جامعه پزشکی نیست. کارتخوان وسیلهای برای سهولت کار مردم است که غالب پزشکان نیز از آن استفاده میکنند. به عبارت دیگر شاید فراوانی عدم استفاده از کارتخوانها در جامعه پزشکی کمتر از صنوف دیگر باشد.
عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس با تاکید بر اینکه پررنگ و برجسته کردن این موضوع کار درستی نیست، گفت: اگر همه صنوف دیگر از پایانههای خرید و دستگاه پوز استفاده کردند، مطمئنا پیش از آن زمان همه پزشکان نیز از این دستگاه استفاده میکنند، میخواهم اینطور بیان کنم که مقاومتی جهت استفاده از آن در بین پزشکان نیست اما مقدمات آن طوری نیست که به سهولت در اختیار همگان قرار گیرد.
خاتمی افزود : وقتی این طرح با موانعی روبرو است، طبیعی است عده کمی نیز آن را تهیه نمی کنند. این قضیه شبیه تهیه کنتور هوشمند برای کشاورزان است. دولت که متولی حفظ منابع آب است و میخواهد صرفهجویی در مصرف آب را فرهنگسازی کند، باید قدم اول را برداشته و در این امر کمک و زیرساخت لازم را برای آن آماده کند.
وی با اشاره به اینکه این موضوع برای یک عده از همکاران مجلسی ما سوء برداشت شده است، تصریح کرد: آماری که در باره فرار مالیاتی میدهند، غلط است. اگر عدم پرداخت مالیات هم وجود دارد نباید اسم آن را فرار گذاشت. برازنده جامعه ما نیست که به جای برخورد اصولی با پدیده مالیات گریزی در سطح جامعه، تنها یک صنف را، آن هم جامعه پزشکی را به صورت متمایز و برجسته آن هم در قالب قانون بودجه بیاوریم . گویی که تاکنون جامعه پزشکی از پرداخت مالیات معاف بوده و تازه میخواهیم در این خصوص قانون وضع کنیم. به علاوه این سوال جدی مطرح است چه دستهایی در کار است که موجب آدرس غلط دادن به جامعه میشود، و دلالها و واسطهها را از چشم مردم و مسئولان دور نگه دارد و جامعه پزشکی را به عنوان عامل اختلال در وصول مالیات معرفی کند.
نایب رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس خاطر نشان کرد: البته در هر صنفی ممکن است تخلفی هم انجام شود که برخورد با آن روش خاص خود را دارد. ما ضابطین و ناظرینی در سطح دانشگاهها، بیمارستانها و مطبها داریم که مدام بررسی کرده و آمار میگیرند و موارد دریافت و پرداخت را ملاحظه میکنند. به نظر بنده بهترین راه این است که این کار از مسیر خود دنبال شود و قضیه را پلیسی نکنیم. در این رابطه هیچ کس نفعی نمیبرد، بلکه یک بیاعتمادی بین جامعه فرهیخته پزشکی و مردم را رواج میدهیم که این نه تنها مشکلی را حل نخواهد کرد بلکه به منزله سم است.