فرمایشات اخیر مقام معظم رهبری (مدظلّه العالی)، خطاب به جامعه ی پرستاری، مملو از توجه معظم له، به موضوعات انسانی و اجتماعی است.

صفات مورد تأکید در این سخنرانی درحق پرستاران، می تواند به عنوان دستورالعملی اجتماعی و بدون تاریخ برای بهره برداری تمامی هموطنان عزیز باشد. زیستن در این دنیا اگر با محقق شدن دعاهایی مثل نیک روزی بودن، خوش عاقبتی و کسب سعادت دنیا و آخرت برای هر انسانی فراهم شود به توفیق بالایی دست یافته است.

توجه ایشان به خانواده ی پرستاران، پرستاران در حال خدمت و پرستارانی که با فداکاری و مجاهدت درگذشته اند اگر چه بسیار ساده به نظر می ­آید، اما با مداقه در آن درمی یابیم که مدبرانه است. ایشان در بخشی از سخنان خود فرموده اند: «امروز بحمدالله پرستاران در چشم مردم ما، از همیشه عزیزتر و شرافتمندترند؛ و این لطف و نعمت خداوند است. امیدواریم که همواره به همین شکل باشد و افزایش پیدا کند، پرستار فرشته ی رحمت بیمار است...».

چه بسا در تمام دنیا ، صفاتی مثل فداکاری و مهربانی به پرستاران اطلاق می شده و می شود؛ اما عزّت و شرافت در این تأکید حکیمانه، جای تأمّل دارد و به قول فرمایشات ایشان «این یک تعبیر واقعی است، به هیچ وجه مبالغه آمیز نیست؛ هم با جسم بیمار سروکار دارد، هم با روح بیمار». ایشان در این بخش به صفاتی دیگر مثل غمگساری، نوازشگری و آرامش­بخشی بیمار اشاره می فرمایند. "سرعت بخشیدن به  بهبودی مریض" ، "آرامش بخشی به جان، روح و اعصاب بیمار" و "ایجاد احساس خوب در روح  بیمار" با ابزارهای "یک لبخند"، "یک حرف گرم" و "یک حرکت مهربانانه" .

ایشان تأکید می کنند که این نکته را باید بسیار مهم شمرد که پرستار "شریک و همکار پزشک " است ، زیرا در مواجهه با بیمار نیازمند به پرستار، «اگر بهترین پزشک ، در بالین او (بیمار) حاضر بشود و دستور بدهد و کمک کند، امّا پرستاری نباشد که او را حمایت کند و در آغوشِ محبتِ خودش بگیرد، بهبودی، بسیار دشوار خواهد شد... اگر پرستار نباشد، ممکن است در مواردی معالجه به نتیجه نرسد».

ایشان در تبیین صفت های "غمگساری" ، "روحیه بخشی" و "مهربانی" پرستاران، می فرمایند که این صفات از جمله "ارزش­ های والای اسلامی" است. «در اسلام شفقت، همدلی و مهربانی یکی از دستورهای عمده است. این­که در قرآن می فرماید رُحَماءُ بَینَهُم (سوره ی فتح، بخشی از آیه ی 29) یعنی با یکدیگر مهربان­ند، رحیم­ند این فقط مربوط به بیمارها نیست. مربوط به همه است؛ همه باید نسبت به همدیگر با شفقت و مهربانی باشند...».

بر ماست که با ایده­ گرفتن از فرمایشات فرمانده معزز کل قوا، مقام معظم رهبری (مد ظله العالی)، در رابطه با کسب تبعیت از اسلوب انسانی و اسلامی "زینب گونه" و "پرستار مانند"، خود را این روزها در محل کار، در وسایل نقلیه ی عمومی و در خانه "پرستار" ببینیم و رفتاری پرستار گونه از خود بروز دهیم. مبادا مهربانی مان کم باشد، مبادا بتوانیم غمگساری کنیم و کم بگذاریم. مبادا برای همسایه و مادر بزرگ و پدر بزرگمان که کرونا دارند سنگ تمام نگذاریم. آن ها اگر آلوده ی کویید 19 هم نباشند، از بد رفتاری اطرافیان در رنج مضاعف خواهند بود. مبادا فرمایشات رهبر معظم انقلاب ( مدظله العالی ) را فقط برای قشرخاص پرستار بدانیم؛ یا کلامی که با فاصله گرفتن از روز پرستار به فراموشی سپرده شود.

باید از تأکیدات هوشمندانه ی مقام معظم رهبری ( مدظله العالی ) دریابیم که  تمرین صفات پرستاران در حال حاضر برای تمامی مردم لازم است. امروز باید همه برای پرستار بودن در هر لباس تلاش کنیم. فرزندان و بزرگترهای ما، امروز مهربانی لازم اند!. پرستاری روانی و جسمی از آنان مثل نان شب واجب است. اگر می خواهیم لباس غم برتن نکنیم، باید لباس همت و معرفت بپوشیم و از کوچکترین کاری برای اطرافیانمان دریغ نورزیم. آزمون سختی در پیش رویمان است. خدا کند که مثل سربازان خط مقدم سلامت، از آن سربلند بیرون آییم. زیرا که با تأکیدات فراوان مقام معظم رهبری ( مدظله العالی )  بر اهمیت فعالیت های گوناگون پرستاران در محافظت و ایجاد سلامت جسمی و روحی هموطنان، به نظر می رسد ما اگر "ولایتی" هستیم، اول باید "پرستار هم باشیم". چنین باد.

نویسنده : کارمند رتبه 16 علی اصغر شمس؛ کارشناس ارشد مدیریت منابع انسانی ناجا