دکتر آمنه‌سادات حقگو درگفت‌وگو با طبنا(خبرگزاری سلامت)، درباره فیبروئید در زنان و تاثیر آن در بارداری اظهار کرد: فیبروئید توده‌های خوش‌خیم ماهیچه‌ای و بافت فیبروز هستند که داخل و خارج دیواره‌رحم به وجود می‌آید. وی افزود: برخی از فیبروئیدها به اندازه یک نخود هستند اما فیبروئیدهای دیگر به اندازه یک پرتقال یا بزرگتر از آن هستند ولی آنچه که حائز اهمیت است این بوده که اکثر فیبروئیدها بزرگ نمی‌شوند ولی ممکن است در سه ماهه اول بارداری حدود یک‌سوم از آنها رشد کنند. این جراح و متخصص زنان، زایمان و نازایی با اشاره به اینکه فیبروئیدهایی که در دوران بارداری رشد می‌کنند، مشکل‌ساز هستند، گفت: فیبروئیدها در زنان باردار می‌تواند سبب سقط جنین ‌شود. حقگو خاطرنشان کرد: فیبروئیدها در زنان گاهی بدون نشانه هستند و ممکن است مبتلایان به فیبروئید پیش، هنگام و پس از بارداری نشانه‌های مشهودی نداشته باشند همچنین برای برخی زنان باردار فیبروئید با نشانه‌های همچون درد شکم، ادرار مکرر یا احساس داشتن ادرار، خونریزی شدید واژن، درد، فشار در لگن و یبوست همراه است. وی با اشاره به اینکه فیبروئید در برخی زنان به درمان نیاز ندارد و در عده‌ای نیز قبل یا پس از بارداری فیبروئید با جراحی از بدن خارج می‌شود، گفت: جراحی در مورد زنانی صادق است که فیبروئید بزرگ باعث درد و خونریزی شدید در آنها شده است یا فیبروئید بر باروری اثر گذاشته باشد. این جراح و متخصص زنان، زایمان و نازایی اضافه کرد: در دوران‌بارداری برای خارج کردن فیبروئید نمی‌توان جراحی‌رحمی انجام داد بنابراین اگر زنان‌باردار به علت فیبروئید درد دارند پزشک مسکن‌هایی را توصیه خواهد کرد که مصرفش در دوران‌بارداری ایمن باشد. وی گفت: برای زنانی با فیبروئید کوچکتر که رشد نمی‌کند دوران‌بارداری کم‌خطرتر است.حتی برای زنانی با فیبروئید بزرگ نیز احتمال خطر‌کمی وجود دارد اما اندازه و جایگاه فیبروئید گاهی مسئله‌ساز می‌شود و افزایش خطر سقط جنین، محدودیت‌رشد در رحم، زایمان‌زودرس، وضعیت نامناسب جنین در رحم، خونریزی‌شدید پس از زایمان یا حتی هیستروکتومی یا خارج‌ساختن رحم وجود دارد. حقگو در پایان بیان کرد: پزشکان از علت فیبروئید اطلاع ندارند، اما شاید هورمون‌های‌بارداری باعث کوچک یا بزرگ‌شدن فیبروئید شوند.اگر فیبروئیدی در انتهای‌رحم  و درنزدیک دهانه‌رحم باشد رشد آن مسیر جنین را به سوی مجرای‌زایمان مسدود می‌کند. بنابراین پزشک بر وضعیت بیمار نظارت می‌کند و بر این اساس توصیه‌هایی برای نوع زایمان ارائه می‌دهد.