متین نصری روانشناس در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاری سلامت با اشاره به اختلالات تجزیه‌ای یا گسستی بیان کرد: بیشتر افراد خود را انسانی به یک شخصیت اساسی میدانند و حسی یکپارچه از خود دارند اما افراد مبتلا به اختلالات تجزیه ای، حس دارا بودن یک هشیاری واحد را از دست می‌دهند.
اختلالات تجزیه ای هویت های متعددی داردوی افزود: این شخص احساس می کند که فاقد هویت است و یا در مورد هویت خود سردرگم است. همچنین فرد مبتلا به اختلالات تجزیه ای هویت های متعددی دارد و هر موضوعی که معمولا به انسانها شخصیت واحد می بخشد مانند افکار، احساس و اعمال یکپارچه در افراد مبتلا به اختلالات تجزیه ای، طبیعی نیست.
این روانشناس عنوان کرد: تجزیه به عنوان دفاعی در مقابل ضربه ظهور می کند و دفاع های تجزیه ای کارکرد دوگانه ای دارند؛ اول اینکه به فرد کمک می کنند که در زمان وقوع ضربه، خود را از آن دور کنند و دیگر اینکه مانع کار در خلال برای گنجاندن ضربه در زندگی فرد می شود و آن را به تعویق می اندازد.
پدیده ی واپس زنینصری ادامه داد: برخلاف پدیده ی واپس زنی که طی آن مطالب به ناخودآگاه پویا منتقل می شود، تجزیه وضعیتی را بوجود می آورد که محتویات ذهنی در هشیاری های موازی حضور همزمان داشته باشند.
وی اضافه کرد: در بیشتر حالات تجزیه ای نمودهای متناقض خویشتن که با یکدیگر در تضادند، در بخش های ذهنی حفظ می شوند.
این روانشناس تصریح کرد: ۴ نوع از این حالت ها وجود دارد که اولین آن ناتوانی برای به یاد آوردن اطلاعاتی است که معمولا با حوادث استرس زا و آسیب رسان ارتباط دارند، حالت دوم با مسافرت غیر منتظره و ناگهانی از خانه یا محل کار مشخص می شود که با ناتوانی برای به خاطر آوردن گذشته و سردرگمی در مورد هویت فرد و یا قبول هویت تازه همراه است.
اختلال مسخ شخصیتنصری ادامه داد: نوع سوم شدید ترین نوع آن است که با وجود دو یا چند شخصیت مجزا در یک فرد مشخص می شود و نوع چهارم اختلال مسخ شخصیت است که با احساسات پایدار یا عود کننده ی گسستن از بدن یا ذهن مشخص می شود.
وی تاکید کرد: باید توجه داشت که فراموشی شایع ترین نشانه ی تجزیه است و تقریبا در تمام اختلالات تجزیه ای دیده می شود.
خبرنگار: مینا افسریان