دستفروشی زنان سرپرست خانوار و دختران نهتنها ممکن است آنها را به سمت و سوی آسیبهای اجتماعی سوق دهد، بلکه بهطور مستقیم و غیرمستقیم فضای اجتماعی را متضرر میکند و همچنین این پرسش مطرح میشود که کدام نهاد و سازمان مردمنهاد از زنان سرپرست خانوار خوداشتغال حمایت میکند؟
به گزارش خبرگزاری سلامت، دکتر حسین بیگدلی، روانشناس و پژوهشگر مسائل اجتماعی در گفتگو با برنامه «نیمنگاه» گروه خانواده رادیو سلامت گفت: وقتی صحبت از زنان سرپرست خانوار میشود یعنی مادری که نقش پدری ایفا میکند و علاوه بر تامین نیازهای عاطفی خانواده باید هرآنچه وظیفه پدر است را نیز برعهده بگیرد، بنابراین قشری که درباره آن صحبت میکنیم، فشار روانی زیادی را متحمل میشود.
بیگدلی متذکر شد: به باور من دستفروشی زنان سرپرست خانوار و دختران نهتنها ممکن است آنها را به سمت و سوی آسیبهای اجتماعی سوق دهد، بلکه بهطور مستقیم و غیرمستقیم فضای اجتماعی را متضرر میکند و همچنین این پرسش مطرح میشود که کدام نهاد و سازمان مردمنهاد از زنان سرپرست خانوار خوداشتغال حمایت میکند؟ آیا بودجه تخصیص یافته به امر حمایت از این قشر، بهدرستی مصرف میشود؟ کدام دستگاهها متولی و مسؤل مراقبت از زنان دستفروش هستند؟
وی افزود: همانطور که میدانید در تعاریف جامعهشناسی، دستفروشی شبهتکدیگری است که از دید مدیران شهری در صورت ایجاد سد معبر مورد برخورد قرار میگیرد و همین موضوع باعث ایجاد اضطرابها و تنشهایی برای زنان خواهد شد که تاثیر آن قابل مقایسه با مردانی در جایگاه مشابه است.
این پژوهشگر مسائل اجتماعی اذعان داشت: برای حل این مساله بهترین راه پرهیز از سطحینگری و جزیرهای عمل کردن دستگاههای حمایتی است و با برنامهریزی در اجرا و نظارت میتوان بهطور اثربخش از زنان دستفروش حمایت کرد.
بیگدلی همچنین بیان داشت: تا آنجا که من میدانم، در حوزه اجتماعی در وزارت کشور، مقرر شده است تا سازمان اجتماعی تشکیل شود که براساس آن تمام دستگاهها موظف به حمایت از قشرهای آسیبپذیر جامعه بهویژه زنان سرپرست خانوار باشند و از سوی دیگر باید از سوی نهادهای فرهنگی، اجتماعی و علمی مطالبهگری بهوجود بیاید که مسؤلیت حمایت و مراقبت از زنان سرپرست خانوار در کار دستفروشی با کیست؛ همچنین زنان دستفروش نیز باید بدانند نیاز به کسب چه آموزشها و مهارتهایی دارند و دارای چه حقوق اجتماعی و شهروندی هستند؟ فراموش نکنیم برای حل هر مشکل اجتماعی ابتدا لازم است حوزه فرهنگ اجتماعی را در جامعه به رسمیت بشناسیم، تخصصها را بپذیریم و این که حوزه اجتماعی نیز تخصصی است و باید بهصورت نظاممند مدیریت و راهبری شود.