به گزارش گروه سلامت طبنا (خبرگزاری سلامت) از مدیکال‌اکسپرس، محققان دانشگاه شفیلد موفق به کشف دو مکانیسم ناهنجار شدند که باعث ابتلای فرد به بیماری پارکینسون می‌شود. این تحقیق با همکاری محققان دانشگاه شفیلد و آکسفورد انجام شد. آنها با استفاده از بافت‌های موجود در نمونه‌های پوست دو گروه از بیماران مبتلا به پارکینسون این بررسی را انجام دادند. بیماران مورد آزمایش،‌ به نقص در عملکرد میتوکندری یا لیزوزم مبتلا بودند. نقص در عملکرد میتوکندری موجب از بین رفتن باتری‌های سلولی و نقص در عملکرد لیزوزوم باعث از کار افتادن سیستم دفع ضایعات سلول‌ها می‌شود. در واقع کار اصلی میتوکندری‌ها، تامین انرژی سلول‌هاست و وظیفه لیزوزوم‌ها، گوارش درون‌سلولی و برون‌سلولی است. نقص در این دو بخش از سلول‌ها موجب مرگ سلول‌های عصبی در بیماری پارکینسون و بروز علایمی چون از دست دادن توانایی حرکت، لرزش شدید و خشکی بدن می‌شود. محققان در این بررسی دریافتند، این مکانیسم‌های ناهنجار در افراد مبتلا به پارکینسون به‌طور دایم در سلول‌های عصبی تغییر شکل‌یافته، باقی می‌مانند. بنابراین می‌توان با استفاده از ترکیبات دارویی محافظتی عصب‌ها یا داروهای بهبوددهنده مغز، این مکانیسم‌ها و در نهایت پارکینسون را درمان کرد. بنا به گفته محققان، از آنجایی‌که دلایل ابتلا به پارکینسون از فردی به فرد دیگر متغیر است، هنگام درمان این بیماری باید بدانیم فرد مبتلا به چه دلیل گرفتار پارکینسون شده و با توجه به علت اصلی، برای او دارو تجویز کرد. محققان بریتانیایی با کشف این دو مکانیسم ناهنجار در بیماران مبتلا به پارکینسون می‌توانند دو هدف جدید در دست داشته باشند تا با تولید داروهای جدید، افرادی که این دو نوع نقص را در عملکرد سلولی خود دارند درمان کنند. آنها با تحقیق روی ترکیبات دارویی متوجه شدند، داروی اورسودوکسی کولیک (UDCA) می‌تواند از پیشرفت بیماری پارکینسون در افراد مبتلا پیشگیری کند. محققان می‌گویند با کشف این دو مکانیسم می‌توانند داروهای درمانی مناسبی تهیه کنند که هر یک از بیماران مبتلا به پارکینسون با توجه به علایم خاص بیماری خود درمان شوند و همچنین داروهای موثری برای نجات دادن عملکرد سلول‌های آنها تولید شود. به گزارش طبنا، نتایج تحقیق این محققان بریتانیایی می‌تواند گام مهمی در درمان بهتر بیماران مبتلا به پارکیسنون باشد. مترجم: نادیا زکالوند