به گزاش طبنا(خبرگزاری سلامت)، دکتر سید موید علویان با انتقاد از ادامه روند کمبود داروی ایمونوگلوبولین که برای جلوگیری از تولد نوزاد مبتلا به هپاتیت بی از مادر مبتلا به این بیماری استفاده می‌شود، گفت: در حال حاضر داروی ایمونوگلوبولین به اندازه کافی وجود ندارد تا با کمک آن نوزادان از مادران مبتلا به هپاتیت بی، سالم به دنیا آیند. این دارو از کشور ایتالیا وارد می‌شود و ارزان است. نامه‌های زیادی نیز درباره این موضوع به وزارت بهداشت نوشته‌ایم.
وی همچنین به مشکلات تامین داروی هپاتیت سی نیز اشاره کرد و گفت: تامین داروی بیماران هپاتیت سی نیز در حال روبرو شدن با مشکل است؛ چراکه کارخانه‌های تولید داروی هپاتیت سی به دلیل کمبود نقدینگی یکی پس از دیگری در حال تعطیل شدن هستند. این موضوع ارتباطی به تحریم ندارد؛ بلکه به دلیل کمبود اعتبار و مشکل در گردش مالی این کارخانه‌هاست. باید مراقب باشیم؛ اگر دارو نباشد جان بیماران به خطر می‌افتد. الان از موجودی انبارها استفاده می‌کنیم، اما چند ماه دیگر کم می‌آوریم.
رئیس شبکه هپاتیت ایران در ادامه با اشاره به نامه‌ای که به وزارت کشور درباره ضرورت انجام بیماریابی فعال در گروه‌های پرخطر نوشته بود، توضیح داد و گفت: در حال حاضر حدود 186 هزار نفر در کشور مبتلا به هپاتیت «سی» هستند که بیشتر آنها را افراد آسیب پذیر مانند معتادان تزریقی، افراد بی‌خانمان، کودکان کار، زنان آسیب پذیر و ... تشکیل می‌دهند؛ در واقع می‌توان گفت این اتفاق، تبعات مشکلات اجتماعی است. اعتیاد موضوعی چندوجهی است و بخشی از آن مربوط به هپاتیت است.
وی تاکید کرد: اگر بخواهیم تا سال ۱۴۱۰ هپاتیت را ریشه کن کنیم، لازم است این بیماری را در گروه‌های پرخطر شناسایی و درمان کنیم.
رئیس شبکه هپاتیت ایران در ادامه افزود: معتادان و کسانی که دچار فقر اجتماعی، فرهنگی و مادی هستند، به حمایت نیاز دارند. برخی از آنها وارد زندان می‌شوند و در آنجا نیز به رفتارهای پرخطر ادامه می‌دهند؛ به همین دلیل این بیماری در زندان به ویژه در بند اعتیاد بسیار شایع‌تر است. وقتی این بیماری در این گروه‌ها وجود دارد، برای کنترل آن باید از استانداری‌ها، شوراهای شهر، شهرداری‌ها و مسئولان زندان کمک بگیریم. با این نامه خواستیم کسانی که در این مسئولیت‌ها هستند نسبت به این موضوع حساس‌تر شوند.
علویان تاکید کرد: نباید تصور کنیم خود بیماران به مطب پزشک مراجعه می‌کنند. باید بیماریابی فعال انجام شود و سراغ افراد پرخطر، بی‌خانمان، معتادان تزریقی، گدایان و ... برویم؛ چون آنها در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند. این بیماری به مشارکت جامعه، خیرین، شهرداری‌ها و مسئولان امور زندان‌ها نیاز دارد. این کار باعث نجات جامعه می‌شود؛ درمان یک معتاد مبتلا به هپاتیت، باعث ایمن شدن جامعه می‌شود.
رئیس شبکه هپاتیت ایران گفت: در حال حاضر بیماریابی فعال برای این بیماری به اندازه‌ای نیست که در همه استان‌ها انجام شود.
نامه به سازمان غذا و دارو برای حل مشکل داروی هپاتیت «سی»
رئیس شبکه هپاتیت ایران همچنین درنامه‌ای به رئیس سازمان غذا و دارو بااشاره به مشکلات شرکت‌های داخلی که داروی هپاتیت سی تولید می‌کنند، خواستار آن شد که هرچه زودتر نسبت به رفع مشکلات این شرکت‌ها اقدام شود.
متن این نامه به شرح زیر است: « تولید داروهای هپاتیت سی توسط شرکت‌های دارویی داخلی تنها با یک دهم قیمت جهانی و اثربخشی همانند و عوارض بسیار کمتر از مشابه خارجی امکانپذیر است. از این رو با توجه به تعهد جمهوری اسلامی به حذف هپاتیت سی تا سال ۱۴۱۰ لزوم دسترسی به این داروها بیش از پیش مسجل می‌شود؛ چون طبق بیانات مقام محترم وزیر بهداشت «چنانچه دارویی مشابه تولید داخل دارد و از نظر کیفیت و اثربخشی با نوع خارجی آن تفاوتی ندارد ، باید همان داروی ایرانی برای بیماران تجویز و توصیه شود و پزشکان و انجمن‌ها باید کمک کنند تا این جایگزینی صورت گیرد.» در این راستا پیرو مکاتبات گذشته مبنی بر اعلام خطر در مورد احتمال کمبود داروهای مربوط به درمان هپاتیت «سی» به دلیل قرار گرفتن واردات مواد اولیه داروهای هپاتیت در گروه دو، با مشکلات بسیار جدی در کشور روبرو خواهیم شد.
در خاتمه این نامه تاکید شده است که این داروها باید در رده اول حمایتی وزارت بهداشت قرار گیرند؛ لذا خواهشمند است دستورات مقتضی در مورد رفع این مشکلات صادر و پیگیری شود.»(ایسنا)