به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر خبرگزاری سلامت، «جاذبه» کاری از گروه اجتماعی شبکه افق است که با اجرای صابر خراسانی هرشب با حضور مهمانانی از جنس مردم روی آنتن می‌رود. در این گزارش ضمن گفت‌وگو با صابر خراسانی به بررسی این برنامه می‌پردازیم.
«جاذبه» نصیحت‌گر نیست
المان‌های مختلفی در مخاطب‌پسند بودن یک برنامه موثر است. به ویژه اگر مخاطب هدف برنامه جوانان باشند. نکته اول نصیحت‌گر نبودن برنامه است. «جاذبه» در روایت داستان‌ها قالب نصیحت‌گر ندارد و سعی می‌کند، مسائل را از نگاه مخاطب بروز امروزی بررسی کند. به این منوال که حتی اگر در برنامه‌ای صحبت‌های مهمان به سمت شعارگویی می‌رود، صابر خراسانی در جایگاه میزبان آن را اصلاح می‌کند و از نگاه مخاطبی که برنامه را می‌بیند و ممکن است، شعارهای اخلاقی چندان به مذاقش خوش نیاید، بحث را به چالش می‌کشد.
مینیمال، شیک و مخاطب‌پسند
دکور برنامه هم ضمن اینکه ویژگی‌های اغراق شده ندارد و چندان المان و ادواتی در آن استفاده نشده است اما در عین مینیمال بودن، شیک و مخاطب‌پسند است. کاربرد به جا و مناسب نور و دوری از توجه به ویژگی‌های اضافی، توجه مخاطب را به مهمان جلب می‌کند و او در جایگاه یک قهرمان، نقطه عطف برنامه محسوب می‌شود. به عبارتی تمرکز مخاطب بر روی مهمان است تا دکور.
جسارت در انتخاب داستان‌ها
جسارت در انتخاب داستان‌ها و روایت قصه‌هایی با حال و هوایی معنوی اما در عین حال از جنس مردم و بدون خط قرمزهای مرسوم برنامه‌های مذهبی، گام موثری است که «جاذبه» برداشته و می‌تواند فتح بابی برای تولیدات بعدی شود. «جاذبه» داستان آدم‌های متفاوت را روایت می‌کند که با وجود تفاوت‌ها یک حلقه مشترک دارند و آن تاثیر ائمه(ع) و معنویات در زندگی آن‌ها است.
پای صحبت صابر خراسانی؛ مجری این بنامه نشستیم و از او درخصوص تجربه جدیدش پرسیدیم که در ادامه می‌خوانید.
کسی که شاعر است، دایره واژگان وسیع و مطالعه فراوان و به هر حال تفاوت‌هایی نسبت به کسی که مجری است دارد و این چقدر به اجرا با یک شکل و شمایل جدید کمک می‌کند؟
از لحاظ سخت‌افزاری یعنی از لحاظ حرکت، صورت و انتقال احساس کمک می‌کند اما از نظر نرم‌‌افزاری دنیای متفاوتی است. هنوز که اینجا نشستم و چندین قسمت از این برنامه گذشته است، هنوز خودم دنبال گمشده‌های اجرایم. سعی می‌کنم حتی از افرادی که پشت صحنه هستند و شاید خیلی شغل‌های حساسی هم نداشته باشند، به عنوان مخاطب نظرسنجی کنم که ریتمم چطور بود؟ کلماتم چقدر ناقص است و غیره. دقت کردم که در اجرا بسیار از کلمه خوب استفاده می‌کنم. باید این‌ها را اصلاح کنم چون مخاطب فهیمی داریم که درگیر رسانه هستند. او به دنبال یک گم شده است و در روز هزاران هزار صحنه فیلم، صدا، موسیقی لحظه و کلیپ می‌بیند. ما باید چیزی داشته باشیم که در لحظه تلنگری برای او ایجاد کنیم تا انتخابمان کند. و ما چیزی فرامنطقه‌ای، فراملی، فرامذهبی و فرااحساسی داریم که نقطه عطف زبان مشترک ما است. موسیقی و هنر زبان مشترک هستند اما امام رضا زبان مشترک است چون منشاء خوبی‌ها و انرژی مثبت است. این واقعیت است و من سعی کردم که آن را انتقال دهم.
خودم هم خودم را نمی‌شناختم
در مورد تغییرات ظاهری خودتان توضیح دهید.
در ابتدا متوجه نبودم که قرار است چه اتفاقی بیفتد. زمانی که روی صندلی گریم نشستم آقای اختری به من گفت تغییر می‌کنی اما هیچ پیشینه ذهنی نسبت به عوض شدن نداشتم. من ۱۵ سال به یک شکل بودم. فرم را نگه داشته و گاهی آن را به روز می‌کردم و معنایی از عوض شدن نداشتم. فکر نمی‌کردم به شکلی که الان هستم تبدیل شوم. خودم هم بارها و بارها به آن نگاه کردم و فکر کردم که آدمی جدید شده‌ام. گاردی نسبت به این موضوع نداشتم. اعتقاد دارم وقتی اتفاقی افتاد دیگر باید رهایش کرد.
می‌خواهم برای امام رضا(ع) مشتری جمع می‌کنم
بعد از این بازهم شما را در قالب اجرا خواهیم دید؟
باید در مورد آن فکر کنم. این برنامه باید بهتر از «جاذبه» باشد که قبول کنم. قطعاً دیگر من را در این رخت نخواهید دید یعنی به تکرار نخواهم افتاد. اگر امروز در برنامه «جاذبه» حضور دارم به این دلیل است که تغییر و رشدی نسبت به برنامه قبلیم از همه زوایا عوامل، فکر و ایده در آن دیده‌ام و دیگر در برنامه مشابه این برنامه من را نخواهید دید مگر اینکه مخاطب با آن ارتباط برقرار کند و من از این طریق بتوانم کمی مشتری برای امام‌رضا (ع) جمع کنم. مردم برای من بسیار اهمیت دارند.
گفت‌وگو: پرستو خلعتبری