به گزارش گروه بهداشت و درمان خبرگزاری سلامت به نقل از وبدا، دکتر سعید نمکی در سی امین آیین پویش ره سلامت که با افتتاح پروژه های بهداشتی، درمانی، آموزشی و تحقیقاتی دانشگاه علوم پزشکی کاشان همراه بود، اظهار داشت: ما نیامده ایم که برایمان دست و کف بزنند بلکه آمده ایم که روی مین برویم. هر قدر کار می کنم بازهم نسبت به خون شهدا، احساس شرمندگی می کنم.

وی افزود: فکر می کنم که هر قدر می دوم و کار می کنم، باز هم به شهدای این سرزمین و خانواده های آنها، مدیون و بدهکارم اما مدافعان سلامت، افتخار آفریدند. اولین افتخار بزرگ جمهوری اسلامی ایران این بود که هیچ بیمار ایرانی نه فقط برای کرونا بلکه بیماران غیرکرونایی پشت درب هیچ بیمارستانی سرگردان نشد اگر این اتفاق رخ می داد، فضای مجازی که در مواردی، ترمزش دست دیگران است، ما را بیچاره می کرد.

وزیر بهداشت یادآور شد: دومین افتخار جمهوری اسلامی ایران این بود که هیچ ایرانی و غیر ایرانی به دلیل بی بضاعتی، از خدمات محروم نشد. چند صد هزار تبعه افغانستانی را در بخش های بستری کرونا، رایگان درمان کردیم. سومین افتخار جمهوری اسلامی ایران این بود که هیچ کس را به دلیل قومیت به دیگری ترجیح ندادیم. خدمتی که در سیستان و بلوچستان، کردستان و کرمانشاه و سایر استانهای اهل تسنن به آنها ارائه کردیم با خدمتی که در بیمارستان امام خمینی(ره) تهران ارائه کردیم، هیچ تفاوتی نداشت.

دکتر نمکی گفت: هیچ مزیت سنی برای خدمت رسانی به بیماران ایجاد نکردیم. چندی پیش یکی از نویسندگان بزرگ اروپا که زنی سالمند بود و با بیماری کرونا فوت کرد نوشته بود من عمر خودم را کرده ام و اکسیژن را بردارید و به آن بیمار جوانتر بدهید اما در ایران پیرزن 103 ساله مبتلا به کووید19 در بیمارستان، درمان و ترخیص شد. این افتخاری که جمهوری اسلامی ایران در این ایام داشت.

وی افزود: افتخار دیگری که کسب کردیم این بود که در اوج تحریم، بی پولی و فشارهای بین المللی، دست به سمت جایی دراز نکردیم. ماسک، گان و شوینده را 50 روزه در ایران ساختیم. داروی رمدسیویر و فاویپراویر را دو ماهه در ایران ساختیم و این را به دنیا و سازمان جهانی بهداشت اعلام کردیم که باور نمی کردند. نگذاشتیم که ایرانی، احساس حقارت کند که این دارو در آمریکا وجود دارد اما پدر، برادر و خانواده من از آن محروم شد و فوت کرد. نگذاشتیم که ایرانی ها حس حقارت را به دلیل فشار اقتصادی جهانی احساس کنند.

وزیر بهداشت گفت: افتخار دیگری که در این ایام کسب شد این بود که به مرور سوار موج کرونا شدیم و کرونا بر ما مسلط نشد. وقتی ویروس انگلیسی گسترش پیدا می کرد می دانستیم که ویروس بسیار چموشی است چون انگلیس را به زانو درآورده بود. می دانستم که ویروس انگلیسی هم قدرت سرایت، هم قدرت بیماری زایی و کشندگی بیشتری دارد. در تعطیلات عید بعد از آنکه حریف ممنوعیت سفرها نشدیم، ابلاغ کردم که بیماران غیراورژانسی را پذیرش نکنید و برآورد کردیم که حداقل 80 هزار تخت بیمارستانی در این موج بیماری نیاز داریم.

دکتر نمکی ادامه داد: در موج چهارم با مدل ایران که در سازمان جهانی بهداشت به همین نام ثبت شد، کلینیک های سرپایی را فعال کردیم، بستری موقت راه اندازی کردیم تا اجازه ندهیم سرریز بیماران به سمت بیمارستانها برود. 150 هزار بیمار که باید 10 روز در بیمارستانها بستری می شدند با این شیوه، کم شدند. 46 هزار بیمار کووید19 بستری کردیم و روزانه 250 هزار بیمار به کلینیک های سرپایی مراجعه کردند. در کنار آن، کمیته ترخیص راه انداختیم تا اگر بیماری در حالت مناسب تر به خانه برود و با مراقبت در منزل، درمان شود. این طرح در موج چهارم توانست آبروی ما را بخرد.

وی تصریح کرد: در طول موج چهارم کرونا، همواره 30 درصد تخت خالی بیمارستانی داشتیم و شاهد کاهش قابل توجهی از هزینه های کشور بودیم و یک افتخار بزرگ برای جمهوری اسلامی ایران کسب شد و خدا را شکر کردیم که از موج چهارم هم با عزت و آبرو بیرون آمدیم. در این ایام 460 دستگاه اکسیژن ساز به بیمارستانها فرستادیم.

وزیر بهداشت گفت: در طول بیماری کرونا در کشور، میزان تخت های آی سی یو نسبت به کل تاریخ کشور، دو برابر شد. بیش از 146 دستگاه سی تی اسکن توزیع کردیم و حدود 40 دستگاه دیگر در راه است و اینها در اوج تحریم و فشار بود. در پویش ره سلامت، 1400 پروژه بهداشتی و 14 هزار تخت بیمارستانی افتتاح می شود. در ابتدای کرونا دو آزمایشگاه تشخیصی در کشور داشتیم که امروز به بیش از 400 آزمایشگاه رسیده و اینها زیرساخت های بسیار مهمی بود.

وزیر بهداشت گفت: کاشان کانون خیّرین بوده است. به خاطر دارم وقتی می خواستیم دانشگاه علوم پزشکی کاشان را بنا کنیم، مرحوم تفضلی آن زمان دو بار هر یکبار 25 میلیون تومان به ما داد که با 25 میلیون اول برای ایاب و ذهاب اساتید یک دستگاه خودرو بیوک به مبلغ 750 هزار تومان و یک دستگاه خودرو شورلت به مبلغ 700 هزار تومان خریدیم و بعد اقداماتی انجام دادیم که در حوزه علوم پایه در کشور، رتبه اول را کسب کردیم که یکی از علل عمده آن، کمک های مرحوم تفضلی به ما بود.

دکتر نمکی خاطرنشان کرد: در اولین روز تیرماه 1337 یعنی در طولانی ترین روز سال و گرم ترین روز کویر کاشان، در یکی از کوچه پس کوچه های محله گذر فخرآور کاشان، خداوند فرزندی را به خانواده ای نه چندان برخوردار اما به مادری به شدت عاشق اباعبدالله(ع) داد و این کودک در این شهر با شرایط خاص و ویژه، بزرگ شد. آن زمان هیچ خانه ای تقریبا یخچال و کولر نداشتند و تنها تهویه دلپذیر، زیرزمین های کنار بادگیرها بود. برق فقط مربوط به کارخانه مرحوم تفضلی بود و آب میرباقر هم از حوض ها عبور می کرد و هفتگی سهمیه وجود داشت.

وی افزود: خداوند خواست که این فرزندِ کوچک برود، بچرخد و یک روز زمامدار امور بهداشت و درمان منطقه خودش شود و وقتی که آمد کاغذی در دست داشت به نام مسئولیت علوم پزشکی کاشان و هیچ زیرساخت دیگری نبود. بیمارستانی به نام اخوان وجود داشت که پشت آن را با تیرها و چوب هایی بسته بودند که فرو نریزد. در کل شهر یک جراح عمومی وجود داشت و یک جراح عمومی دیگر نیز در حال سفر و رفتن و پا به رکاب بود، یک چشم پزشک، سه متخصص اطفال غیردانشگاهی، یک متخصص بیهوشی و یک متخصص داخلی هندی داشت.

وزیر بهداشت خاطرنشان کرد: خداوند به این فرزند دلبسته شهر کاشان کمک کرد که بتواند در مدتی کوتاه با لطف خدا و همت همه، بیمارستان شهید بهشتی را بسازد و مجموعه خوابگاه های کوی اساتید را تکمیل کند و متخصصین زیادی به این شهر بیایند و کلینیک های ویژه راه اندازی شوند و چهره شهر به سمت یک شهر دانشگاهی رفت. باز هم خداوند خواست که بعد از مدتی، این دلبسته به کویر را به سمت تهران هدایت کند گرچه روزهای اول دل بریدن از شهر و این فضا سخت بود. شعری را روزهای اولی که به تهران رفته بودم در غربت و انزوای خودم سرودم که "ما در میان مردم این شهر/ چون کولیان خسته غریبیم/ در چشم شب گرفته این قوم/ چون تابش ستاره عجینیم/ این کوچه های تنگ نفس گیر/ میدان قلب عاشق ما نیست/ این شوره زار خشکِ ستم خیز/ آن دشت پر شقایق ما نیست/ اینجا امید رویش نرگس/ در سینه های یخ زده است/ اینجا عقاب بی هدف عشق/ خود را به باد هرزه سپرده است/ با من بیا، که مردم این شهر/ دشمن نواز و دوست فریبند/ با مجریان شعبده همدست/ با عاشقان ساده، غریبند"

دکتر نمکی افزود: باز هم ایام گذشت تا اینکه به دلیلی که دوستی در شرایطی، سکان هدایت وزارت بهداشت را گذاشت و علیرغم التماس بنده، نماند این مسئولیت به گردن این برادر حقیر افتاد البته آن روز نمی دانستیم که قرار است سیل، زلزله، آنفلوآنزای H1N1 و کرونا بیاید. او هم که رفت از کمتر از این خسته شده بود و می خواست که برود. خیلی التماس کردم حتی گفتم فقط دست یک نفر را در زندگی ام بوسیده ام اما حاضرم دست این عزیزان را ببوسم که بمانند و به آنها کمک کنم. بهرحال نشد و نمی دانم که خداوند به چه دلیل و با چه حکمت و تدبیری، عنایت فرمود و مدیریت این روزهای سخت که در تاریخ یک کشور، هر 200 سال یکبار در نظام سلامت رخ دهد را به دوش این سرباز کوچکِ دلبسته به ایران سپرد.

وی ادامه داد: کرونا نشانی از قابلیت های مدیریتی کشورها است در آینده بسیار نزدیک، مدیریت جهان را با مدیریت ایام کرونا و پساکرونا ارزیابی خواهند کرد همانگونه که طاعون نظام سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی اروپا و جهان را تغییر داد، کرونا هم تمام معیارها را تغییر خواهد داد. به عزیزان خیّر نمی گوییم مدرسه سازی نکنید یا سرمایه گذاری خیّرین را در عرصه های دیگر نداشته باشیم اما دیدید که در این ایام، ماه ها مدرسه ها و سالن های ورزشی تعطیل بود که مکان های بسیار مهمی هستند اما نشد که ثانیه ای، درب اورژانس، بیمارستان و محل خدمات بهداشتی و درمانی را ببندیم و باید گسترش هم می دادیم.

وزیر بهداشت تاکید کرد: سرمایه گذاری در نظام سلامت، از ضروری ترین سرمایه گذاری ها برای تمام نظام های دنیا است. انگلیس چند صد سال است که نظام بهداشتی و درمانی قوی دارد و یکی از مستحکم ترین زیرساخت های ارائه خدمت در نظام سلامت را دارد اما در موج ویروس انگلیسی، بیماران آنها پشت درب بیمارستانها سرگردان شدند و نظام بهداشت و درمان این کشور، زانو زد و از مردم عذرخواهی کرد.

دکتر نمکی یادآور شد: روزهای سخت کرونا و مدیریت آن، بسیار تاریخ ساز بود و با توانمندی مدیران جهان، قابل مقایسه است. یکی از دلایل حذف ترامپ، مدیریت کرونا بود البته بنظر من یکی از دلایل بدبختی او، آلودگی دست های پلیدش به خون عزیزترین فرزندان ایران یعنی شهید حاج قاسم سلیمانی بود و فکر می کنم تا زمانی که دنیا دنیا است و آخرتی که به آن ایمان داریم، تاوانش را حتما چندبرابر خواهند پرداخت.

وی گفت: کرونا ایام سختی برای جهان و برای ما در اوج تحریم بود. تحریمی که با دست های بسته اما با چشم های باز باید در اقیانوس بلا شنا می کردیم. برای افتضاحی که در دنیا رخ داد و مرگ و میرهای بالای 4 هزار نفر را دیدیم هیچ وقت رسانه های بیرونی، پنل و میزگرد نگذاشتند اما وقتی مرگ و میر بیماران از حدی بالاتر می رفت، هر شب به تفسیر می کشیدند و ذره بین و پروژکتورهایی که روی جمهوری اسلامی ایران بود، روی هیچ کشوری در دنیا نبود و فشاری که بر مردم ایران و مدیران نظام سلامت در تامین مایحتاج مثل دارو، ماسک، گان و ... بود هم بر هیچ کشوری روا نشد.

وزیر بهداشت تصریح کرد: وقتی دیدم که مقام معظم رهبری از مدافعان سلامت با عنوان مجاهده فی سبیل الله یاد کردند، بغض گلویم را گرفت و خودم را در این شان نمی بینم و این محبت این عزیز بزرگوار نسبت به نیروهای بهداشتی و درمانی است. مدافعان سلامت و به خصوص آنهایی که تن به آتش بلا زدند، حماسه ای خلق کردند که با هیچ قلمی نمی توان نوشت و با هیچ دوربینی نمی توان به تصویر کشید و با هیچ زبانی نمی توان گفت. حماسه ای خلق کردند که در تاریخ ایران جاودانه خواهد ماند.

دکتر نمکی اظهار داشت: داغ زیادی از شهدای مدافع سلامت تا تمام استخوان و سلول های من را تا زنده ام خواهند سوزاند اما عده ای زمانی که نیروهای بهداشتی و درمانی و مدافعان سلامت بر سینه بیمار، خمیده بودند آنها در هوای خوش، لمیده بودند افاضه می فرمایند که کرونا را می شد اینگونه مدیریت کرد یا ما اگر بود چهارتا را ده تا می کردیم و ده تا را پانزده تا می کردیم یا ما در فلان مدت فلان کار را می کنیم. خدا شاهد است اگر شماها نیم ساعت بتوانید افسار این اسب سرکش کرونا را نگه دارید چه برسد به اینکه اداره کنید. مدت ها است که می گویم خدایا به آبروی پیامبر، آبروی ما را حفظ کن که زودتر این بیماری را مدیریت و کنترل کنیم و واکسن که آرزوی من بود به عرصه مصرف بیاید و ردای خفقان آور را به دیگری بسپاریم و دنبال زندگی مان برویم اما این چه بی انصافی است که عزیزانی که از جان، استراحت و هستی خود گذشته اند را به خاطر ویترین آرایی کاذب، نادیده بگیریم  ناراحت کنیم؟ کدام بی انصافِ نامرد در دنیا خیر دید؟