متین السادات نصری روانشناس و مدرس دانشگاه در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاری سلامت با اشاره به بیماری اسکیزوفرنی اظهار داشت: اسکیزوفرنی اختلالی است که گسیختگی بین فکر، احساس و رفتار را شامل می شود.
وی با بیان اینکه قریب یک درصد جمعیت انسانی به این اختلال مبتلا هستند، افزود: این بیماری معمولا قبل از ۲۵ سالگی آغاز میشود و تا آخر عمر پایدار باقی میماند و هیچ یک از طبقات اجتماعی از ابتلای آن مصون نیستند.
این روانشناس گفت: کم توجهی و انزوای اجتماعی که به دلیل ناآگاهی عمومی نسبت به این اختلال گریبانگیر بیماران اسکیزوفرنی میشود؛ این بیماران و خانواده های آنها را در غالب موارد مورد آزار قرار میدهد و در سبب شناسی این اختلال باید تلفیقی از عوامل زیستی -روانی _اجتماعی و محیطی را در نظر بگیریم.
نصری ادامه داد: علت اسکیزوفرنی ناشناخته است اما در دهه های گذشته پژوهش های انجام شده حاکی از آن است که برخی نواحی مغزی از جمله دستگاه لیمبیک، قشر پیشانی و عقده های قاعده ای درگیر است.
وی اضافه کرد: در کنار عوامل فیزیولوژیک از نقش عوامل وراثتی نباید غافل شد چرا که طیف وسیعی از مطالعات وراثت شناختی وجود دارد که قویا مولفه های وراثتی را در به ارث رسیدن اسکیزوفرن مطرح میکند.
این روانشناس تصریح کرد: اگر اسکیزوفرنی بیماری مغزی است پس این احتمال وجود دارد که مثل بیماری های سایر اعضا سیرش تحت تاثیر فشارهای روانی _اجتماعی قرار داشته باشد و باز مثل سایر بیماری های مزمن دارودرمانی تنها امید ما برای بهبود این بیماران نباشد.
نصری با بیان اینکه در کنار این عوامل از نقش یادگیری در بروز اسکیزوفرن نباید غافل شد ، گفت: بچه هایی بعدها دچار اسکیزوفرن میشوند که با تقلید از والدینی که خود نیز ممکن است مشکلات روحی چشمگیری داشته باشند واکنش های غیر عاقلانه و روش های غیر منطقی اندیشیدن را میآموزند، در حقیقت روابط بین فردی ناکارآمد در بیماران اسکیزوفرن به دلیل الگوهای یادگیری ناکارآمد شکل میگیرد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: ظاهر عمومی اسکیزوفرنها طیف وسیعی دارد که در یک سر آن فردی کاملا ژولیده قرار گرفته که سرآسیمه است و جیغ و فغان میکند و در سر دیگرش فردی است که به نحوی آراسته و کاملا ساکت و بی حرکت است در درمان بیماران اسکیزوفرن بستری کردن اغلب ضروری است دارو درمانی نیز خط دوم درمان بعد از روان درمانی در این بیماران است.
خبرنگار: مینا افسریان