خبرگزاری سلامت: وقتی از پروتز زانو سخن به میان می‌آید، یعنی باید زانوی طبیعی حذف و به جای آن زانوی مصنوعی تعبیه شود. در افراد بالای ۶۰ سال، انجام جراحی مفصل زانو محدودیت ندارد اما وزن بالا، روی مفصل مصنوعی اثر مخرب دارد و انجام این عمل برای بیماران مبتلا به فشار خون یا دیابت خطرناک است. امروزه با توجه به پیشرفت‌های حاصل شده در علم مهندسی پزشکی و بهتر شدن روش‌های جراحی، در شرایط ایده‌آل، عمر پروتزهای زانو بین 10 تا 15 سال است که مجدد می‌توان پروتز دیگری را جایگزین آن کرد.
دکتر علی اصغر ابدی،جراح و متخصص مفاصل و استخوان می‌گوید: قدر مسلم هیچ چیز انسان ساز جایگزین نعمت طبیعی نخواهد شد. بنابراین افراد نباید بگذارند که کارشان به مرحله تعویض مفصل برسد. در واقع سبک زندگی باید به گونه‌ای باشد که از اندام به ویژه زانوها مراقبت شود.
آرتروز پروسه‌ای تخریبی فرسایشی است و زانو با گذر زمان دچار فرسودگی می‌شود. در صورت استفاده نامناسب از زانو مانند داشتن وزن بیش از حد یا فشار آوردن غیرعادی به زانو یا این که زانو زمینه پذیرش فرسایش را بیشترداشته باشد مانند انحراف زانو، فرد مستعد ابتلا به فرسایش زانو خواهد شد و زمانی که به مراحل آخر رسید، دیگر چاره‌ای جز تعویض مفصل وجود ندارد.
وی ادامه می‌دهد: گاهی اوقات برخی افراد به دلیل انحراف و دردناک بودن زانوها به میزان کافی آب نمی‌نوشند و کلیه را در معرض بی آبی قرار می‌دهند تا برای دفع ادرار مجبور به استفاده از سرویس بهداشتی نباشند. عده‌ای هم که راه رفتن هم برایشان دشوار است، دچار بی تحرکی و در تبع آن یبوست و ... می‌شوند.
متأسفانه به دلیل مشکلات ایجادشده در زانو برخی قادر به انجام کارهای اولیه حیاتی نیستند. برای چنین افرادی تعویض مفصل زانو و تعبیه زانویی که راستای آن اصلاح شده، حرکت دارد، اما درد ندارد زندگی دوباره را به بیمار برمی‌گرداند. به عنوان مثال خانم 75ساله دچار دفورمیتی زانو که ناشی از مراحل آخر آرتروز است، با تعبیه پروتز در زانو به آن زندگی دوباره و حرکت داده می‌شود.
این ارتوپد عنوان می کند: خوشبختانه انواع و اقسام پروتزها در کشور ما در دسترس قرار دارند و بسیاری از بیمه‌ها آن را بر خلاف گذشته پوشش می‌دهند. پروتز برای زانو یک امر حیاتی است، نه زیبایی. اگر تا 20 سال پیش در یک یا دو مرکز شهرهای بزرگ کشور عمل جراحی تعویض مفاصل انجام می‌گرفت، در حال حاضر تقریبا در تمام بیمارستان‌ها انجام می‌شود و با برطرف شدن علائم بی حسی و بیهوشی امکان ترخیص بیمار وجود دارد.
وی توضیح می‌دهد: عمل جراحی پروتزگذاری یا همان آرتروپلاستی زانو یک عمل بزرگ محسوب می‌شود و به طور حتم عوارضی هم دارد. اغلب این اعمال برای افراد مُسن انجام می‌شود و ریسک عمل جراحی در این افراد بیشتراز جوانان است، زیرا اکثر آنها دچار بیماری‌های قلبی، فشارخون بالا، دیابت، گرفتاری‌های مغزی و ... هستند
.فردی که دچار عفونت فعال در عضو باشد به هیچ عنوان نباید برایش از پروتز استفاده کرد. نکته مهم آن که عوارض در این عمل جراحی بالا اما قابل پیشگیری است. عوارضی مانند لخته شدن خون در پا، عفونت و لق شدگی پروتز بعد از عمل جراحی و محدودیت حرکتی در این عمل جراحی قابل پیش بینی است. خوشبختانه با وجود این عوارض اما شیوع بالایی ندارند. این عوارض قبل،حین و بعد از عمل قابل پیشگیری است.
طبق گفته دکتر ابدی، به رغم تمام سعی و تلاش کادر پزشکی اما امکان دارد یک‌سری عوارض ایجاد شوند. شایان ذکر است شانس عفونت در اعمال جراحی پروتزگذاری بسیار پائین یعنی یک دهم درصد است.
بر اساس گزارش‌های جهانی، شانس عفونت بیمار بعد از عمل جراحی یک در هزار می‌باشد. در واقع ارزیابی و کنترل‌های لازم در جهت پیشگیری از عفونت و لخته شدن خون قبل و حین عمل جراحی و بعد از عمل انجام حرکات مناسب فیزیوتراپی برای جلوگیری از چسبندگی و کاهش دامنه حرکت در بهتر شدن نتایج آرتروپلاستی بسیار مفید است.
کد خبرنگار: 410100