کد خبر: 4-تا-8-سالگی-بهترین-سن-یادگیری-زبان-دوم-آم
۵ تیر ۱۳۹۷، ۹:۰۴
دکتر معصومه فارسی‌نژاد در گفت‌وگو با طبنا(خبرگزاری سلامت )، درباره فرایند یادگیری زبان در کودکان گفت: فرایند یادگیری زبان در کودکان وابسته به فرایند تحول سیسستم عصبی وی است یعنی بخشی که درگیر کار گفتار است. وی با بیان اینکه کودکان معمولا از 7یا 8 ماهگی به تدریج شروع به یادگیری زبان مادری و بیان اولین آواها می‌کنند، ادامه داد: براساس پژوهش‌ها دو سن مهم برای یادگیری زبان دوم وجود دارد، یکی از آنها سن 4 سالگی است زیرا تا این سن کودک به زبان مادری مسلط شده و می‌تواند به وسیله آن با اطرافیان ارتباط برقرار کند هرچند دایره واژگان وی محدود است. این روانشناس تربیتی خاطرنشان کرد: در صورتیکه کودک مشکلات گفتاری مانند، لکنت یا تاخیر در بیان گفتاری داشته یا دچار استرس و اضطراب‌های شدید است، نیاز به درمان داشته و نباید برای یادگیری زبان دوم تخت فشار قرار بگیرد. وی با  بیان اینکه برخی پژوهش‌های انجام شده در زمینه زبان‌شناسی نشان می‌دهد کودکان می‌توانند همزمان با یادگیری زبان مادری زبان دومی را نیز بیاموزند، تصریح کرد: اما این کودکان در زبان مادری قوی نخواهند شد شد، بنابراین اگر بخواهیم زبان مادری در کودک حفظ شود،باید 4 تا 5 سال صبر کینم تا کودک بتواند ارتباط اولیه را با زبان مادری برقرار کند. فارسی نژاد افزود: همچنین کودکانی که زودتر از 4 سالگی آموزش زبان دوم را آغاز کنند از آنجایی‌که هنوز مسلط به گفتار نشده‌اند، دچار اضطراب شده و گاهی مشاهده می‌شود که این کودکان از صحبت کردن امتناع می‌کنند، یعنی دچار تاخیر کلامی غیرعادی می‌شوند دلیل این موضوع آن است که یک کلمه به چند شکل مختلف به آنها آموزش داده شده لذا این کودکان گیج شده و نمی‌دانند که باید از کدام کلمه استفاده کنند. این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه سن دیگری که برای آموزش زبان دوم پیشنهاد می‌شود سن 7 الی 8 سالگی است، عنوان کرد: آموزش زبان دوم دیرتر از این سن آغاز نشود زیرا در این سنین کودک علاوه بر کسب مهارت‌های گفتاری، مهارت‌های نوشناری زبان مادری را نیز آموخته است. وی با تاکید براینکه از بدو تولد تا 8سالگی سنین حساسی برای یادگیری زبان بوده و کودک آمادگی زیادی برای یادگیری زبان دارد، بیان کرد: با به تعویق انداختن آموزش زبان دوم  از دوره حساس یادگیری زبان فاصله می‌گیریم که این موضوع باعث می‌شود کودک مهارت‌هایی مانند لهجه را به خوبی نیاموزد. این روانشناس تربیتی درباره آموزش زبان درکودکانی که والدینی با دو ملیت و زبان متفاوت دارند، گفت: چون والدین  این کودکان هر دو به زبان مادری خود مسلط بوده و با زبان مادری به وی ارتباط برقرار می‌کنند کودک زبان هردو والد را زبان مادری دانسته و به خوبی فرا می‌گیرد، زیرا والدین اصول گفتار زبان مادری خود  را در کلام رعایت می‌کنند. وی اضافه کرد:  کودکانی که مادران و پدرانشان دو زبان مختلف دارند، آمادگی بهتری برای یادگیری زبان سوم دارند زیرا قسمت‌های بیشتری از مغز درگیری یادگیری همزمان زبان شده است. به عنوان مثال کودکانی که همزمان کرد زبان بوده و فارسی را نیز در محیط یادمی‌گیرند اگر بخواهند زبان دیگری را شروع کنند توانمندتر از کودکانی هسشتند که تنها به زبان فارسی صحبت می‌کنند. فارسی‌نژاد خاطرنشان کرد: اگر والدین غیرحرفه‌ای سعی کنند زبان دوم را  به کودک آموزش دهند ایجاد مشکل می‌کند، زیرا کودک تلفظ اشتباه یاد می‌گیرد و برای درست تلفظ کردن باید آموزش قبلی پاک شده و تلفظ درست جایگزین شود، همچنین این کار ممکن است باعث تنفر کودک از یادگیری زبان شود. وی  با اشاره به آموزش زبان دوم در ایران از دوره اول متوسطه گفت: کودکانی که آموزش زبان دوم را قبل از 7 یا 8 سالگی شروع می‌کنند توان یادگیری زبانشان بیشتر از کودکانی است که آموزش زبان را از دوران راهنمایی شروع می‌کنند، لذا اگر بخواهیم آموزش زبان خوب رخ دهد باید این آموزش از دوران پیش‌دبستانی یا نهایتا از دبستان شروع شود.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha