کد خبر: 21854-2
۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۶، ۱۰:۳۸

 خبرگزاری سلامت: امروز روز جهانی صلیب سرخ و هلال احمر است. روزی برای یادآوری اینکه می‌توان برای صلح و دوستی اجتماع کرد. ولی متأسفانه باید گفت که هنوز پژوهش‌ها و تحقیقات قوی و علمی در خصوص تأثیر جنگ بر کودکان و نحوه کاهش آسیب جنگ بر کودکان جنگ زده صورت نگرفته است.

در یادداشتی که امروز در خبرگزاری تسنیم منتشر شده می خوانیم: در جهانی زندگی می‌کنیم که هر روز هزاران قرارداد، تفاهم نامه، توافق نامه، تعهدنامه و ... میان دولت‌ها و سیاست مداران به امضا می‌رسد، هزاران قانون تصویب می‌شود و هزاران قول و وعده بر زبان‌ها جاری، اما چه قدر کم هستند افرادی که بخواهند و بتوانند بر سر قول و پیمان خود باقی بمانند. اما در میان همه این بی تعهدی‌ها سال‌ها پیش تفکر و هدف انسانی یک انسان و فقط یک انسان موجب شد میلیون‌ها نفر حیات را با آلام و اندوهی کمتر دوباره تجربه کنند. انسان‌هایی که به وجود آن بشری خود قول دادند و به آن پایبند شدند. انسانیت، بی‌غرضی، بی‌طرفی، جهان شمولی، خدمت داوطلبانه، عدم وابستگی و یگانگی اصولی بود که میلیون‌ها انسان‌ شریف را از 190 کشور جهان با ده‌ها زبان، قومیت، رنگ و نژاد و ... دور هم جمع کرد تا نشان دهند انسانیت هنوز هم زنده است و می‌توان بر سر صلح و دوستی به تفاهم رسید و حقیقت انسان دوستی و صلح را در جهان اثبات کرد. در ادامه این مطلب به‌قلم دکتر سید علی ریاض ــ دندانپزشک و معاون حقوقی و امور مجلس سازمان نظام پزشکی آمده است: انسان‌های بزرگی تصمیم گرفتند برای برقراری صلح، تفاهم و دوستی میان ملت‌ها و مذاهب، برای تسکین آلام بشری، تأمین احترام انسان‌ها و حمایت از زندگی و سلامت انسان‌ها بدون در نظر گرفتن هیچ گونه تبعیض میان آنها تلاش کنند و مسئله مهم و ارزشمند اینکه آنها توانستند. آنها توانستند میلیون‌ها همفکر داوطلب از سراسر جهان را با خود همراه کنند و این یعنی جهان پر است از انسان‌هایی که جهانی پر از صلح می‌خوانند و برای برقراری این صلح تلاش می‌کنند. آنها توانستند چون امدادگران و داوطلبان آنها در هزاران جنگ، سیل، زلزله، طوفان، ریزش معدن، آتش‌سوزی و هر آلام و دردی که انسان‌ها را در بر می‌گرفت نقطه امید و اتکای مردم شوند. وقتی چنین اندیشه زیبا و سازنده‌ای به ملت بزرگ ایران عرضه شد، خیلی زود همه برای پذیرش آن اعلام آمادگی کردند. در اصل ریشه‌های همین تفکر با عناوین و اسامی دیگری در آموزه‌های اسلامی و فرهنگ غنی ایرانی بود و اجرایی می‌شد اما مردم ایران نیز مشتاقانه به خیل جمعیت صلیب سرخ جهانی یعنی افرادی که می‌خواستند فراتر از مرزهای خود ساخته بشری مهربان و انسان دوست باشند، پیوستند. در جهانی پر از اندوه و درد زندگی می‌کنیم، سیل، زلزله، فروریختن معدن، جنگ، آوارگان جنگی، تروریسم و ... امان مردم جهان را بریده است، در یک سوی انسان‌هایی قرار دارند که برای جنگ و ظلم گروه تشکیل داده‌اند و در سوی دیگر انسان‌هایی که در تلاش هستند صلح را زنده‌نگه‌دارند؛ همیشه تاریخ اینگونه بوده است. امروز روز جهانی صلیب سرخ و هلال احمر است. روزی برای یادآوری اینکه می‌توان برای صلح و دوستی اجتماع کرد. سال‌ها پیش دیدن صحنه یک جنگ خونین موجب شد تفکر ایجاد جمعیت صلیب سرخ شکل بگیرد. اکنون جنگ‌هایی بسیار خونین‌تر و ضد بشری‌تر در جریان است و جهان با وحشت گسترش ترویسم روزهای خود را سپری می‌کند. حال که جنگ‌ها خونین‌تر شده و ترویست‌ها جلی‌تر شده‌اند، حال که بشر به دست خود طبیعت را تخریب کرده و عدم مدیریت درست هر روز بلا و مصیبتی بر سر بشر نازل می‌کند، انسان‌های شریف و عطوف هم باید تلاش خود را بیشتر کنند. باید برای برقراری صلح جهانی راهی یافت. مصیبت‌های بزرگ‌تر برنامه‌های قوی‌تری برای کاهش آلام بشری نیاز دارد. واقعیت این است که ما هنوز در اول راه هستیم. مصائب به حدی زیاد است که بیشتر وقت امدادگران و داوطلبان برای درمان دردها صرف می‌شود اما باید راهی برای صلح یافت و این راه قدر مسلم با تربیت انسان‌هایی که حقیقتاً صلح می‌خواهند محقق خواهد شد. باید نسل آینده را برای آزادی، آزادگی و صلح، نوع‌دوستی، تعالی‌خواهی و انسانیت تربیت کرد و این مهم جزو وظایف ارزشمند جمعیت صلیب سرخ و هلال احمر است که باید سرمایه‌گذاری بیشتری بر روی آن صورت گیرد. متأسفانه باید گفت که هنوز پژوهش‌ها و تحقیقات قوی و علمی در خصوص تأثیر جنگ بر کودکان و نحوه کاهش آسیب جنگ بر کودکان جنگ زده صورت نگرفته است. هر روز بر تعداد جنگ‌زدگان، آوارگان جنگی و کودکانی که در جنگ با آنها ضد‌انسانی‌ترین رفتارها صورت گرفته افزوده می‌شود، هر روز کودکان بیشتری به جنگ واداشته می‌شوند، کودکان زیادی با جنگ به دنیا می‌آیند و فرصت کودکی کردن را از دست می‌دهند، عاقبت این کودکان چه خواهد شد؟ چگونه می‌توان آلام این کودکان را کاهش داد؟ عاقبت نسل آوارگان جنگی به کجا خواهد انجامید؟ جهان در انتظار صلح است اما باید برای صلح اول اندیشید. همه چیز از اندیشه آغاز می‌شود. پس بیایید همه برای صلح بیندیشیم.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha