کد خبر: نقد-عملکرد-وزارت-بهداشت-در-یک-نگاهضعف-و
۲۶ فروردین ۱۳۹۶، ۹:۴۰

علی اشرف رحمان پناه در نوشتاری تحلیلی عملکرد وزارت بهداشت را نقد و بررسی کرد و نقاط ضعف و قوت طرح تحول سلامت را بیان کرد.

به گزارش خبرگزاري سلامت به نقل از روابط عمومي  نظام پرستاری ، متن کامل این نوشتار به شرح ذیل است:

می توانم در یک جمله این گونه بیان کنم که وزارت بهداشت با شتاب، عجله، سردرگمی و ذوق زدگی یک طرح زیربنایی و سازنده و مدت دار را با شتاب و عجله و با ذوق زدگی هزینه تمام و کمال بودجه ها و منابع تزریق شده و هدایت این منابع به سمت و سویی خاص و با شعار و عملکردی کاملاً پوپولیستی و شعار گونه تخریب کرد و برخلاف توصیه رهبر معظم آن را به ضد خودش تبدیل کردند.

در این مدت در دام عواقب و عوارض این شتاب زدگی افتاده و دست و پا زنان فقط و فقط در فکر توجیه علت به بن بست رسیدن و شکست طرح بوده و هستند اگرچه ضمن اعتراف همه بزرگان حامی و نیمه حامی طرح مانند رئیس و اعضای کمیسیون محترم بهداشت و درمان مجلس طرح عملاً شکست خورده است و منابع بیمه ای و بودجه سالانه وزارت بهداشت قادر به جبران بدهی های بالا آمده بعلت ریخت و پاش سرمایه و منابع طرح به سمت همکاران متخصص و افزایش ۲۰۰ تا ۳۰۰ درصدی تعرفه ها را ندارد.

بلکه تخلفات ناشی از رانت های ایجاد شده در واردات و تولید و توزیع دارو و پروتز و تجهیزات پزشکی نیز از معضلات طرح بوده است که انتظار داریم پس از روی کار آمدن تیم های بعدی در دولت جدید کم کم بروز و ظهور کند اگر چه در مصاحبه جناب آقای دکتر نوبخت رئیس محترم کمیسیون بهداشت و درمان مجلس بطور واضح به این مشکلات اشاره شده است.

مشکل و عیب دیگر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی این بود در این دوره که برخلاف رسالت و وظیفه این وزارتخانه که اصالتاً مجموعه ای علم محور و مبتنی بر شواهد و مستندات است در این دوره بدون ارائه حتی یک مستند ادعاهای پوپولیستی و عدم پذیرش نقد و حتی یک هم صحبت از سوی تیم رسانه ای و مدیران ارشد وزارت بهداشت و درمان بود.

در این میان عملکرد صدا وسیما نیز کاملاً در این جهت وزارت بهداشت را حمایت کردند و تا زمانی که کشتی کاملاً گرفتار نشد دست از این شیوه خود برنداشت و زمانی که همه درهای امید به روی طرح بسته شد تازه و بصورت قطره چکانی به خود اجازه طرح موضوع و اجازه بروز و پخش صداهای منتقد طرح نیز از صدا وسیما داده می شود که اگرچه خوب است اما قطعاً جز تخریب دولت در این ایام هیچ حاصلی نخواهد داشت و هیچ نیتی پشت این نرمش نیست.

البته تا حدودی نیز قابل پیش بینی بود چون ما جامعه پرستاری بطور عام و بنده حقیر بطور خاص هم در مکاتباتی به ریاست محترم جمهور و نزدیکان ایشان و هم در نشستهایی که با برخی نزدیکان ایشان داشتیم این وضعیت و این اتفاق را پیش بینی کرده واعلام داشتیم .

امروز جای نگرانی و تأسف است که درست در بزنگاه انتخابات صدا و سیمایی که طرح سراپا خطای تحول نظام سلامت را درست برخلاف حقیقت مبتنی بر سیاستهای رهبری و کاهش هزینه های مردم و افزایش پزشکان در مناطق محروم و بگونه ای تابلوی تمام نمای فعالیتهای دولت معرفی می کرد الان مورد نقد قرار می دهد و با حضور منتقدان طرح سعی در روشنگری حقیقت می کند در صورتی که باید این اقدام شش ماه پیش از اجرای طرح در مناظره های متعدد مورد کنکاش و ارزیابی دقیق قرار می گرفت نه سه سال پس اجرای شتابزده و ناقص و هدفمند در جهتی خاص.

از دیدگاه دانشمندان علوم اجتماعی یک موضوع و یک برنامه پوپولیستی دارای چند ویژگی است که عبارتند از:

    بشدت رسانه ای و بصورت یک طرفه

    اجازه کمترین نقد داده نمی شود وصدا مخالف بطور کامل بایکوت می شود

    بشدت برمنافع مردم تاکید می شود حال آنکه در حقیقت زیان مردم درش هست .

    مجریان بشدت مظلوم نمایی میکنند وخود را حل در خدمت و ذوب در منافع مردم معرفی می کنند

    براحتی دروغ می گویند چون تریبون در اختیارشان یک طرفه است

حال اگر به طرح تحول بنگریم اغلب این ویژگی ها را دارد و برخی را ممکن است کم رنگتر و برخی را با شدت بیشتر

از این رو من عملکرد مثبتی را برای وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نمی بینم چون در اغلب برنامه هایش موفقیتی بدست نیارود.

نتوانست در رفتار جامعه هدف یعنی پزشکان تغییری ایجاد کند!

نتواست پرداخت از جیب مردم را آنگونه که ادعا می کند کاهش دهد چون بیشتر خدمات سرپایی دو سه برابر شد و بیمه های تکمیلی یا فرانشیز ها را نمی پردازند و یا با کسری و تأخیر پرداخت می کنند.

در بخش بستری نیز با سه برابر شدن تعرفه عملاً کسر چهار درصد سهم بیمار را خنثی می کند و از این رو مردم همان را می پردازند.

در معادلات بین بیمارستان و مردم تسهیلاتی را ایجاد کرد که قابل قبول و تقدیر است و آنهم تهیه پروتزها و داروهای کمیاب و عدم سرگردانی مردم را فراهم کرد و باعث شد تا حدودی مردم از این بابت راحت تر باشند.

نوسازی ها در زیرساختها و تختها و تجهیزات پارا کلینیکی را فراهم کرد که قابل تقدیر است درصدی از سزارین های بخش دولتی را کم کرد اگرچه  بر عکس سزارین های بخش دولتی را به مراکز خصوصی و با قیمتهای سه برابر هدایت کرد اما در کل می توان  گفت بعنوان یک فرهنگسازی دستاورد خوبی بود.

اما در مدیریت نیروی انسانی بشدت بد عملکرد هم در فراهم کردن نیرو اگرچه با توجه به بار تبلیغاتی شدیدی که برای طرح براه انداخته بودند و توانستند در حدود ۱۵ هزار میلیارد تومان منابع جذب کنند اما در زمینه فراهم کردن نیرو هیچ اقدام عملی نکردند و فعالیت های انجام شده در حد مسکن های بی نتیجه و یا کم اثر بود.

یقیناً اگر اراده ای در پشت این بود که برای طرح این همه منبع و بودجه گرفته شود کسب مجوز برای بکارگیری نیروی انسانی لازم هم می توانست اثربخش باشد اما متأسفانه علیرغم ادعا اقدام موثری نشد و فشار کاری جسمی و روانی بسیار شدیدی بر کادر درمان و پاراکلینیک وارد کرد و متأسفانه تا سال های آتی هم پایدار خواهد بود.

در بحث عدالت در پرداختها بسیار بد و تک محورانه عمل کردند و ایجاد اختلافات طبقاتی در میان کارکنان و پزشکان همچنین شکاف بسیار شدید بین درآمد یک طبقه خاص با میانگین درآمد سرانه کشور موجب ایجاد نوعی حس رقابت و در نتیجه مقاومت اجتماعی در مقابل جامعه پزشکان شد که اگر چه تغییراتی از نظر درآمدی برای پزشکان در برداشت اما به عقیده من در مجموع به زیان آنها تمام شد و چون پزشکان همیشه برای مردم قابل احترام بوده اند اما رسانه ای شدن بسیار شدید خطاهای پزشکی.

 گسترش اعتراضات به این خطاها و تهیه برنامه های طنز و کاریکاتورهای بدور از شان و منزلت اجتماعی پزشکان از دستاوردهای این طرح و عملکرد وزارت بهداشت در این دوران بود.

در زمینه روابط بین بخشی هم مانند ارتباط وزارتخانه با سازمان ها و جمعیت ها و نهادی اجتماعی پزشکی و پرستاری و کلاً علمی وابسته به نظام سلامت هم عملکرد خوبی نداشته است و بجز با سازمان نظام پزشکی که آـنهم همیشه و در هر حال خواهر خوانده وزارت بوده است. در سایر موارد بد عملکرد و خصوصاً با سازمان نظام پرستاری علیرغم تلاشها و مکاتبات و نشستهای جانبی در رده های مختلف گره کور بین این دو نهاد از نظر عملکردی بشدت وابسته باز نشد و وزارت درب های خود را در دوره چهارم کاملاً به روی سازمان نظام پرستاری بست. و هیچگاه به عهدهای خود وفا نکردند و این امر باعث تنشهای شدید بین این دو نهاد و جامعه هدف شد که یقیناً موجب دلسردی و کاهش انگیزه همکاران شده است اگر چه جامعه فرهیخته پرستاری هیچگاه به خود اجازه قربانی کردن مردم به پای منافع خود را نداده است و نخواهد داد.

از همه مهمتر ایجاد طرحهای ضد پرستاری بود که برغم اطلاع از حساسیت جامعه پرستاری به سلامت مردم و امنیت و هویت حرفه مقدس پرستاری در این دوره از وزارت طرح های بشدت خطرناکی برای سلامت مردم طراحی شد مانند تربیت پرستار بیمارستانی که اگر اتفاق می افتاد جبران عواقب وعوارض آن در سال های آتی کاملاً غیرممکن می کرد که با بیداری جامعه پرستاری و هدایت و پیگیری سازمان نظام پرستاری متوقف و اصلاح شد.

ایجاد رده بی هویت کمک پرستاری/ بهیار یک ساله دستاورد بسیار بد و خطرناک این دوره بود که اگرچه تا حدودی کنترل و اصلاح شده است اما هنوز اما و اگرهای زیادی پشت این طرح مانده است و در این مورد فقط می توانم بگویم اگر مسئولین فکر چاره ای نیندیشند باید برای مردم و حوادث و اتفاقاتی که در آینده نزدیک برای مردم و بیماران پیش خواهد آمد باید به خدا پناه برد.

چون ظاهراً دست های پیدا و پنهانی در پشت این پروژه بوده و هست که از درآمدهای میلیاردی یرای برخی و فشار به نظام پرستاری و سرکوب صدای پرستاران برای برخی دیگر از سیاستگذاران بخش خصوصی درمان و دسترسی آنان به نیروی کار ارزان و کم ادعا و … همه از عوامل پشت پرده این طرح بوده و هست و من فکر می کنم اولین اولویت کاری هر وزیری در دولت آینده رفع خطر این تهدید در حوزه سلامت است. اگر چه ما با تلاش و پیگیری هایی که از طریق سازمان و جامعه پرستاری داشتیم توانستیم شرح وظایف و نام را بقول دوستان در نیمه راه تغییر دهیم اما هنوز تهدید آن و سوءاستفاده های نامشروع از این فرزند ناخلف باقی است. و این وظیفه دولت بعدی و سازمان نظام پرستاری و جامعه پرستاری است که حوزه سلامت را دیده بانی کند و از حریم سلامت مردم و خانواده ها پاسداری کند.

از این رو در پایان سال ۹۵ و ماه های آخر وزارت بهداشت و درمان به نظر من وزارت بهداشت و درمان  برند دولت نیست که هیچ نمره قبولی هم نمی گیرد. به امید آینده ای بهتر برای ایران اسلامی و نظام سلامت کشور.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha