عامل اصلی ایجاد ام اس در پرده ابهام

خبرگزاری سلامت: ام اس بیماری خودایمن مغز است و صرفا مغز و نخاع را درگیر می‌کند که با ایجاد اختلالاتی در پوشش عصبی امکان دارد سبب علائم گوناگونی باشد. این علائم می‌تواند از گزگز دست، مشکلات بینایی، دوبینی، اختلالات شناختی، اختلالات حرکتی تا اختلالات ادراری متغیر باشد و کمبود ویتامین D، استعمال دخانیات و چاقی در دوران کودکی ریسک ابتلا به ام اس را افزایش می‌دهد.
دکتر داریوش نسبی تهرانی، متخصص مغز و اعصاب می‌گوید: ام اس طی دو دهه اخیر در محافل علمی بسیار مطرح و شایع شده است. در کشور ما تشخیص زودهنگام ام اس به وفور دیده می‌شود که البته این امر ناشی از پیشرفت دستگاه‌های عکسبرداری مانند ام آر آی می‌باشد.

 

میزان شیوع ام اس در سنین جوانی و خانم‌ها شایع تر است

در واقع علت اصلی ایجادکننده ام اس هنوز در پرده ابهام وجود دارد. هرچند بحث ژنتیک مطرح است، اما این که چه چیزی کلید آغاز این بیماری را می‌زند مشخص نیست؛ اما هر عامل خطرساز اعم از آلودگی‌های صوتی، جوی و محیطی می‌تواند یکی از دلایلی باشد که این پاتولوژی را رقم بزند یا تشدید کند.
وی چنین عنوان می‌کند که ترس از ام اس میان مردم جامعه ناشی از عدم فرهنگسازی نسبت به این بیماری است. در حالی که ترس، از خود بیماری بدتر می‌باشد. در حال حاضر مسأله آسیب زننده در سطح جامعه ترس، وحشت و نگرانی از این بیماری است که در جوانان و به ویژه خانواده‌ها به وفور خودنمایی می‌کند. البته با توجه به پیشرفت‌های علمی، داروها و درمان‌های موجود ام اس بیماری خطرناکی نیست و از نظر پیشرفت بیماری قابل پیشگیری و کنترل می‌باشد.
وی در ادامه سخنانش توضیح می‌دهد: از طرفی دیگر امیدواریم که درمان های قطعی و برگشت آسیب‌ها به بیماران مبتلا طی یکی دو سال آینده انجام شود. بیماری ام اس خطرناک و آسیب زننده نیست، اما نگرانی نسبت به آن می‌تواند زمینه ساز ایجاد یکسری از بیماری‌ها باشد؛ مسائلی نظیر استرس، مسائل اجتماعی، خانوادگی، سرخوردگی‌ها و... جزء زمینه سازهای به‌هم ریختگی سیستم ایمنی بدن انسان به شمار می‌روند. حال آن که بهم ریختگی سیستم ایمنی بدن به دلایل گوناگون می‌تواند بسیاری از افراد را به سمت و سوی بیماری ام اس سوق دهد. بنابراین در زمینه پیشگیری بهتراست زندگی سالم، بدون دغدغه و استرس را پیش رو گرفت. افراد باید خودشان را در برابر استرس‌ها مقاوم کنند. به این منظور تغذیه، خواب و شرایط روحی مناسب و به حداقل رساندن تنش‌ها به افراد جامعه توصیه می‌شود.

بر اساس این گزارش و طبق گفته این نورولوژی، بیماران مبتلا به ام اس می‌توانند مانند سایر افراد جامعه به زندگی عادی ادامه دهند؛ اما قبل از بچه دار شدن اگر داروهای خاصی مصرف می‌کنند باید با پزشک معالج صلاح و مشورت کنند، زیرا یک‌سری از داروهای مربوط به این بیماری باید در دوران حاملگی قطع شود. به طور کلی بیماران مبتلا به ام اس برای ازدواج و بچه دار شدن منعی ندارند.

دکتر نسبی تهرانی می‌گوید: متأسفانه به رغم پیشرفت‌های چشمگیر در زمینه داروهای ام اس، هنوز برای آن درمان قطعی وجود ندارد و درمان‌ها بیشتر جنبه پیشگیری کننده از پیشرفت بیماری است. اما ادامه یافتن زمان درمان با توجه به نوع درمان و وضعیت بیمار متفاوت می‌باشد. برخی درمان‌ها بعد از یک دوره متوقف و درمان‌های دیگری آغاز می‌شود. در حال حاضر اکثر داروهای مورد استفاده برای ام اس تولید کشورمان می‌باشد که خوشبختانه از استانداردهای جهانی برخوردار است و حتی به برخی کشورها هم صادر می‌شوند، اما در برخی مواقع شاید حدود 20 درصد داروها وارداتی هستند.
وی تأکید می‌کند که قدر مسلم قطع هر دارو برای هر بیماری می‌تواند آسیب زننده باشد. حال در صورتی که دارویی از پیشرفت بیماری فرد مبتلا به ام اس پیشگیری می‌کند، قطع آن موجب عود یا تشدید بیماری خواهد شد، اما این امر جای نگرانی ندارد. به عنوان مثال بیماری ام اس با صرع متفاوت می‌باشد، یعنی قطع خودسرانه داروهای صرع فاجعه آفرین است، در حالی که در مورد ام اس این گونه نیست؛ اما به هر حال قطع خودسرانه دارو توصیه نمی‌شود.

 

کد خبرنگار: 410100