کد خبر: شهروندان-فراموش-شده-در-شهر-پنهان-؟
۶ دی ۱۳۹۵، ۹:۲۰

  حاشيه‌نشيني، پدیده ای است که این روزها در کانون توجه آسیب شناسان اجتماعی و برنامه ریزان شهری قرار گرفته است.

به گزارش خبرگزاری سلامت، گفته می شود حاشیه نشین و پدیده اسکان غیر رسمی، حاصل رشد شهرنشینی و مهاجرت‌پذیری شهرها، درآمد پایین کشاورزی، تغییر در الگوی کشاورزی، و جذابیت‌های شهری چون فرصت‌های شغلی بیشتر، سهولت دسترسی به خدمات اجتماعی، تحصیل و بهداشت و درمان، شکل گرفته است؛ اما بروز و گسترش حاشيه‌نشيني در شهرها، که منجر به شکل گیری «شهرهاي پنهان» شده است چه پیامدهایی می تواند داشته باشد؟
این در حالی است که وزیر کشور از وجود حدود 11 میلیون نفر حاشیه نشین در کشور خبر داد و گفته حدود دو هزار و 700 محله حاشیه نشین  داریم که نیازمند مراقبت، کنترل و حمایت هستند.
دکتر سید محمد حسین جوادی، عضو هیات مدیره انجمن مددکاران اجتماعی ایران در گفتگو با برنامه «نیم نگاه» شبكه رادیويي سلامت با بیان ای نکه واژه حاشیه نشینی به همراه خود بار منفی داشته و انگ محسوب می شود از واژه سکونتگاه های غیر رسمی استفاده كرد و گفت: خدمات عمومی در این مناطق درمقایسه با سایر مناطق، کم و خدمات اجتماعی نیز به درستی ارائه نمی شود، چرا که استدلال مدیریت شهری در فقدان ارائه این خدمات، به نپذیرفتن پدیده مهاجرت بر می گردد.
استادیار گروه مددکاری دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران تاکید کرد: هرچند مناطق حاشیه نشین جزئی از شهرمحسوب نمی شود، اما سکونتگاه های غیر رسمی در کشور هستند که قدمت آنها به بیش از چهل سال می رسد ،مناطقی که در آن کودکان مدرسه می روند، ازدواج می کنند، ولی هنوز برچسب سکونتگاه غیر رسمی را یدک می کشند ،بنابراین قابل قبول نیست که این مناطق را از کوچکترین خدمات عمومی و اجتماعی محروم کنیم.
جوادی ضمن تاکید بر تبعیض در ارائه خدمات عمومی و اجتماعی به ساکنان سکونتگاه های غیر رسمی، و نابرابری و نگاه منفی مسؤلان به این مناطق افزود: به این مناطق از منظر حقوق شهروندی نگاه نمی شود، نگاه درجه دو به این مناطق بدون شک در سیاستگذاری ها اثر می گذارد، ساکنان این مناطق با درک نگاه متفاوت مدیریت شهری و مسئولان، در تلاش اند با دستیابی به حداقل توانمندی لازم، سریعا آن منطقه را ترک و به مناطق مناسب تری بروند، در واقع نگاه منفی مسئولان به حاشیه نشینان، شرایط تخلیه منطقه را از وجود افراد تاثیر گذار و نخبه فرهنگی - اجتماعی فراهم می کند.
عضو هیات مدیره انجمن مددکاران اجتماعی ایران نگاه سیاستگذاران به ساکنان مناطق حاشیه نشین را نگاه مثبتی ندانسته و ادامه داد: این در حالی است که مشارکت اجتماعی در بین خانواده های حاشیه نشین، مشارکت قابل قبولی است، در این مناطق اعتماد اجتماعی پایین نیست، خیلی از ظرفیت های که در کلانشهرها به مانند محله از بین رفته، هنوز در مناطق حاشیه نشین وجود دارد.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha