به گزارش طبنا (خبرگزاری سلامت)، سجاد مهدیزاده، عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق مهمان هشتمین نشست از سلسله جلسات بحران جنسی بود. وی با بیان اینکه فهم «امرجنسی» بر «تربیت جنسی» مقدم است، تاکید کرد که ما باید اول فضای جنسی کشور را بشناسیم و بعد آن را بحران بنامیم و برای حل آن تلاش کنیم.
وی افزود: امروز تعداد کارگاه‌های آموزش جنسی در کشور بسیار زیاد است و برخی مورد تائید و برخی مورد تائید نیستند.
عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق با اشاره به اینکه گسترش این کارگاه‌‌ها با شروع اجرای سند 2030 شدت گرفت، گفت: با آمدن این سند در ایران، دوگانه‌‌ای در کشور آغاز شد که یک طرف آن تربیت جنسی و طرف دیگر آن آموزش جنسی بود.
مهدیزاده تصریح کرد: در این میان اتفاقاتی هم مثل ماجرای مدرسه افتاد که دو طرف روی آن موج سواری کردند. البته این ماجراها از قبل هم در کشور وجود داشت ولی به دلیل پررنگ شدن این موضوع و قویتر شدن رسانه این ماجرا به‌شدت در کشور خبرساز شد. ما هر چقدر هم روی تربیت و آموزش جنسی کار کنیم باز هم نمی‌توانیم به راه‌حل درستی برسیم. زیرا همه این روش‌ها تکنیک هستند.
وی ادامه داد: چون انسان موجودی مکانیکی نیست این تکنیک‌ها فقط در کوتاه مدت جواب میدهد.
عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق با بیان اینکه امروز فضایی که بین متخصصان ایرانی وجود دارد فضای واحدی نیست ابراز کرد: این فضا نه دینی است و نه ایرانی. بلکه بیشتر غربی و فرویدی است. در غرب به دلیل وجود یک فضای واحد، نظام معنایی واحدی شکل می‌گیرد و این باعث می‌‌شود که متخصصان غربی بسیار راحت‌تر باشند.
وی قوای جنسی را قوای چند بعدی توصیف کرد و بیان کرد: یکی از این ابعاد، حواس پنجگانه است، دیگری سلامت جسم، عواطف، که در مرد و زن متفاوت است. یکی از ابعاد خیال است که امور جنسی بسیار به آن وابسته است. یکی دیگر از ابعاد هیجان است، مثلا گاهی ناتوانی در کنترل هیجان به امر جنسی ختم می‌‌شود.
مهدیزاده با بیان اینکه در کشور ما مسئله آسیب کودکان و تربیت و آموزش جنسی بیشتر از بقیه مسائل مطرح شده‌اند. برای حل این مسائل خاطر نشان کرد: برای حل این مشکلات ما باید در 9 بعد فعالیت داشته باشیم و این ابعاد باید در ساحت‌های چهارگانه نیروی انسانی، رسانه، قوانین و ساختارها بررسی شوند. این ابعاد عبارتند از:
مبانی نظری فهم امر جنسی، تربیت رفتاری، تربیت هویتی، تربیت محتوایی، رویکرد درمانی و مقابله با آسیب ها، مقابله با آزار و آسیب کودکان، رویکرد آموزش لذت و ارضای نیازها، سلامت و بهداشت جنسی، رویکرد سیاستگذاری فرهنگی رسانهای.
وی با اشاره به اینکه در کشورهای غربی فضای سواد رسانهای و حساسیت والدین نسبت به رسانه کودکان خود بسیار قویتر است و غربی‌‌ها به این مسائل بیشتر اهمیت می‌‌دهند، گفت: سیاستگذاری در این زمینه هم بسیار اهمیت دارد. ما اگر سیاستگذاری نکنیم نهایتا می‌‌توانیم تعداد اندکی را از این خطر برهانیم.
مهدیزاده با بیان اینکه مسئله جنسی چیزی نیست که ما بتوانیم مدیریت صددرصد روی آن داشته باشیم، اضافه کرد: در جامعه افراد در سطوح مختلفی زندگی می‌کنند و برای همه اینها نمی‌‌توان یک راه‌حل مشترک داد.
وی ادامه داد: وقتی رسانه فضای بی‌عفتی را ترویج میدهد، خیال در جامعه بیشتر می‌‌شود و بسیاری از مخاطبان از امور جنسی انتظاراتی دارند که در دنیای واقعی این گونه نیست
وی همچنین تاکید داشت: باید گروه‌های مختلفی در ابعاد 9 گانه و ساحت‌های چهار گانه کار کنند تا به نتیجه برسند و اگر در این زمینه تقسیم کار صورت نگیرد نتیجه‌گیری بسیار دور از انتظار است.
نظر شما