خبرگزاری سلامت: بعد از سپری شدن 3 ماه گرم تابستان، مهر آمد و بازگشایی مدارس آغاز شد؛ ترس از مدرسه و اضطراب جدایی کماکان میان بسیاری از دانش آموزان به ویژه در مقاطع ابتدایی به چشم میخورد و دلایل متعددی در این رابطه خودنمایی میکنند؛ به دنیا آمدن خواهر یا برادر، بیماری یا مرگ یکی از اقوام و همچنین وابستگی شدید به مادر میتواند موجب اضطراب و دلشوره کودک شود و حتی بچهای که در گذشته این گونه نبوده امکان دارد دچار این اضطرابها شود.
دکتر سید مظفر روحانی، متخصص اعصاب و روان در این باره میگوید: وابستگی در کودک نسبت به مادر شدید است و نکته مهم آن که بیشتر مادران هم نه تنها تلاش نمیکنند حتی به طور کوتاه مدت کودکان را از خود دور کنند، بلکه خودشان هم به فرزندشان وابسته هستند.
اگر بین مادر و فرزند وابستگی خیلی شدیدی وجود داشته باشد بدون این که جدایی آنها موجب اضطراب شود، به آن اضطراب جدایی گفته میشود و میتواند در مادر و فرزند به صورت جداگانه رخ دهد، اما در این میان هراس از مدرسه نیز بیشتر دیده میشود. هراس از مدرسه یعنی جداشدن از مادر و ورود به یک دنیای جدید که مادران باید با آن کنار بیایند، حال در صورتی که مادر این موضوع را نپذیرد و خودش هم به کودک وابسته باشد موجب تشدید هراس از مدرسه کودک خود خواهد شد.
وی بیان میکند: در خصوص هراس از مدرسه و اضطراب جدایی مادر باید در کنار فرزندش حضور داشته باشد و به وی اطمینان دهد که به موقع دنبالش می رود و چند روز اول در حیاط مدرسه نزدیکش باشد و به تدریج از آنجا دور شود
این روانپزشک در ادامه سخنان خود چنین عنوان میکند که در فرد دچار اضطراب جدایی علائم افسردگی هم دیده میشود و در واقع کودک پس از جدایی از مادرش هیچ عملکرد مفیدی نخواهد داشت و در طول تمام ساعات درس گریه و بیقراری شدید میکند و به طور معمول پس از برهم ریختن نظم کلاس آنجا را ترک میکند که در چنین صورتی برای درمان باید به یک روانپزشک کودک و نوجوان مراجعه شود.
وی معتقد است که به طور معمول اضطراب جدایی از بدو کودکی وجود دارد و از 18ماهگی به بعد شدیدتر میشود؛ یعنی بچهها از افراد غریبه هراس دارند و در صورت مواجه شدن با آنها به سرعت به آغوش مادر خود پناه میبرند. حال اگر میزان چسبندگی میان مادر و فرزند شدید باشد و مادر تلاشی نکند که فرزندش با همسالان خود بازی کند و حتی در پارک هم دست کودکش را رها نکند، این امر موجب افزایش چسبندگی میان آنها میشود و هنگام رفتن به مدرسه کودک دچار اضطراب شدیدی خواهد شد که در آن زمان مادر هم دچار اضطراب میشود.
بنابراین بهتر است که معلم دانش آموزان در مقاطع تحصیلی پایین (کلاس اولیها) دچار اضطراب جدایی و هراس از مدرسه از جنس زن و یک مادر باشد تا به نیاز چنین دانش آموزانی که توجه و دلداری دادن است نیز واقف باشد، اما نباید این محبت و توجه از سوی معلم بیش از حد باشد. در صورتی که دانش آموزی بیش از حد بی قراری و بی طاقتی کرد، از پشت پنجره مادرش را به وی نشان دهد؛ به طور کلی در برابر چنین دانش آموزانی معلم باید صبر و شکیبایی داشته باشد تا در کلاس درس جوی همراه با آرامش و امنیت فراهم شود و به تدریج اضطراب جدایی و هراس از مدرسه و کلاس درس هم به فراموشی سپرده شود.
کد خبرنگار: 410100
نظر شما