دکتر احمد دلبری در گفت‌وگو با طبنا(خبرگزاری سلامت)، با بیان این مطلب افزود: از آنجا كه بيماری آلزايمر، درمان مشخصی نداشته و ماهيت ناتوان كننده‌ای دارد، سطح وابستگی بيماران به مراقبين به تدریج افزايش يافته، بار مراقبتی و سطوح بالای استرس خستگی، عصبانيت و آزردگی مراقبين را در پی دارد.
وی ادامه داد: از طرفی مراقبت از والدین مبتلا به آلزایمر وظيفه‌اي سخت و طاقت فرسا است و خانواده‌ها با مشكلات فراواني دست بـه گريبان هستند. آشنایی با اصول مراقبت صحیح از بیماران مبتلا به آلزایمر نقش بسزایی در کاهش استرس مراقبان و تسهیل فرایند مراقبت خواهد داشت.
دلبری تصریح کرد: مراقبت از بيماران مبتلا به آلزايمر از سخت ترين، صدمه زننده ترين و چالش بر انگيزترين نوع مراقبت‌هاست و فرسودگي ناشی از نگهداری اين بيماران، از مراقبت ساير بيماران مبتلا به اختلالات مزمن بيشتر است. به همین دلیل مراقبان خانگی بیماران آلزایمری را «بيماران مخفی» دانسته و اين افراد را در معرض ابتلا به اختلالات جسمی روانی و اجتماعی بيشماری معرفی كرده‌اند.
این دکتری تخصصی طب سالمندان و عضو هیات علمی‌دانشگاه اضافه کرد: اگر چند شب بي‌خوابی يا كم‌خوابي را تجربه كرده باشيد، حتما به اين حرف اعتقاد خواهيد داشت كه هيچ چيز نمی‌تواند جای یک خواب راحت را بگيرد ولی متاسفانه با افزايش سن، خواب آدمی دچار يک سری اختلالات می‌شود كه حتما بايد راه علاجی برای آن پيدا كرد.
وی معتقد است: بی‌خوابی يكی از شايع‌ترين مشكلات سالمندان است که تقريبا بيش از 50 درصد از افراد در دوران بازنشستگی و سالمندی با اين مشكل روبه‌رو هستند. در واقع بی‌خوابی، علامت و نشانه‌ای است كه عدم درمان آن ممكن است مشكلاتی برای سلامت جسمی، روانی و اجتماعی در دوران سالمندی ایجاد کند يا به افسردگی منتهی شود.
نظر شما