گردشگری سلامت، راهی برای رونق بخش خصوصی درمان

خبرگزاری سلامت: بخشی از پتانسیل‌های کشور ما در «سیستم پزشکی» نهفته است. دانش پزشکی در ایران، مدرن است و بسیاری از کشورهای همسایه، نه از نظر تخصص و نه از نظر امکانات پزشکی، در سطح ما نبوده و توان و ظرفیت پزشکی ایران را ندارند. اما متاسفانه به بهره‌گیری از این نیرو و توان، توجه کافی نشده و سیستم درمانی سازمان‌دهی مناسبی ندارد. 
اولین سئوال برای هر فردی که نیازمند دریافت خدمات پزشکی می‌شود، این است که این خدمات را از کجا دریافت کند و بنابراین لازم است سیستمی طراحی کنیم که بتواند ضمن در اختیار داشتن اطلاعات کامل از پتانسیل‌های داخلی کشور، متقاضیان دریافت خدمات را در خارج از کشور را هم شناسایی کند، ارائه‌دهنده و متقاضی خدمات را به هم ارتباط دهد و بتواند تا مراحل پایانی، در کنار گیرنده خدمات، حضور داشته باشد. این حلقه واسط همان چیزی است که به آن سیستم سازماندهی‌شده «توریسم‌درمانی» گفته می‌شود و متاسفانه در کشور ما وجود ندارد یا بسیار کمرنگ است. در وهله اول برای «ایجاد این حلقه واسطه»، «رونق توریسم‌درمانی» و «استفاده از ظرفیت‌های گردشگری سلامت»، لازم است که آژانس‌های مخصوصی طراحی شوند. متاسفانه تاکنون سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تکلیف این موضوع را روشن نکرده‌اند. این در حالی است که بنابر اطلاعات موجود، اشخاصی وجود دارند که متقاضی دریافت مجوز و فعالیت در زمینه آژانس‌های مخصوص توریسم‌درمانی هستند ولی تا آنجا که من اطلاع دارم، قوانین روشن و ضوابط معینی نیست که آژانس‌ها بتوانند طبق آن ضابطه اقدام به دریافت مجوز کنند. به طور مثال اصلا نمی‌دانند و معلوم نیست که برای اخذ چنین مجوزی باید به سازمان گردشگری مراجعه کنند یا وزارت بهداشت و درمان. شاید ایجاد کمیته‌ای مشترک متشکل از نمایندگان این دو دستگاه اجرایی برای ارائه مجوز به متقاضیان تاسیس آژانس‌های مخصوص توریسم‌درمانی، راه مناسبی باشد که از طریق فعالین این آژانس‌ها، بیماران و متقاضیان دریافت خدمات درمانی، برنامه‌ریزی شده و شناسنامه‌دار وارد کشور شوند. در این میان دستگاه‌های دیگری مانند وزارت امور خارجه و وزارت کشور هم باید نقش خود را به بهترین شکل ممکن ایفا کنند. وزارت امور خارجه می‌تواند با ارائه ویزاهای خاص درمانی، تسهیلاتی ارائه کند که در بازار رقابت و جذب گردشگر در جهان، کشور ما هم حرفی برای گفتن داشته باشد. شک نکنید که خود این حرکت کمک‌های شایان توجهی به صنعت گردشگری در ابعاد کلان خواهد کرد. البته رونق‌ توریسم‌درمانی نیاز به زیرساخت‌های لازم، بیمارستان‌هایی با امکانات ویژه و ظرفیت‌های خاص دارد. در کشور ما این ظرفیت وجود دارد ولی برای آنکه این ظرفیت‌های بالقوه، بالفعل شده و در مسیر درست قرار بگیرند، همان آژانس‌های مخصوص گردشگری سلامت باید فعال شوند. این روال در دنیا مرسوم است. پیش از آنکه بیمار از کشور خودش وارد کشور مقصد شود، برای او پرونده پزشکی تشکیل می‌دهند، پزشک و تخت بیمار را مشخص می‌کنند و سپس بیمار اعزام می‌شود، دوره نقاهت را در هتل‌های ویژه می‌گذراند و در نهایت به کشور خودش بازمی‌گردد. در کشور ما هم این کار با برنامه‌ریزی و سازماندهی امکانات، شدنی است. البته وقتی اسم توریسم‌درمانی به میان می‌آید، نباید فورا تخت‌های دولتی را به‌خاطر بیاوریم و بگوییم مراکز درمانی ما به اندازه بیماران کشور خودمان هم ظرفیت کافی ندارند. چرا که این بخش خصوصی است که باید به میدان بیاید و به گردشگران سلامت سرویس بدهد. قرار نیست توریستی که به قصد درمان وارد کشور ما می‌شود، در بیمارستان‌های دولتی بستری شده و خدمات دریافت کند. بنابراین باید بین این دو جمله که «در کشور ما پتانسیل ارائه خدمات توریسم‌درمانی وجود دارد» و «در بخش دولتی کشور ما پتانسیل ارائه خدمات توریسم‌درمانی وجود دارد» تفاوت قائل شد. فراموش نکنیم که با اجرای طرح تحول سلامت، بخش خصوصی در کشور ما خیلی ضعیف‌تر از قبل شده و بیمارستان‌های خصوصی مراجعات بسیار کمتری نسبت به قبل دارند. به همین دلیل است که می‌توان روی توان و ظرفیت بالای این بخش در بحث گردشگری سلامت یا توریسم درمانی حساب ویژه باز کرد.