به گزارش طبنا (خبرگزاری سلامت)، کمبود ایمنی میتواند به دلیل علل اولیه یا ثانویه به‌وجود آمده باشد. کمبود ایمنی اولیه ناشی از نواقص ژنتیکی مادرزادی است ولی کمبود ایمنی ثانویه به دنبال ابتلا به سایر بیماری‌ها ایجاد می‌شود.
مشهورترین کمبود ایمنی ثانویه بیماری ایدز محسوب می‌شود، در بین نقص‌های اولیهٔ ایمنی، کمبود پادتن شایع‌ترین نوع آن است. بیماران مبتلا به کمبود اولیه پادتن مستعد ابتلا به انواع عفونت‌های باکتریایی هستند. این افراد نیاز به دریافت منظم و مداوم داروی ایمونوگلوبولین تزریقی و نیز در مواقع لزوم آنتی‌بیوتیک دارند.
اساس آسیب شناختی این گروه از بیماری‌ها عدم توانایی لنفوسیت‌های B برای ترشح پادتن به میزان کافی یا با کیفیت مطلوب است. در واقع، عدم تمایز لنفوسیت‌های B در مغز استخوان یا بافت‌های لنفی محیطی به هر دلیل، میتواند باعث این امر شود.
شایع‌ترین کمبود اولیه پادتن بیماری «کمبود انتخابی» است، اکثر این بیماران از ناراحتی خود برای مدت طولانی بی‌خبرند و هر سال چندین نوبت به علت سرماخوردگی و سینوزیت‌های مکرر به پزشک مراجعه می‌کنند. علت اساسی این بیماری و درمان قطعی آن تاکنون نامعلوم است.
فرم دیگری از کمبود اولیه پادتن تنها در مردان دیده می‌شود. این بیماری «کمبود تیروزین کیناز بروتون» نام دارد که به آن آگاماگلوبولینمی وابسته به جنس یا به اختصار XLA هم می‌گویند. علت بیماری جهش در ژن کد کننده تیروزین کیناز بروتون است که روی کروموزوم X قرار دارد.
راه خاصی برای پیشگیری از بروز نقص ایمنی بدن وجود ندارد و اگر فردی دارای سابقه خانوادگی بیماری نقص ایمنی است باید پیش از تشکیل خانواده برای مشاوره ژنتیکی مراجعه کند. با بررسی کشت مایع موجود در کیسه آب به هنگام حاملگی ممکن است بتوان بعضی از این اختلالات را شناسایی کرد.
نظر شما