به گزارش طبنا(خبرگزاری سلامت)، اینترنت در بسیاری از کشورها، به وسیله مهمی برای ارتباطات نزدیک بین دوستان تبدیل شده است و اکثر جوانان از آن برای حفظ روابط دوستی و سهیم کردن افکار و احساسات یکدیگر بهره میگیرند. بررسیها نشان میدهند که فضای مجازی نقش بسزایی بر جوانان و دانشجویان دارد و تأثیر این فضا میتواند مثبت یا منفی باشد.
یکی از موضوعات مهم در حیطه فضای مجازی، خودافشاییِ برخط یا همان آنلاین است. خودافشایی، به کمیت و کیفیت اطلاعاتی اطلاق میشود که یک فرد در اختیار دیگری یا دیگران قرار میدهد و درواقع، رفتاری است که فرد در ارتباطات، اطلاعات شخصی خود را برای دیگری آشکار میکند. خودافشاییِ برخط با مهارت آغاز دوستیابی، حمایت اجتماعی، رضایتمندی از نیازهای روانشناختی اساسی و کیفیت دوستی مرتبط است. اما این پدیده یعنی خودافشایی در فضای مجازی که میتواند مرزها را در هم شکند، باعث مشکلات گستردهای برای بسیاری از جوانان شده است. برای مثال گاهی پخش شدن تصاویر در فضای مجازی، باعث مسائل ریز و درشتی برای فرد و خانوادهها،میشود.
با توجه به این موضوع، برخورداری از روشی که بتواند میزان بروز خودافشایی در افراد مختلف را پیشبینی کند و ازاینرو در کمک به آنها و پیشگیری از لطمات احتمالی مؤثر واقع شود، اهمیت زیادی خواهد داشت. در این خصوص، محققانی از دانشگاه محقق اردبیلی و دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، پژوهشی را انجام دادهاند که در آن نقش دو عامل مهم روانشناختی، یعنی «خود دلسوزی» و «ابرازگری هیجانی» در پیشبینی خودافشاییِ برخط مورد بررسی علمی قرار گرفته است.
ابرازگری را بهعنوان نمایش بیرونی هیجان، بدون توجه به ارزش (مثبت یا منفی) یا شیوه تجلی آن (چهرهای، کلامی و حالتهای بدنی یا رفتاری) تعریف میکنند و سه بعد مختلف آن، شامل ابراز هیجان مثبت، ابراز صمیمیت و ابراز هیجان منفی هستند.
دلسوزی به خود، یکی دیگر از متغیرهای مهم و تأثیرگذار در روابط بین فردی است. این خصیصه با رفتار حمایتی در روابط بین فردی نزدیک همراه است و مؤلفههای آن شامل مهربانی به خود، قضاوت از خود، مروت یا وجه مشترک انسانی، ذهن آگاهی، انزوا و همانندسازی بیشازحد هستند.
یافتههای دیگری از این تحقیق، نشان داد که ابراز هیجان مثبت و صمیمت، رابطه منفی و ابراز هیجان منفی، رابطه مثبت با خودافشاییِ برخط در فضای مجازی دارد.
میکائیلی و همکارانش در این پژوهش، اعتقاد دارند: «افرادی که هیجانات خود را بروز میدهند، خیلی کمتر دچار اختلالات روانشناختی میشوند. وقتی محیط برای فرد ناشناخته است و فرد توانایی ابراز هیجان مثبت را دارد، کمتر به خودافشایی در فضای مجازی روی میآورد. ولی افرادی که بیمحابا به ابراز هیجان روی میآورند یا ابراز هیجان منفی دارند، احتمال اینکه در فضای مجازی نیز این رفتار خود را ادامه دهند، افزایش مییابد.»
این محققان ادامه میدهند: «اگر افراد یاد بگیرند بهصورت مثبت و صحیح هیجانات خود را بروز دهند، کمتر درگیر خودافشایی در فضای مجازی میشوند و سوءاستفاده از این افراد نیز کاهش مییابد. بروز منفی هیجانات، باعث کاهش سلامت روان افراد شده و درنهایت سبب میشود بهطور بیمارگونه مسائل شخصی خود را در این فضا ابراز کنند.»(ایسنا)
نظر شما