با نگاهی اجمالی به وضعیت پرستاری می توان دریافت که بی عدالتی در حوزه سلامت بیداد می کند و پرستاران از این بی عدالتی گله مند هستند.
به گزارش خبرگزاري سلامت به نقل از روابط عمومي سازمان نظام پرستاری، نظام پرستاری کشور که بدون تردید سهم قابل ملاحظه ای از فرآیند درمان و سلامت کشور بر دوش آن ها سنگینی می کند همواره از نبود عدالت گله مند هستند. عدالت موضوعی است که هیچ گاه گوش شنوایی برای شنیدن آن و امید به تغییر در نگرش آن از سوی تصمیم سازان حوزه سلامت وجود نداشته است.
دکتر سید رضا مظلوم گفت: از قوانین حمایت از پرستاران که بر زمین مانده می توان به قانون مشاغل سخت و زیان آور اشاره کرد که طی آن پرستاران باید از یکسری مزایای حرفه‌ای همانند بازنشستگی زودهنگام برخوردار شوند ولی این قانون در بیمارستان های دولتی به بهانه کمبود نیروی انسانی به هیچ وجه اجرا نمی‌شود و در بیمارستان های تأمین اجتماعی نیز که تنها با ۵ سال تخفیف اجرا می‌شد طی ابلاغیه جدید که از سوی این سازمان مطرح شده همین اجرای نیمه به چالش کشیده شده است.
وی تصریح کرد: به طور کلی قوانین حمایتی این حوزه سلیقه ای و بی ضابطه اجرا می شود.چنانکه مطابق قانون ارتقای بهره وری ؛ موظفی پرستاران ۱۴۴ ساعت درماه است و مزایای همانند ضریب اضافه کار و شیفت شب تعلق می‌گیرد. درحالی که این قانون در اغلب بیمارستان های خصوصی و خیریه‌ای یا اجرا نمی‌شود و یا ناقص به اجرا در می آید.
نایب رئیس شورای عالی سازمان نظام پرستاری خاطر نشان شد: قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری نیز با گذشت ۹ سال از تصویب آن به بهانه نبود بودجه کافی اجرا نمی‌شود.در سال جاری نیز متولیان حوزه سلامت از زیر بار این تعهد شانه خالی کرده و اظهار می‌کنند، برای اجرای این قانون نیاز به دو هزار میلیارد تومان اعتبار است. درحالی که همواره برای پرداخت یارانه پزشکان بودجه وجود دارد.
وی اظهار داشت: بنا بر طرح مبتنی بر عملکرد، ۶۰ درصد درآمد بیمارستان ها به پزشکان تعلق می‌گیرد و ۲۷ درصد نصیب سایر اعضای تیم سلامت مثل پرستار، رادیولوژیست، امور خدمات و اداری و دیگران می‌شود. حال آنکه از جمع کارکنان بالینی ۷۰ درصد را پرستاران تشکیل می‌دهند و جمعیت پزشکان حدود ۷-۸ درصد است. این درحالیست که با بررسی‌های صورت گرفته در نظام سلامت جوامع پیشرفته مشخص می‌شود درآمد پرستاران در این کشورها بین سه تا ۵ برابر پرستاران کشور ماست و درآمد پزشکان آن ها حتی به یک پنجم درآمد پزشکان ما نیز می‌رسد.
معاون فرهنگی و اجتماعی سازمان نظام پرستاری کشور در این خصوص می‌گوید: زمانی بحث گفتمان اثرگذار می‌تواند مؤثر باشد که هر دو طرف فرصت برابری برای سخن گفتن داشته باشند و توازن و تعادل قدرت میان طرفین رعایت شود؛ نه آن که یکی در رأس هرم باشد و نگاهی فرادستی کند و فریاد بزند و طرف مقابل در جایگاه فردوستی قرار بگیرد.
سید عباس کشفی تأکید کرد: با نگاهی به وضعیت پرستاری در حوزه سلامت میتوان دریافت در این زمینه عدالتی وجود ندارد؛ گواه این نظر را میتوان در نحوه پرداخت ها دید. چنانکه قانون ارتقای بهره وری مصوب سال ۱۳۸۸مجلس شورای اسلامی هنوز در برخی بیمارستان های خصوصی و وابسته نیروهای مسلح اجرا نمی‌شود و بیمارستان های دانشگاهی و سازمان تأمین اجتماعی نیز تنها یک بند آن را اجرا می‌کنند .همچنین قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری که در سال ۸۶ در مجلس شورای اسلامی مصوب شده نیز به اجرا در نیامده است. این در حالیست که مقوله کارانه پزشکان که مبنای قانونی نداشته و در مجلس شورای اسلامی به تصویب نرسیده ؛ در وزات بهداشت و شورای معاونین آن تصویب شده و در حال اجراست.
طی سال های اخیر شاهد رشد جمعیت بیماران در برابر افزایش مراکز درمانی هستیم.دکتر مظلوم با اشاره به این مقوله می‌گوید: چرخه سلامت متکی بر سه عنصر پیشگیری، درمان و توانبخشی است که براساس سیاست های مدیران این حوزه که اغلب پزشک هستند بر درمان توجهی افزونتر می‌شود. چنانکه سال هاست افزایش تخت های بیمارستانی نشانه توسعه این حوزه قلمداد می‌شود. حال آنکه با اهمیت بر محور پیشگیری میتوان به کاهش هزینه‌های نظام سلامت پرداخت، در این مقوله نیز میتوان از توانمندی تمامی گروه های حوزه سلامت نظیر پرستاران سود جست.
کشفی با اشاره به این که تنها ۲۵ درصد پزشکان نیز از درآمدهای نجومی برخوردارند، می‌گوید:افرادی باید نسبت به اجرای قانون تعرفه پرستاری تصمیم بگیرند که ادامه وضعیت و رویه فعلی برای آن ها انتفاع مالی دارد پس دلیلی برای اصلاح و اجرای قوانین حمایتی از پرستاران نمی بینند. در حالی که اجرای آن به سود «مردم» است؛ تأکید می‌کنم «مردم و نه بیمار» زیرا که خدمات بهتری دریافت می‌کنند.چرا که با اجرای آن انگیزه پرستاران که پیوسته در حال ارائه خدمت به بیمار هستند نیز افزایش پیدا می‌کند. در ضمن این مسئله به نفع سازمان های بیمه کننده است چنانکه با این رویه هزینه واقعی خدمات را می‌پردازند. زیرا در حال حاضر در خدمات مشترک میان پزشک و پرستار همانند گرفتن نوار قلب اگر به نام پرستار باشد ۶۰۰ تومان می‌گیرد اما به نام پزشک فوق تخصص قلب تعرفه این خدمت ۳۶ هزار تومان خواهد بود.
مظلوم با تأکید بر فعالیت ۱۳ هزار مدیر پرستاری گفت: مهمترین علت بروز این مشکلات به ناآشنایی جامعه با این قشر و کارکرد آن مربوط می‌شود. این درحالیست که ازعمر پرستاری در دانشگاه ها بیش از ۵۰ سال می‌گذرد و در حال حاضر حداقل مقطع تحصیلی این رشته کارشناسی بوده و ده رشته کارشناسی ارشد برای آن درنظر گرفته شده است. همچنین ۱۰۰ هزار پرستار در مراکز دانشگاهی و دولتی به کار مشغولند و بیش از ۵۰ هزار نفر در بیمارستان‌ها و مراکز خصوصی و خیریه‌ای ارائه خدمت می‌کنند. حال آنکه به دلیل کاهش انگیزه های شغلی آن ، بنابر بررسی‌های انجام شده حدود ۵هزارپرستار تحصیلکرده هیچگاه جذب این حرفه نمی‌شوند.
شواهد حکایت از آن دارد که چالش های حوزه پرستاری هر روز رو به فزونی است چنانکه در سال های اخیر شاهد رشد چشمگیر مهاجرت این گروه هستیم به طوری که شنیده می‌شود مهاجرت پرستاران در سال های گذشته ۳۰۰ درصد رشد داشته است. به راستی چرا؟
عباس کشفی نیز در این باره خاطر نشان می‌کند: به دلیل نبود جذابیت های اقتصادی این حرفه برای دانش آموختگان پرستاری، آن‌ها ترجیح می‌دهند یا جذب مشاغل دیگر شوند یا به مهاجرت بیندیشند. چنانکه این روند بی انگیزگی به پرستاران با سابقه نیز رسیده زیرا بنا بر سیاست ها و واکنش های مختلف خود را گرفتار چرخه نابرابری و بی عدالتی حرفه ای و صنفی می‌بیند.
نظر شما