کد خبر: پاژه-استخوان؛-بیماری-شایع-استخوانی-بع
۱۳ اسفند ۱۳۹۶، ۱۵:۲۳
به گزارش طبنا(خبرگزاری سلامت)، بیماری پاژه استخوان دومین بیماری شایع استخوانی پس از پوکی استخوان است. مشکل اصلی در بیماری پاژه افزایش فعالیت استخوان‌شکنی (استئوکلاستی) استخوان است. در این حالت، سلول‌های استخوان‌شکن (استئوکلاست‌ها) بیشتر، بزرگتر و فعالتر هستند. استخوان جدید با کیفیت پایین ساخته می‌شود، اکثر بیماران بدون علامت‌اند و در عکس رادیوگرافی روتین یا به دلیل بالا بودن سطح آلکالن فسفاتاز سرمی‌تشخیص داده می‌شوند. ولی برخی بیماران درد استخوانی، بدشکلی استخوانی، شکستگی، آرتریت، سردرد، نارسایی قلبی و... دارند. شایع‌ترین محل‌های درگیر لگن، مهره، جمجمه، درشت‌نی (تیبیا) و استخوان ران (فمور) هستند. پس از تشخیص، اسکن استخوان بهترین روش تعیین محل و وسعت ضایعه است. درمان شامل درمان غیر دارویی (فیزیوتراپی) و درمان دارویی داروهای ضد جذب استخوان (بیس فسفونات‌ها) (مثل آلندرونیت) و مسکن‌ها است. بیماری پاژه استخوان (استئیت دفورمانس) یک بیماری استخوانی با پیشرفت تدریجی که مشخصه آن عبارتست از تخریب استخوانی و بازسازی استخوانی بیش از حد طبیعی. استخوان بازسازی شده شکننده و ضعیف است. پاژه یک بیماری سرطانی نیست. این بیماری معمولا استخوان‌های جمجمه، ستون فقرات، ساق پا و لگن را مبتلا می‌سازد. این اختلال در هر دو جنس دیده می‌شود ولی در مردان بالای ۴۰ سال شایع‌تر است. علایم‌ اکثر بیماران بدون علامت هستند و در عکس رادیوگرافی معمولی یا به دلیل بالا بودن سطح آلکالین فسفاتاز سرمی‌تشخیص داده می‌شوند، ولی برخی موارد بیمار به‌ طور مزمن‌ دچار درد (به‌ خصوص‌ هنگام‌ شب‌)، بزرگ‌ شدن و تغییر شکل‌ استخوان‌، احساس‌ درد با لمس‌ ناحیه‌ درگیر و گرمی‌پوست‌ روی‌ استخوان‌ مبتلا می‌شود. درمان درمان شامل درمان غیردارویی (فیزیوتراپی) و درمان دارویی (بیس فسفونات‌ها و کلسیتونین و مسکن‌ها) است. گرم‌ کردن‌ ناحیه‌ مبتلا با کمپرس‌ گرم‌ یا گذاشتن‌ در آب‌ گرم یا استفاده‌ از لامپ‌های‌ گرمایی‌ برای‌ تخفیف‌ درد توصیه‌ می‌شود. اگر تشک‌ خواب‌ شما سفت‌ نیست‌، یک‌ تخته‌ با ضخامت‌ دو سانتی‌متر زیر تشک‌ خود قرار دهید. در طی‌ دوره‌ فروکش‌ بیماری،‌ فعالیت‌های‌ طبیعی‌ خود را از سر بگیرید - شرایط‌ منزل‌ را طوری‌ طراحی‌ کنید که‌ تا حد امکان‌ از پیشامد حوادث‌ ناخواسته‌ جلوگیری‌ شود، مثلا از انداختن‌ قالیچه‌ خودداری‌ کرده‌ و از سطوح‌ لغزنده‌ دوری‌ کنید. در نزدیک‌ وان‌ حمام‌، نرده‌هایی‌ نصب‌ کنید تا با گرفتن‌ دست‌ به‌ آنها در حین‌ حمام‌ کردن‌ از لیزخوردن‌ جلوگیری‌ شود.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha