متخصص اعصاب و روان گفت: گاهي فقر مالي مانع از آن مي‌شود كه پدر و مادر حتي نيازهاي اوليه جسمي كودك را چون غذا و لباس به صورت مطلوب برآورده كنند که این امر در روحیه کودک اثرات منفی برجا می گذارد.
دکتر فربد فدائی در گفتگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری سلامت با بیان این که خانواده بنيادي‌ترين نهاد اجتماعي است، گفت: در خانواده نيازهاي زيستي- رواني- اجتماعي اعضا به بهترين نحو برآورده مي‌شود و به ويژه پرورش نسل آينده كه موجب بقاي نوع انسان مي‌شود از عمده‌ترين كاركردهاي خانواده است.
وی ادامه داد: نيازهاي اساسي كودك چون آب و غذا و پوشاك و سرپناه توسط پدر و مادر برآورده مي‌شود، اما كودك نيازهاي ديگري از جمله نياز به عشق، احترام، بازي، آموختن انضباط و مسووليت‌هاي زندگي هم دارد.
مدير گروه روانپزشكي دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي خاطرنشان کرد: كودك به محيطي نيازي دارد كه بتواند آفرينندگي خود را هم به نمايش بگذارد و حتي خشم خود را ابراز كند. پدر و مادري كه بتوانند اين خواسته‌هاي كودك و نيازهاي او را برآورند براي هر كودك، سرپرستي مطلوب هستند.
وی تأکید کرد: اما بسياري از اوقات پدر و مادر از انجام اين امور ناتوان يا از ضرورت آنها ناآگاه هستند. گاهي فقر مالي مانع از آن مي‌شود كه پدر و مادر حتي نيازهاي اوليه جسمي كودك را چون غذا و لباس به صورت مطلوب برآورده كنند. مشكل تغيير مكرر منزل ناشي از اجاره نشيني موجب به هم خوردن آسايش كودك و از دست رفتن دوستي هايي مي‌شود كه در محله و مدرسه برقرار كرده است.
این روانپزشک اظهار داشت: نيازهاي بهداشتي كودك نيز گاهي تحت الشعاع فقر خانواده قرار مي‌گيرد و به آنها بي‌توجهي مي‌شود. پدر و مادري كه خود از حداقل بهداشت رواني بي‌بهره هستند قادر به تأمين عشق و احترام براي فرزند خود نيستند بلكه با بي‌مهري و بي‌توجهي به كودك موجبات آسيب‌هاي رواني به او را چه در كودكي و چه در بزرگسالي فراهم مي‌آورند.
وی تصریح کرد: پدر و مادر نه تنها به طور مستقيم به كودك خويش آموزش مي‌دهند بلكه به صورت غيرمستقيم، نمونه فرزند خويش براي مرد بودن يا زن بودن هستند و اگر از فضيلت‌هاي عشق و ادب برخوردار نباشند حتي موجب برقرار هويت منفي در فرزند مي‌شوند.
فدائی افزود: همه موارد فوق در صورتي است كه پدر و مادر هر دو موجود باشند در صورتی که يكي از آنها نباشد و فرزند به دلايلي چون طلاق والدين، جدايي از يكي از آنها به علت مأموريت كاري يا بيماري، يا مرگ والد تنها با يكي از والدين زندگي كند در اين موارد يك والد با دشواري هاي زياد روبروست و بايد نقش هم پدر و هم مادر را ايفا كند كه كاري دشوار است گرچه ناممكن نيست.
وی متذکر شد: گاه متاسفانه كودك از وجود هر دو والد بي‌بهره است و امكان دارد يكي از بستگان و يا والد خوانده، و يا مؤسسات سرپرستي او را به عهده بگيرند كه طبعا بايد از ضرورت‌هاي سرپرستيِ خوب، آگاه باشند تا كودك و نوجوان بتواند با شخصيتي سالم از اين مراحل به دوران جواني پا بگذارد.
کد خبرنگار: 410100
نظر شما