برای حل مشکل کودکان کار انگار دولت ها با همه توانمندی،بودجه،بروکراسیشان ناتوان شده اند، کار کار مردم است،مردم باید صدای کودکان کار را بشنوند و به دادشان برسند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری سلامت، او کار می کند، اما مزدش متعلق به کس دیگری است. بیمه ندارد، آینده شغلی ندارد، ساعات کار ندارد، ساعت استراحت هم ندارد، سخت ترین کارها را انجام می دهد اما کمترین حقوق را می گیرد، در محیط کار در معرض بدترین خطرهای ممکن قرار دارد، کتک می خورد، مورد بی احترامی، تعرض و تجاور قرار می گیرد، کسی از حقش دفاع نمی کند و خلاصه زجر می کشد.
محل کارش مزرعه، کارخانه، معدن، کوره آجر پزی، کارگاه های نمور و تاریک قالی بافی، آهنگری، تعمیرگاه ماشین، خیابان و ... است. اول که نگاه می کنی فکر می کنی انهایی که در خیابان کار می کنند چه کار سختی دارند اما بعدها تازه می فهمی انهایی که در خیابان دست فروشی می کنند تازه حالشان بهتر است چرا که جلوی چشم مردم هستند، اما انهایی که در کارگاه ها و زیر زمین ها و ... کار می کنند وضعشان بدتر است چرا که مدام مورد تعرض، سوء استفاده جنسی و تجاوز قرار می گیرند.
اما بعد از همه اینها تازه می فهمی 21 درصد آنهایی که در خیابان هستند هم تجربه رابطه جنسی دارند! این وحشتناک است. چرا که عامل اصلی ابتلای این گروه از افرادی که کار می کنند به ایدز، تجاوز جنسی است. تقریباً 4 درصدشان مبتلا به ایدز هستند. به مدرسه نمی روند، تغدیه مناسب ندارند، حتی بسیاری از آنها بی هویت هستند و شناسنامه ندارند.
بدتر از همه اینکه بیش از 80 تا 90 درصدشان خانواده دارند و همین خانواده ها هستند که مجبورشان می کنند کار کنند، آنها را اجاره می دهند، می فروشند و با زندگی انها معامله می کنند تا خرج اعتیاد و زندگی خود را تأمین کنند وقتی هم که نهادهای مسئول این کارگران را جمع اوری کرده به مراکز نگه داری می برند، با حکم دادگاه مبنی بر اینکه ولی و سرپرست هستند می آیند و کارگرشان را تحویل می گیرند و می برند.
اما علی رغم همه این مصیبت ها صدای این افراد به جایی نمی رسد، فریادشان، غم هایشان، التماس هایشان ...
چون آنها کودک هستند، کودکان کار... .
سالانه ۲۵۰ میلیون کودک ۵ تا ۱۴ ساله در جهان از کودکی محروم می‌شوند و کار می کنند. کارهای سخت. معضلی جهانی که هنوز هیچ راه حل مؤثری برای اصلاح ان پیدا نشده است. واژه کودکان کار و خیابانی ایران را که در اینترنت جست وجو کنی هزاران مطلب، گزارش، یادداشت، مصاحبه، نقد و ... در خصوص این کودکان پیدا می کنی، انگار قلم ها هم از نوشتن در خصوص این کودکان خسته شده، نوشتن هایی که راه به جایی نبرده است. هر مسئول، مسئولیت را به گردن دیگری می اندازد، یکی از خلاء قانونی می گوید و اینکه اگر قانون اصلاح شود همه چیز درست خواهد شد، دیگری از بودجه، دیگری از عدم مدیریت، دیگری از ناهماهنگی دستگاه ها و ... .
اما در نهایت این مردم هستند که با ایجاد مراکز خیریه مردم نهاد دست یاری به سوی این کودکان دراز کرده اند، اگر دوست دارید شما هم در این کار سهمی داشته باشید، مراکز خیریه مردمی بهترین راه کار است.
این طنز تلخ جهان معاصر است؛ دیر شده خیلی وقت است که برای کودکان کار دیر شده. امروز 24 خرداد ماه است، 23 خرداد ماه روز جهانی مقابله با کار کودک مبارک!!!
کدخبرنگار41080
نظر شما